شکوفه رادفر، فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان و عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي بقية الله در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران درباره نحوه رفتار با کودکان بيمار گفت: بعضي از بيمارها نياز به توجه خاص دارند معمولا کساني که دچار بيماري مزمن هستند نيازهايشان بيشتر ميشود چه از جهت رسيدگي هايي که براي مشکلات جسماني دارند و چه از نظر اينکه اطرافيان و والدين براي کودک آزرده خاطر و نگران هستند پس نا خود آگاه توجه و رسيدگي به اين کودکا بيشتر مي شود و اين قضيه را در کودک تقويت مي کند که براي دسترسي به خواسته ها و برآورده شدن نيازهاي عاطفي و روحي و رواني اش از توجه والدين و اطرافيان براي رسيدن به هدف خود بيشتر استفاده کند.

وي افزود: در چنين مواردي توصيه مي شود با اين کودک همانطور که با بقيه فرزندان يا کودکان برخورد مي شود رفتارکنند. البته اين رفتاربه اين معني نيست که محيط را نبايد تغيير داد بلکه براي اين کودکان بايد محيط را کم استرس تر کرد،‌عوامل تنش زا کمرنگ يا برداشته شود همچنين سعي کنند ارتباطات عاطفي و اجتماعي بهتر و قوي تر باشد اما توجه يا تشويق نابجا باعث ايجاد مشکلات بيشتري مي شود.

برقراري ارتباط با ديگران مهمترين دغدغه کودک

وي با اشاره به اين نکته گفت: قطعا اين کودکان دوست دارند زودتر به سلامت کامل برسند دفعات حضور در بيمارستان ها دريافت داروها بخصوص اگر از نوع داروهاي تزريقي يا شيمي درماني و سرم درماني باشند اين کودکان را آزرده خاطرکند که نمي تواند با بقيه هم سن و سالان خود بازي کند و يا اگر کودکي دانش آموز است بايد مدت زمان زيادي را به دور از درس و مدرسه باشد و اين امر در پيشرفت تحصيلي و اعتماد به نفس ارتباط اجتماعي او تاثير گذار است و اگر بيماري در ظاهر و عملکرد و رفتار او با ديگران مشهود باشد مهمترين نگراني او اين است که ديگران درباره ي او چه نظري خواهند داشت و چگونه با او رفتار مي کنند آيا حاضرند که با او همبازي شوند

وي در ادامه تصريح کرد: تشکيل گروه هايي که بچه هاي همدرد با هم هستند قطعا به آرامش و ايجاد احساس بهتر و همچنين ايجاد اعتماد به نفس بالا و برقراري ارتباط اجتماعي و همکاري درماني او کمک مي کند و اينکه افرادي مثل خودش را ببيند و از تجربيات آنها استفاده کند باعث مي شود راهکارهايي را براي برطرف کردن مشکلات خود پيدا کند و احساس تنهايي نکند.

مشاوره روانپزشکي و روانشناسي مهمترين اصل براي کودکان و والدين

رادفر خاطرنشان کرد: کودک بيمار به علت دور شدن از روابط اجتماعي و محيط درس و مدرسه و همچنين دوري از هم سن و سالان و بازيهاي کودکانه و علاوه بر اينها تحمل راهکارهاي درماني و بستري شدن هاي مکرر نياز به مشاوره دارد که براي او مشاوره فردي و حتي گاهي بازي درماني و رفتار درماني انجام مي شود و والدين اين کودکان يا بدليل اضطراب شديدي که دارند و يا ممکن است از بعد پذيرش بيماري و مخاطراتي که براي کودک پيش مي آيد دچار افسردگي شوند قطعا لازم است که مشاوره انجام دهند و اگر اين شرايط جدي باشد علاوه بر مشاوره روانشناسي درمانهاي روانپزشکي نيز هم براي کودک و هم براي والدين مورد نياز مي باشد.

وي با اشاره به اينکه نياز هاي عاطفي اين کودکان به علت بستري شدنهاي مکرر و مشکلات جسماني افزايش مي يابد گفت: حتما زمان بستري شدن مادر يا فردي که کودک به او دلبستگي دارد در کنارش حضور داشته باشد تا احساس تنهايي نکند و همچنين عروسک و يا اسباب بازي مورد علاقه اش همراه کودک باشد.

وي در پايان توصيه کرد: سعي کنيم عواطف و هيجانات مثبت خود را به کودک ابراز کنيم و ساعتهاي خوب و خوشي را براي او رقم بزنيم و بهتر است در اين موارد والدين نيز با او همدرد شوند./ع2