احیاگر لطافت فلسفه به زبان مردم
فلسفه برای اغلب مردم، موضوع چندان جذابی نیست؛ خشک و سنگین و کسل کننده است. اما در سال های اخیر و به لطف استاد غلامحسین ابراهیمی‌دینانی الطاف فلسفه بیشتر نمود یافته است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، وبلاگ کارگری در روزنامه نوشت: فلسفه برای اغلب مردم، موضوع چندان جذابی نیست؛ خشک و سنگین و کسل کننده است. اما در سال های اخیر و به لطف استاد غلامحسین ابراهیمی‌دینانی الطاف فلسفه بیشتر نمود یافته است. برنامه «معرفت» او در شبکه چهار سیما، یکی از پرجاذبه ترین برنامه های جدی و گفت و گو محور تلویزیونی محسوب می شود. برنامه ای که در آن، دکتر دینانی دست ذهن مخاطب خود را گرفته و به سیر در آفاق و انفس اندیشه و فلسفه اسلامی می برد. نکته مهم درباره برنامه معرفت این است که استاد، پیچیده ترین و انتزاعی ترین مفاهیم نظری را به ساده ترین و ملموس ترین شکل ممکن بیان می کند. تا آنجا که حتی متنافرترین افراد با مباحث فکری نیز می توانند بهره و حظ کافی را ببرند. برنامه معرفت که معمولا جمعه شب ها و پخش مجدد آن یکشنبه عصرها روی آنتن می رود، دریچه ای است به روی سرزمین زیبای جهان بینی اسلامی-ایرانی.
دی امسال، دکتر دینانی به 79 سالگی رسید و این درحالی است که او همچنان از طبعی برنا و روحیه ای تازه و نوین برخوردار است. این طراوت و حلاوت جسم و جان، نموداری است عملی از حکمت و سنت اسلامی و ایرانی. نکته مهم درباره سلوک رفتاری حکیم دینانی این است که با وجود سابقه حدود نیم قرن تدریس فلسفه در معتبرترین دانشگاه ها و حوزه های علمیه کشور و حضور در ده ها سمینار و همایش بزرگ علمی جهان، اما تواضع و فروتنی مثال زدنی در وجودش متبلور است؛ مصداق درخت، هرچه پربارتر، افتاده تر.
ابراهیمی دینانی زندگی نامه اش را این گونه نوشته است:
"متولد دی ماه سال 1313 در روستای دینان حومه شهر اصفهان. پس از پایان تحصیلات ابتدائی در همان روستا براساس انگیزه‌های دینی به حوزه علمیه اصفهان رفتم و در مدرسه نیم آورد که از مدارس قدیمی و معروف آن شهر است به تحصیل علوم دینی از قبیل صرف، نحو، منطق، معانی بیان، اصول و فقه اشتغال پیدا کردم بعد از آن برای تکمیل تحصیلات به شهر قم وارد شدم و در محضر اساتید بزرگ آن شهر به تحصیل فقه و اصول دادامه دادم. در همان ایام ضمن این که در درس‌های خارج فقه و اصول شرکت می‌کردم در درس‌های فلسفه علامه طباطبائی نیز حضور پیدا می‌کردم. علاوه بر درس‌های روزانه خود که غالباً تدریس کتاب اسفار ملاصدرا و شفای ابن‌سینا را شامل می‌شد جلسه‌های خصوصی تدریس فلسفه در شب‌های پنج‌شنبه و جمعه را به‌عهده داشت که بنده نیز در آن جلسات شرکت فعال و مداوم داشتم. علامه طباطبائی در هر سال چند ماه نیز در شب‌های جمعه به تهران می‌رفتند و با پرفسور هانری کربن فرانسوی در موضوعات مختلف دینی و فلسفی به گفتگو می‌پرداختند. این بنده به همراه مرحوم علامه به تهران می‌رفتم و در آن جلسات شرکت می‌کردم. پس از وفات آیۀاللـه بروجردی که رئیس حوزه علمیه قم بود بنا به عللی قم را ترک کردم و با ورود به شهر تهران از طریق کنکور به دانشگاه تهران وارد شدم و تا اخذ درجه دکتری در رشته فلسفه به تحصیلات خود ادامه دادم. پس از اخذ درجه دکتری به دانشگاه فردوسی مشهد رفتم و در آنجا به تدریس فلسفه اسلامی مشغول شدم. در سال 1362 به دانشگاه تهران منتقل شدم و تا هم اکنون در گروه فلسفه آن دانشگاه به تدریس فلسفه اشتغال دارم. در خلال این مدت علاوه بر کار تدریس به تألیف کتاب‌هائی در زمینه‌های مختلف فلسفی مبادرت کرده‌ام که فهرست آنها به ترتیب زیر چنین است:
«قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی در سه مجلد»، « شعاع اندیشه و شهود در فلسفه سهروردی»، «منطق و معرفت در نظر غزالی»، «معاد از دیدگاه حکیم مدرس زنوزی»، «اسماء و هیهات حق تبارک و تعالی»، «وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی»، «نیایش فیلسوت مجموعه مقالات»، «ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام در سه مجلد»، «دفتر عقل و آیت عشق»." که البته اخیرا کتاب «خواجه نصیر؛ فیلسوف گفت و گو» اضافه شده است.
دی امسال، دکتر دینانی به 79 سالگی رسید و این درحالی است که او همچنان از طبعی برنا و روحیه ای تازه و نوین برخوردار است. این طراوت و حلاوت جسم و جان، نموداری است عملی از حکمت و سنت اسلامی و ایرانی. نکته مهم درباره سلوک رفتاری حکیم دینانی این است که با وجود سابقه حدود نیم قرن تدریس فلسفه در معتبرترین دانشگاه ها و حوزه های علمیه کشور و حضور در ده ها سمینار و همایش بزرگ علمی جهان، اما تواضع و فروتنی مثال زدنی در وجودش متبلور است؛ مصداق درخت، هرچه پربارتر، افتاده تر.
ابراهیمی دینانی زندگی نامه اش را این گونه نوشته است:
"متولد دی ماه سال 1313 در روستای دینان حومه شهر اصفهان. پس از پایان تحصیلات ابتدائی در همان روستا براساس انگیزه‌های دینی به حوزه علمیه اصفهان رفتم و در مدرسه نیم آورد که از مدارس قدیمی و معروف آن شهر است به تحصیل علوم دینی از قبیل صرف، نحو، منطق، معانی بیان، اصول و فقه اشتغال پیدا کردم بعد از آن برای تکمیل تحصیلات به شهر قم وارد شدم و در محضر اساتید بزرگ آن شهر به تحصیل فقه و اصول دادامه دادم. در همان ایام ضمن این که در درس‌های خارج فقه و اصول شرکت می‌کردم در درس‌های فلسفه علامه طباطبائی نیز حضور پیدا می‌کردم. علاوه بر درس‌های روزانه خود که غالباً تدریس کتاب اسفار ملاصدرا و شفای ابن‌سینا را شامل می‌شد جلسه‌های خصوصی تدریس فلسفه در شب‌های پنج‌شنبه و جمعه را به‌عهده داشت که بنده نیز در آن جلسات شرکت فعال و مداوم داشتم. علامه طباطبائی در هر سال چند ماه نیز در شب‌های جمعه به تهران می‌رفتند و با پرفسور هانری کربن فرانسوی در موضوعات مختلف دینی و فلسفی به گفتگو می‌پرداختند. این بنده به همراه مرحوم علامه به تهران می‌رفتم و در آن جلسات شرکت می‌کردم. پس از وفات آیۀاللـه بروجردی که رئیس حوزه علمیه قم بود بنا به عللی قم را ترک کردم و با ورود به شهر تهران از طریق کنکور به دانشگاه تهران وارد شدم و تا اخذ درجه دکتری در رشته فلسفه به تحصیلات خود ادامه دادم. پس از اخذ درجه دکتری به دانشگاه فردوسی مشهد رفتم و در آنجا به تدریس فلسفه اسلامی مشغول شدم. در سال 1362 به دانشگاه تهران منتقل شدم و تا هم اکنون در گروه فلسفه آن دانشگاه به تدریس فلسفه اشتغال دارم. در خلال این مدت علاوه بر کار تدریس به تألیف کتاب‌هائی در زمینه‌های مختلف فلسفی مبادرت کرده‌ام که فهرست آنها به ترتیب زیر چنین است:
«قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی در سه مجلد»، « شعاع اندیشه و شهود در فلسفه سهروردی»، «منطق و معرفت در نظر غزالی»، «معاد از دیدگاه حکیم مدرس زنوزی»، «اسماء و هیهات حق تبارک و تعالی»، «وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی»، «نیایش فیلسوت مجموعه مقالات»، «ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام در سه مجلد»، «دفتر عقل و آیت عشق»." که البته اخیرا کتاب «خواجه نصیر؛ فیلسوف گفت و گو» اضافه شده است.
