به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، عظمت و شخصیت حضرت امام(ره) به سان کوهی بود بسیار بزرگ که قله رفیعش در ورای ابرهای طبیعت سر به آسمان معنویت و عبودیت حق ساییده و با پیوند سرچشمه لایزال هستی،‌ وجودش از زلال معرفت سیراب گردیده بود و از گستره پیرامونش،‌ چشمه سارهای حکمت، جاری شده بود و تشنه کامان آب حیات را سرمست شوق وصال می‌نمود.


عظمت شخصیت امام(ره) و عمق و گستردگی آن حتی برای نزدیک ترین افراد و برجسته ترین شاگردان ایشان قابل دسترسی و شناخت دقیق نبود و کسی را هم یارای چنین ادعایی نیست، با این همه هر کس متناسب با درک و ظرفیت خویش و از بعد ظاهری و اثباتی،‌ قطره ای از دریای حکمت و فرزانگی امام(ره) را چشیده است و با جمع آوری این قطره‌هاست که جویبارهایی از آن دریای فضیلت برای تشنه کامان تاریخ و نسل‌های آینده، جاری می‌شود.
 
"محمد حسین رحیمیان" نویسنده کتاب "یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی قدس سره" می‌نویسد: این بنده ناچیز بیش از نیمی از عمرم را به سان خاری،‌ در کنار گل بی خار وجودش سر کردم، ولی به دلیل قابلیت، کمتر از طراوت و زیبایی ملکوتیش بهره مند شدم و بی گمان آنچه از او نصیبم شد، قطره ای بود از دریا و در عین حال آنچه از درک احساسم با قلم شکسته در قالب الفاظ ناقص می‌آید باز هم قطره ای است از دریا!

آنچه در زیر می‌آید هرگز نمی‌تواند معرف شخصیت والای حضرت امام(ره) باشد، بلکه فقط گوشه‌ای است از داستان آشنایی "محمد حسن رحیمیان" و خاطراتی چند از آنچه مستقیما شاهد و مرتبط با آن بوده است و البته در چند موردی که نقل صدها خاطره‌ای است که از دیگران شنیده است.

علاقه مندان به خواندن خاطرات می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، ‌چند مورد از این خاطرات را مطالعه کنند و البته روند نقل این خاطرات در رسانه مذکور تا زمان رحلت جانگداز بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ادامه خواهد داشت.

من مایل نیستم...

برای انتخاب مجلس خبرگان دوم، دو نفر از اعضای معروف دفتر امام(ره) از سوی بعضی از جناحها برای کاندیداتوری از مشهد، مطرح شده بودند. یکی از آن دو نفر این مطلب را به عرض امام(ره) رساند، فرمودند:

من مایل نیستم شما که منسوب به من هستید، در این کار شرکت کنید؛ اگر رأی نیاوردید برای خودتان خوب نیست و اگر رأی بیاورید ممکن است بگویند تحمیل بوده و مضافاً اینکه این کار توهین به علمای مشهد است.

لازم به ذکر است که این دو نفر هیچکدام اهل خراسان نبودند.

دستخط پیام‌های امام(ره)

بخش عمده‌ای از پیامهای منتشره امام(ره) به خط شخص امام است اما تعدادی از پیامهای امام(ره) که با امضاء امام انتشار یافته با خط دیگران است در مورد این بخش از پیامها لازم است توضیحی ارائه شود تا هر گونه ابهامی درانتساب این نامه‌ها به حضرت امام(ره) برطرف شود. احکام و پیامهایی که با خط دیگران و با امضای امام است چند نوع است یکی اجازات امور حسبیه و احکام وکالت نمایندگی که تا اوائل دهه 40 بخشی به خط امام و تعدادی هم به خط افراد دیگر بود و بعد از پیروزی انقلاب عمدتاً به خط آقای رسولی محلاتی بود.

نوع دیگر، پیامهای حضرت امام(ره) به سران کشور‌های مختلف جهان بود که پیامها عمدتاً در پاسخ به پیامهای تبریک سران دیگر کشورها بود که بیشتر آنها از کشور‌های بلوک شرق و کشور‌های اسلامی و جهان سوم بودند و دراین میان گمان می کنم بیشترین پیامها از مامون عبدالقیوم رئیس جمهور مالدیو بود.

این دو نوع تقریباً با مضمون و قالب یکسانی بودند و فقط در بعضی موارد حضرت امام(ره) تذکر می‌دادند نکاتی در آن گنجانده شود پیام به سران کشورها را بعد از این که آقای رسول محلاتی و گاهی اینجانب با سبک وسیاق مورد نظر امام(ره) می‌نوشتیم گاهی هم مجدداً امام(ره) کم و زیاد می‌کردند و دوباره نوشته می‌شد حضرت امام(ره) امضاء می‌کردند و ارسال می‌شد و اجازات امور حسببه را بعد از خواندن معمولا فقط مهر می‌کردند.

نوع سوم پیامهای مفصل بود که معمولاً حضرت امام(ره) درطی یکی دو هفته یا کمتر و بیشتر تدریجاً می‌نوشتند برخی از این پیامها دراوراق پراکنده و گاهی در اندازه‌های متفات با اندکی قلم خوردگی واضافاتی که به حاشیه صفحه کشیده می‌شد،‌ شکل می‌گرفت.

بنابراین تعدادی از پیامها با خط خود امام(ره) است و بعضی دیگر که باید در صفحات و اندازه یکسان پاک نویس می‌شد عمدتاً توسط آقای رسول محلاتی و در مواردی هم به خط اینجانب دقیقاً از روی دستخط امام(ره) بازنویسی می‌شد و حضرت امام بعد از آن مجدداً متن را می‌خواندند، آن را امضاء می‌کردند.

باز هم تاکید می‌شود که هیچ مرقومه‌ای اعم از پاسخ استفتائات اجازت امور حسبیه،‌ احکام نمایندگی، پیامهای کوتاه و بلند و هر مطلب دیگری که مهر و مهمتر آن امضای امام(ره) زیر آن قرار گرفته اعم از آن که متن آنها به خط امام(ره) یا به خط دیگران باشد با توجه به این که متن پیامها اولاًبا دقت و وسواس از روی خط امام(ره) استنساخ می‌شد و ثانیاً امام مجدداً می‌خواندند قطعاً حرف به حرف و کلمه به کلمه به جمله آن متعلق به شخص امام(ره) است.

ذیلاً نمونه‌ای از مواردی که اینجانب متن پیغام را ازروی دستخط امام(ره) استنساخ وبه امضای امام رسیده است ملاحظه می‌شود:




انتهای پیام/