به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران بجنورد، محرم برای شیعیان داستانی است بی‌پایان، انگار زمین در این ماه با غباري زرد رنگ، با رگه رگه هاي سرخ مثل موج موج آب،گردبادي شد و به هوا رفت و هوا دم به دم تيره تر شد، به خصوص در دهه اول محرم،ماتم زده و سرگردان بود. انگار که خداوند باد عاد را مي فرمايد که بوزد، همه در این روزها خیمه برپا می‌کنند و سیاه می‌پوشند که در سوگ عزیزانی از دست رفته، سوگواری کنند.

در خراسان شمالی با فرهنگهای مختلف ،که برگرفته از آداب و رسوم و آیینهای خاص از اقوام کرد،‌ تات،‌ ترک، و فارس است، در اين ماه سياه پوش که مرغان هم با آواز خود مي گريند،تمام مساجد،سقاخانه ها،حسینیه ها و تکیه ها سراپا رنگ شب بدون مهتاب را به خود مي گيرند و با غذای آئيني و سنتي حليم آماده پذیرایی از عزاداران حسینی در خراسان شمالی مي شوند.

حلیم غذای ویژه ماه محرم و صفر در مراسم سوگواری امام حسین (ع) در خراسان شمالي است. پختن حلیم هم خود آیینی است که از تمام زوایا مردم در آن مشارکت دارند.

هر کس به لحاظ اقتصادی در این سفره و مائده آسمانی بنابر وسع مالی‌اش و بنا بر نذر و نیازهای خود پول یا گوسفند و حبوبات را برای تهیه حلیم تامین می‌کند.زنان در تمیز کردن حبوبات آستین بالا می‌زنند. مردهای جوان نیز در کوفتن(کوبيدن) و طبخ(پختن) حلیم که بسیار هم سخت و طاقت‌فرساست حضور دارند(شرکت مي کنند).

پختن این غذا حکم نذری را دارد و همه به عشق سيد و سالار شهيدان براي پذيرايي از عزاداران حسيني به نوعي در آماده شدن حليم نقش دارند ابتدا گوشت پخته شده ي این غذای لذیذ را ازدرون ديگ ها بيرون مي آورند و يارمه ها را به آب گوشت اضافه مي کنند و بعد از پخت يارمه ها پس از ساعت‌ها روي آتش هیمه و هیزم فراهم شده يا روي شعل هاي (آتش) گاز،گوشت هاي کوبيده شده را به آن اضافه مي کنند و بعد با گوش کوبهاي بزرگ حليم را با گفتن صلوات هاي محمدي مي کوبند و يا به اصطلاح چمبه مي زنند و در پايان حليم داغ را به همراه قليه درون کاسه‌های مسی و روحی مي ريزند و تعدادي ازجوانان و پيرغلامان حسيني اين غذاي نذري را در چند طبق و مجمع هاي بزرگ مسی که پر از ظرف ‌های حلیم است را بر روي سرشان می‌گذارند و آن ‌ها را از مطبخ(حليم خانه) تا سر سفره ها که در چند رديف پهن شده مي برند .

عده اي از اين عاشقان مجمع هاي پر از کاسه هاي حليم را در اطراف حسينه پخش مي کنند که به نظرشان با اين کار عزاداري امام حسين (ع) را زنده نگه ميدارند و ادامه دهنده راه سيد الشهداء هستند و هيچ لذتي را از اين بالاتر نمي دانندکه در اين راه قدم برداشتند و به قول يکي از اين پيرغلامان

نوکري نگ است اما نيک دانم هرکه نوکر برحسين گرديد آقايي کند

این سفره‌ها سفره هايي هستند که فقیر و ثروتمند را یکی می‌کند. همه به(با) مهربانی و بزرگ‌منشی کنار هم سر یک سفره می‌نشينند و به اندازه از طعامی می‌خورند که به اسم عشق ، مولایشان ابا عبدالله الحسين (آماده پخته)طبخ شده بود. این سفره و حلیم خود آیینی است که معرفت را به تک تک یاران باوفای امام حسین در زمانه اکنون می‌آموزد.

میل کردن این حلیم بسا تبرکی است که دست پخت عاشقان امام حسین (ع) است، شاید قسمت شود شما نیز مهمان شهر بجنورد در خراسان شمالي با مردمي آرام و مهمان‌ نواز در ماه محرم شوید./س