به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، سید مسعود هاشمیان قائم مقام معاون وزیر نفت در امور اقتصادی و بازرگانی و مدیر کل امور اقتصادی وزارت نفت در چهارمین پیش نشست همایش ملی نفت و توسعه اقتصادی با عنوان "نفت، مزیت مطلق سرزمینی و نحوه مدیریت آن در اقتصاد ملی"اظهار داشت: مطالعات بین المللی نشان می دهد حداقل تا سال 2035 پایه منابع جهان ، منابع هیدروکربنی هستند. انرژی موتور محرکه اقتصادهای جهانی است.

وی تصریح کرد: تغییرات رشد اقتصادی دنیا باعث تغییرات در شدت گرفتن مصرف منابع هیدروکربنی خواهد شد. اگر قرار باشد که ما از مزیت مطلق خودمان در جهان در جهت رفاه خود استفاده کنیم باید بدانیم که چگونه درآمد حاصل شده را به صورت بهینه مدیریت کنیم.

قائم مقام معاون وزیر نفت در امور اقتصادی و بازرگانی، در مورد جایگاه و رتبه ذخایر هیدروکربنی ایران در جهان افزود: از لحاظ ذخایر گازی، کشور ما 17.2 درصد ذخایر گاز دنیا را دارا است و از این لحاظ در رتبه اول جهان قرار دارد و از لحاظ ذخایر نفتی، با داشتن 11 درصد ذخایر نفتی دنیا، رتبه سوم را داریم؛ و به صورت مجموع منابع هیدروکربنی دارای رتبه اول جهان هستیم.

هاشمیان ادامه داد: ما در سالهای اخیر با افزایش درآمدهای نفتی همراه بوده ایم ولی نتایجی که کسب کرده ایم نشان می دهد که در اکثر این سالها با کاهش نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، افزایش نرخ بیکاری، روند تغییرات نرخ رشد پر نوسان اقتصادی و افزایش نرخ تورم همراه بوده ایم.

وی تصریح کرد: سوالی که در اینجا باید به آن پاسخ دهیم این است که چرا با وجود افزایش درآمدهای نفتی، با کاهش نرخ رشد اقتصادی مواجه شده ایم؟ و چرا شاخص های اصلی اقتصاد در وضعیت مطلوبی قرار ندارند؟ یکی از نیازهای برگزاری این نشست این است که به آسیب شناسی روند مدیریت درآمدهای نفتی پرداخته شود.

سوال دیگری که بایستی به آن پاسخ دهیم این است که آیا ارتباطی بین بخش نفت و سایر بخشهای اقتصادی برقرار شده است؟ آیا توانسته ایم از نفت به عنوان موتور رشد اقتصادی استفاده کنیم؟ ما به عنوان یک کشور نفتی چقدر تئوری راجع به نفت و مدیریت درآمد آن داریم؟ 

وی تاکید کرد: متاسفانه منابعی که در دانشگاهها تدریس می شود به خصوص در رشته اقتصاد، تنها اقتصاد منابع است که در این درس هم فقط به بررسی آب و زمین پرداخته می شود زیرا منابع درسی ما منابع ترجمه ای هستند و ما به مهمترین حوزه و مساله در کشور خودمان یعنی نفت توجهی نکرده ایم. باید جواب دهیم که چقدر در تئوری سازی موفق بوده ایم و چقدر مسئولان اقتصادی و تصمیم گیران خود را از این باب راهنمایی کرده ایم؟

وی گفت:  میزانی انرژی که در داخل کشور هدر رفته است بیش از مقدار صادراتی آن است؛ باید پاسخ داد که برای مدیریت همان مصرف داخلی چه کرده ایم؟ همه بخش های ما از منابع ارزان استفاده کرده اند، ولی چرا رشد نکردند؟

باید پاسخ دهیم که چقدر توانسته ایم اقتصاد را به سمت تصحیح استفاده از درآمدهای مالیاتی سوق دهیم و آیا فرهنگ جامعه را برای پذیرش آن آماده کرده ایم؟ 

هاشمیان خاطرنشان کرد: برای پاسخ گویی به این سوالات ابتدا باید در حوزه اندیشه تغییراتی را ایجاد کنیم تا بتوانیم برنامه نظری قوی براساس توانایی ها و امکانات سرزمینی خودمان تولید کنیم وگرنه همان روند قبلی را خواهیم رفت.

در مجموع به نظر می رسد که ساختار غلط بودجه به همراه استفاده نامناسب دولت از درآمد نفت و عدم برنامه ریزی کارا برای توسعه خود صنعت نفت و نیز عدم استفاده از پتانسیل درآمدهای صادراتی برای درآمدزایی در سایر بخش ها از جمله معضلات بخش مدیریت درآمد نفتی کشور می باشد.

انتهاي پيام/