محققان دانشکده تجارت دانشگاه کمبریج با همکاری مؤسسه علوم متابولیک این دانشگاه مطالعه‌ای را با هدف تأثیر هورمون استرس بر میزان خطرپذیری مالی افراد انجام دادند که نشان می‌دهد، خطرپذیری مالی شخصی بطور قابل ملاحظه‌ای در نوسان بوده و این تغییر با پاسخ‌های هورمونی در ارتباط است.

در مطالعه قبلی که بر روی گروهی از تجار و بازرگانان لندن انجام شده بود، محققان شاهد افزایش 68 درصدی سطوح هورمون کورتیزول در طی یک دوره دو هفته‌ای همزمان با افزایش نوسانات بازار بودند.

در مطالعه اخیر محققان تأثیرات سطوح بالای هورمون کورتیزول بر خطرپذیری مالی را در شرایط آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

هیدروکورتیزون بعنوان شکل دارویی کورتیزول به 36 داوطلب شامل 20 مرد و 16 زن 20 تا 36 ساله در یک دوره هشت روزه تجویز شد تا سطح هورمون استرس این افراد به 69 درصد برسد؛ سپس داوطلبان در یک نوع معامله تجاری شرکت داده شده و قدرت خطرپذیری آنها مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که سطوح بالای کورتیزول به مرور زمان منجر به کاهش شدید تمایل به خطرپذیری مالی می‌شود.

دکتر «جان کوتز» یکی از نویسندگان این مطالعه تأکید کرد: پیش از این مطالعه نمی‌دانستیم که تغییرات فیزیولوژیکی – تغییر سطح هورمون‌ها – باعث اثرگذاری بر توانایی خطرپذیری افراد می شود؛ این نتایج می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات بنیادی در درک محققان از خطر و خطرپذیری شود.

همچنین در حالی که برخی تحقیقات از خطرپذیری کمتر مالی زنان حکایت داشتند، هیچ تفاوت معناداری در این مطالعه بین زنان و مردان مشاهده نشد.

مطالعه اخیر نشان می‌دهد، هورمون‌ استرس نقش محوری در تغییر خطرپذیری مالی افراد ایفا کرده و حتی می‌تواند منجر به وقوع بحران‌های اقتصادی جهانی شود.

نتایج این پژوهش در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS) منتشر شده است.