به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران خاک پایه و اساس کشاورزی است. اکوسیستم  خاک غنی عملکرد گیاهان زراعی و دام را افزایش می دهد. عملیات کشاورزی پایدار می تواند کیفیت خاک اکوسیستم را اصلاح نماید. 

سلامت خاک طبق تعریف ظرفیت نوع خاص خاک برای فعالیت در داخل مرزهای اکوسیستم طبیعی یا پایداری تولید مدیریت شده گیاه و دام، حفظ و افزایش کیفیت هوا، آب و حمایت از سلامت انسان و زیستگاه می باشد.

 ماده آلی خاک برای حفظ سلامت و ساختمان خاک، کاهش فرسایش خاک و افزایش عناصر غذایی و راندمان استفاده از آب مهم می باشد. همچنین ماده آلی برای میکروارگانیزم های خاک منبع کربن (انرژی) فراهم می کند. مقدار ماده آلی خاک بایستی حفظ یا افزایش یابد تا سطح موازنه نوع خاص خاک رضایت بخش باشد. ماده آلی از کودهای حیوانی، کمپوست، الحاق بقایای گیاهی و یا گیاهان پوششی تناوب زراعی بدست می آید.

تخریب ساختمان و حاصلخیزی خاک در دراز مدت ممکن است در اثر فشردگی خاک مخصوصا در سیستم کشت مکانیزه بوجود آید. کاهش حاصلخیزی خاک ممکن است ناشی از تغییرات ساختمان خاک، PH خاک، وضع غذایی خاک یا در اثر تجمع شوری، و آبیاری غلط باشد.

مشاهده گونه های تنوع جانوری در خاک می تواند نشانه های بسیار خوب از سلامت خاک باشد. کرم های خاکی در حفظ ساختمان خاک، هوادهی، چرخه عناصر غذایی، زهکشی و تجزیه مواد آلی اهمیت زیاد دارند. کرم های خاکی هم چنین فعالیت میکروب ها را تحریک می کنند، موجب دانه بندی خاک، افزایش سرعت نفوذ پذیری و ظرفیت نگهداری آب در خاک می شوند.

میکرو ارگانیزم های مفید خاک (باکتری ها، قارچ و غیره) در متن سلامت خاک از شاخص های حاصلخیزی ذاتی خاک هستند و از نظر قابلیت و مناسب بودن خاک برای کشت گیاهان زراعی مهم می باشند .

انتهای پیام/