غلام حسین رمضانی دندانپزشک اطفال در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: بیشتر کودکان دارای حالت بیتابی در مطب دندانپزشکی هستند، اما کودکان خانواده‌هایی که مسائل بهداشتی را در سطح بالاتری رعایت کرده و والدین انجام عملیات دندانپزشکی بر روی کودک را راحت‌تر پذیرفته‌اند، و همکاری لازم را با دندانپزشک دارند.

وی ادامه داد: یکی از عوامل فرهنگ و مراجعه، اهمیتی است که پدر و مادر و خصوصا مادر به کودک می‌دهند تا قبل از درد گرفتن دندان کودک و پیش از بروز مشکلی به دندانپزشک مراجعه شود و چکاپ‌های مکرر صورت گیرد. کودک عادت کرده و اگر در آینده نیاز به انجام کاری بر روی دندان وی بود، اضطراب چندانی نخواهد داشت، اما مراجعهٔ کودکی که در حال درد کشیدن است، خود استرس او را افزایش می‌دهد.

این دندانپزشک اطفال افزود: اولین مراجعهٔ کودکان بسیار مهم است و در روز اول مراجعهٔ کودک (به جز در موارد اورژانسی) نباید بر روی دندان او کاری انجام بگیرد، بلکه در جلسهٔ اول باید سعی شود با صمیمیتی که با کودک و خانوادهٔ وی ایجاد می‌شود و توضیحات و‌ شناختی که به آنها داده می‌شود، از اضطراب هردو کم کنیم و در این صورت شاهد همکاری بهتری از کودکان خواهیم بود.

وی بیان کرد: از دیگر تکنیک‌های کاهش اضطراب در کودکان این است که دندانپزشک از بالا به کودک نگاه نکند، بلکه باید هم سطح کودک بنشیند و او را نوازش کند تا کودک دچار استرس و ترس نسبت به او نشود.

وی عواملی را که باعث جلوگیری از اضطراب کودک و همکاری او با پزشک می‌شود، به سه دسته تقسیم کرد و افزود: اولین راه دادن آگاهی لازم هم به والدین و هم به کودکان از طریق رسانه‌ها است. دوم نقش خود والدین که بسیار اساسی است، به این دلیل که ارتباط دندانپزشک با کودکان به تنهایی کافی نیست، بلکه این ارتباط مثلثی شکل بوده و در راس این مثلث پدر و مادر قرار دارند و والدین باید از بیان خاطرات بد خود در زمینهٔ دندانپزشکی مقابل کودکان خودداری کنند.

وی سومین عامل را نقش خود دندانپزشک دانست و تذکر داد: دندانپزشک باید با هر کودکی بر حسب روحیات خاص‌‌ همان کودک رفتار کند.


انتهای پیام/