به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، در و دیواری رنگ و رورفته، کانال های آویزان، تابلوهای نصفه و فقط حضور یک نگهبان، تنها میراث باقی مانده بیمارستان مریم است، بیمارستانی که شاید برای اهالی خیابان تختی و محله شوش حداقل حکم یک درمانگاه را داشت.
به خیابان شوش و به جمع شهروندان رفتیم، همه شهروندان گله داشتند از بسته بودن این بیمارستان.
جوان 25 ساله ای در پاسخ به سوال خبرنگار ما گفت: این بیمارستان تنها بیمارستان این محدوده بود چرا که برای رفتن به بیمارستان دیگر باید حداقل 20 دقیقه مسافت طی شود.
رهگذر دیگری با تأکید بر اینکه منزل ما نزدیک به این بیمارستان است و این بیمارستان چند سالی می شود که بسته شده اظهار داشت: شب هنگام که موارد اورژانسی پیش بیاید بیمارستان مریم بسته است و بیمارستان راه آهن هم شیفت شبانه ندارد و بیماران اسیر می شوند.
مردي حدودا 45ساله ای مصاحبه شونده بعدی ما بود، وی گفت: وجود بیمارستان تأمین اجتماعی نعمتی در این منطقه بود که با بسته شدنش، نعمت از بیمه شدگان تأمین اجتماعی گرفته شد.
مسئولان تأمین اجتماعی اعلام کردند که بیمارستان مریم این سازمان به منظور ترمیم و نوسازی بسته شده و پس از نوسازی مجددا آغاز به کار خواهد کرد اما مشاهدات خبرنگار ما بعد از گذشته 3 سال چیزی غیر از این بود، چرا که نه تنها هیچ بازسازی و یا نوسازی در آن صورت نگرفته بلکه ساختمان تبدیل به مکانی متروکه شده است./ز