برتر و بیشتر از آن در قونیه مستی سر برآورد و چنان شور و عربده و رقص و سماعی برانگیخت که تا امروز همچنان در جهان مایۀ شور و نشاط و بینش و معرفت است.

یک تعبیر دیگر از معجزه، کلام روشن الهی است که می تواند هزاران هزار کفر را به یکدم ببلعد و در خود محو کند چنانکه در مثنوی آمده است:

مولانا در تعبیر بلعیدنّ عصای موسی مارها و افعی ها را گوید:

امید از حق نباید بریدن ... مگو که کژیهاکردم،

تو راستی پیش گیر، هیچ کژی نماند.

راستی همچون عصای موساست و آن کژیها همچون سحرهاست

چون راستی بیاید همه را بخورد.

فیه ما فیه

نحن الغالبون یعنی غلبه با ماست (از زبان فرعونیان). این عبارت در متن آیۀ فوق آمده است.

مقصود مولانا از این تعبیر این است که فرعون از غرور چون گره از چوب سر برآورده در برابر تیشۀ باغبان مقاومت می کند و نمی داند که بالأخره مغلوب خواهد شد و فرو خواهد افتاد.