به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، خودرأیی والدین و ندیده گرفتن نیازهای واقعی کودک و محروم نمودن او از مهربانی و محبت و همچنین تحمل اندک او از عوامل غیر ژنتیک در بروز پدیده لجبازی در کودکان است.

والدین باید نسبت به کودک خود و نیازها و شخصیت او شناخت کافی داشته باشند تا بر اساس ارائه رفتار مناسب او را در کاهش بروز رفتارهای به مانند لجبازی و عوامل آن از جمله اصرار درخواست های نا به جا و سماجت در آن و تمام مواردی که مطابق با میل کودک پیش نمی رود یاری نمایند و این گونه از ارائه رفتارهای منطقی والدین که بر اساس و اصول تربیت و شناخت صحیح استوار است خواهد توانست در برخورد با کودکانی که مرغ خواسته هایشان یک پا دارد موثر واقع شود.

امان قرایی مقدم روانشناس در این خصوص گفت: سرچشمه سرپیچی و لجبازی کودکان در پیچ و خم های کنش و واکنش با دیگران بیشتر خود را نشان داده که البته از روش و رفتار بزرگترها تاثیر خواهد پذیرفت.

وی ادامه داد: مخالفت های پی در پی و ممانعت های مداوم و اعمال همیشه بازدارنده از طرف والدین و همچنین بیان و لحن همواره تحکم آمیز به شکل گیری و تقویت لجاجت در کودکان دامن خواهد زد.

این روانشناس با اشاره به این که رفتار درست والدین در برخورد با کودک بر اصول شناخت استوار است افزود: برای شکل پذیری شخصیت یک کودک بر پایه یک دندگی و لجبازی ابتدا باید رفتار کودک توسط والدین به خوبی به منصه شناخت گذاشته شود تا بر اساس آن مناسب ترین رفتاری که در خود کودک است اعمال گردد.

امان قرایی اظهار داشت: ناهماهنگی افراد خانواده در بروز رفتارهای منفی خواسته یا ناخواسته به شکل پذیری نوعی تربیت در ذهن کودک منجر می شود و او را دچار تضادهای رفتاری نموده که در بروز پدیده لجبازی کودکان موثر می باشد.

وی در ادامه با بیان اینکه بی توجهی به نیازهای واقعی و کوتاه آمدن والدین در مواقع با فشاری کودک، بر شدت بروز لج بازی در او می افزاید خاطر نشان کرد: مبنای عمل کودکان الگوسازی رفتار و اعضای خانواده است به همین منظور مراقبت والدین از گفته ها و رفتارهای خود بسیار حائز اهمیت است.