آزادی حمص ؛ پایانی بر تجاوز علیه سوریه
آزادی حمص بعنوان سومین شهر بزرگ سوریه یکی از اتفاقات معمولی در جنگی که ناتو و شورای همکاری خلیج فارس در این کشور به راه انداخته اند ، نیست .
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ این پایگاه خبری در مقاله ای به قلم "تیری میثم" نوشت : آزادی شهر "حمص"بعنوان سومین شهر بزرگ در جمهوری عربی سوریه یکی از اتفاقات معمولی که در هر جنگی ممکن است رخ دهد نیست . یک توافق میان دولت و مخالفان تا حدودی می تواند به پایان جنگ منجر شود که البته نقش های منطقه ای را نیز دگرگون خواهد کرد .
اتفاقات یکی پس از دیگری در سوریه رخ میدهد و تناقضات آشکار در آنها موج میزند . در حالی که در آغاز سال واشنگتن مشتاقانه از برگزاری کنفرانس "صلح ژنو2 " حمایت کرد ، اما بطور مخفیانه در روند آن خرابکاری های عمدی ایجاد می نمود و در واقع تمامی خواسته های عربستان را اجرایی ساخت .
بیش از دوماه است که مذاکراتی برای برقراری صلح در سوریه و پایان جنگ در این کشور بطور محرمانه انجام می شود . مذاکراتی که باید "آزادی حمص" را یکی از نتایج آن دانست . آزادی این شهر مقدمه ای خواهد برای اتمام تجاوزی که به خاک سوریه انجام گرفت .
برای درک بهتر این موضوع نگاهی به مذاکرات رسمی و جایگزینی علائم در زمان بندی گفتگوهای پیشین می اندازیم . این یادآوری ، فرصتی است برای اصلاح اظهارات قبلی که کامل نشده بود چراکه این دست مذاکرات محرمانه بوده است .
* چهار ماه از آغاز جنگ علیه سوریه
در اوایل ژانویه واشنگتن رویکرد خود در سوریه را تعیین کرد . رییس جمهور اوباما دیداری محرمانه با اعضای کنگره برگزار کرد و در آن رای گیری در مورد هزینه های جنگی تا پایان سال مالی _ پایان سپتامبر _ را انجام داد .
این رویکرد غیرمعمول و بی ارزش که توسط دولت به اصطلاح دموکرات آمریکا اتخاذ شده بود به شهروندان این کشور اطلاع رسانی نشد و تنها از طریق خبری در "رویترز انگلیس" منتشر گردید . نمایندگان آمریکا انتقال سلاح برای "تروریستهای متوسط" در سوریه را مجاز معرفی کرد بدون آنکه عنوان کند که تمامی گروه های شورشی در سوریه بطور یکسان به خشونت و کشتار شهروندان سوری و نظامیان ارتش می پردازند و احتمال تفکیک کامل آنها تقریبا غیرممکن است .
در همان زمان ، شاهزاده بندر بن سلطان رهبر مسلم القاعده از تابستان سال 2001 و مشاور امنیت ملی عربستان در حال مداوای بیماری خود در ایالات متحده بود . خبری منتشر شد که بر اساس آن ملک عبدالله این رسوایی را پذیرفته و به بندر دستور داده که باید ظرف شش ماه آینده حکومت "بشار اسد" را براندازی کند .
در ترکیه نیز رجب طیب اردوغان ، نخست وزیر این کشور هزینه های سنگینی برای مبارزه القاعده علیه دولت سوریه ایجاد نمود . این اقدام موقعیت موسسه فعالیت های بشردوستانه متعلق به اخوان المسلمین در ترکیه را به خطر انداخت .
سپس ایالات متحده اقدام به کارشکنی در مذاکرات صلح ژنو که با مشارکت روسیه برگزار شده بود ، کرد ."جان کری" توانست به وسیله "بان کی مون" دبیرکل سازمان ملل یک روز پیش از کنفرانس "ابتکار حضور ایران " را در این گفتگوها از بین ببرد و دعوت ارسال شده به تهران را لغو کند .
در این کنفرانس هیئتی موسوم به "مخالفان سوری" حضور پیدا کردند که که محدود به تعدادی از اعضای ائتلاف ملی بود که همگی بطور انحصاری به نمایندگی از عربستان سعودی سخن می گفتند . کری در نطق اصلی خود در این کنفرانس شدیدترین تبلیغات رسانه ای و جنگی را علیه سوریه اظهار داشت . وی حوادث سوریه را "انقلابی" دانست که بدنبال شکنجه های غیرقانونی نوجوانان در درعا رخ داده است . اسناد مورد استفاده وی نیز گزارشاتی از هزاران اعدام و موارد شکنجه بود .
بنابراین "کنفرانس ژنو" گفتگویی بود میان یک هیئت سوری که بر اساس قطعنامه سازمان ملل محکوم به تروریسم بود و یک هیئت حامی عربستان . عجیب تر اینکه در این کنفرانس یک موضوع بسیار جزئی بعنوان مبحث اصلی تعیین شده بود : سرنوشت ساکنان پیشین شهر حمص .
چندین مکان در کشور و چندین منطقه در شهر حمص در کنترل ارتش سوریه قرار داشت اما هیئت حامی آل سعود قویا خواستار ورود سازمان های بشردوستانه به منطقه قدیمی حمص بودند .
در ادامه این مقاله آمده است : در 15 فوریه ، اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب درامور سوریه اظهار داشت : جمهوری عربی سوریه در جنگ شکست نخواهد خورد چرا که توازن قوا در خاک این کشور تا حدود زیادی در دستان ارتش بوده و مذاکرات "ژنو" عملا بیهوده برگزار شده است .
طی سه هفته برگزاری این کنفرانس ، ایالات متحده و فرانسه پیشنهاد کردند که دوستان سعودی آنها و نیز هم پیمانان اروپایی نیز نمایندگانی در این کنفرانس داشته باشند تا راهکارهای مقابله با خطرات بازگشت تروریستها از سوریه به کشورهایشان را مورد بررسی قرار دهند . در ششم فوریه ، جه جانسون وزیر امنیت داخلی آمریکا خطاب به همتایان خود اعلام کرد : صلح مهیا بود اما در این صورت تروریستهای غربی به کشورهای خود باز خواهند گشت ، به کشتار و خونریزی عادت کرده اند و ارتکاب به جرم و جنایت را در اروپا و آمریکا شروع می کنند .
نخستین کشوری که از این سخنان تبعیت کرد، عربستان سعودی بود . این کشور جرم حضور در گروه های جهادی را 4 تا 20 سال زندان اعلام کرد . سپس فرانسه طرحی فراگیر با مضمون ضدجهادی را در 23 آوریل با اکثریت آرا تصویب نمود .
در چنین شرایطی آمارهای نادرستی بر روی خروجی رسانه ها قرار گرفت که نشان میداد که حدود 10 هزار جنگجوی غربی و 5 هزار عرب در سوریه علیه ارتش سوریه می جنگند در حالی که اخضر ابراهیمی این آمار را 40 هزار جنگجوی خارجی عنوان کرد . این آمار توسط ارتش سوریه نیز با تعداد 120 هزار تن مطرح گردید .
اندکی بعد اتحادیه اروپا اموال بلوکه شده سوریه را مصادره کرد تا برخلاف قطعنامه سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی _ که نشان میدهد اقتصاد سوریه آمادگی صرف هزینه برای انهدام سلاح های شیمیایی یا ایجاد یک صندوق بین المللی برای امحای آنها در انبارهای کشور ندارد _ برای تخریب تسلیحات شیمیایی دولت سوریه هزینه شود .
نویسنده این مقاله تصریح کرد : روزنامه واشنگتن پست نوشت : "تمامی این اقدامات توسط واشنگتن و هم پیمانان آن در دیداری محرمانه میان هیئت امنیت ملی آمریکا و روسای سرویس های اطلاعاتی اروپایی در کاخ سفید مطرح شده است . " از نظر نظامی نیز عربستان سعودی آتش بس میان گروه های تروریست را با ایجاد رقابت میان آنها از بین برد و شدیدترین و وحشتناک ترین مبارزات را در دایره تروریستها بوجود آورد .
در 22 فوریه ، کشورهای غربی قطعنامه را مبنی بر کمک های بشردوستانه به سوریه در سازمان ملل به تصویب رساندند . به گفته "ویتالی چورکین " سفیر روسیه در سازمان ملل این قطعنامه با هدف استفاده ابزاری از آن برای براندازی نظام سوریه تهیه و تدوین شد . در واقع تنها سرمایه ای 7 درصدی برای این کمک جمع آوری شد که سه چهارم آن توسط دولت سوریه انجام گرفت و تنها یک چهارم آن را نمایندگی های سازمان ملل تهیه کردند .
در هر حال این قطعنامه عملنا از سوی گروه های مسلح شورشی زیر پا گذاشته شد و بخش هایی از مفاد آن دولت سوریه را از کنترل بر برخی مناطق منع نمود .
انتهای پیام /
