هم‌خانه‌های خطرناک؛
شیوع بیماری سالک در تهران به دلیل نگهداری سگ و گربه در منازل
هر شب با قرآن/یک مفهوم فلسفی؛ حرکت جوهری (۴)
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
وَتَرَی
الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ
اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
و کوهها را می‌بینی [و] می‌پنداری که آنها بی‌حرکتند و حال آنکه آنها ابرآسا در حرکتند [این] صنع خدایی است که هر چیزی را در کمال استواری پدید آورده است در حقیقت او به آنچه انجام می‌دهید آگاه است
آیه ۸۸ سوره نمل
و کوهها را می‌بینی [و] می‌پنداری که آنها بی‌حرکتند و حال آنکه آنها ابرآسا در حرکتند [این] صنع خدایی است که هر چیزی را در کمال استواری پدید آورده است در حقیقت او به آنچه انجام می‌دهید آگاه است
در آنجاست که آثار فضایل و کمالات اصحاب دین راستین در او ظاهر می شود.
میانۀ دین وبی دینی یک تفاوت جوهری است و هرگز کسی با تغییر لباسی یا آرایی یا سنتهایی به حقیقت دین نمی رسد الا آنکه آداب و سنن می توانند شخص را در رسیدن به آن تحول نهایی که یک حرکت جوهری است یاری کنند.
شعر معروف زیر از مولانا به نوعی حرکت جوهری را پیش از ملاصدرا بیان کرده است:
حقیقت این است که خداوند که واهب الصور است علی الدوام در هیولای ماده که صرف قبلیت است تصرفاتی می کند و آن تصرفات در جوهر صورت واقع می شود که جهات وحدت و کمال هر شیء است.
پیوسته موجودات را از مرتبه ای به مرتبۀ کامل تر سیر می دهد و چون ایستگاه نهایی هر موجود رسیدن به مرتبه کمال اوست به حقیقت همۀ موجودات به سمت خود حرکت می کنند.
همۀ مراتبِ سیر ممرِّ آنها است مگر مرتبۀ کمال که مستقر است و هر موجودی روزی به مستقر خود که مقام استقرار در جوهرِ ذاتِ اوست می رسد.
میانۀ دین وبی دینی یک تفاوت جوهری است و هرگز کسی با تغییر لباسی یا آرایی یا سنتهایی به حقیقت دین نمی رسد الا آنکه آداب و سنن می توانند شخص را در رسیدن به آن تحول نهایی که یک حرکت جوهری است یاری کنند.
شعر معروف زیر از مولانا به نوعی حرکت جوهری را پیش از ملاصدرا بیان کرده است:
از جمادی مُردم و نامی شدم از نما مُردم ز حیوان سر زدم
مُردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم کی ز مُردن کم شدم
حملۀ دیگر بمیرم از بشر تا برآرم از ملائک بال و پر
بار دیگر از ملَک پرّان شوم آنچه اندر وهم ناید آن شوم
بار دیگر بایدم جَستن ز جو «کُلُّ شَیءٍ هالِک الّا وَجهُهُ»
مُردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم کی ز مُردن کم شدم
حملۀ دیگر بمیرم از بشر تا برآرم از ملائک بال و پر
بار دیگر از ملَک پرّان شوم آنچه اندر وهم ناید آن شوم
بار دیگر بایدم جَستن ز جو «کُلُّ شَیءٍ هالِک الّا وَجهُهُ»
حقیقت این است که خداوند که واهب الصور است علی الدوام در هیولای ماده که صرف قبلیت است تصرفاتی می کند و آن تصرفات در جوهر صورت واقع می شود که جهات وحدت و کمال هر شیء است.
پیوسته موجودات را از مرتبه ای به مرتبۀ کامل تر سیر می دهد و چون ایستگاه نهایی هر موجود رسیدن به مرتبه کمال اوست به حقیقت همۀ موجودات به سمت خود حرکت می کنند.
همۀ مراتبِ سیر ممرِّ آنها است مگر مرتبۀ کمال که مستقر است و هر موجودی روزی به مستقر خود که مقام استقرار در جوهرِ ذاتِ اوست می رسد.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
