به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز فارس پذیرش عذرخواهی دیگران مستلزم آن است که خوب موضوع را زیر و رو کرده، اشتباه صورت گرفته را در نظر داشته و قبول کنیم که فرد خاطی از آنچه کرده متاسف و پشیمان است. هنگام شنیدن عذرخواهی ممکن است هنوز از آنچه انجام شده عصبانی باشید و این عصبانیت به شما اجازه نمی‌دهد عذرخواهی انجام شده را به درستی بپذیرید. البته که بیشتر مردم با شنیدن عذرخواهی دیگران در کلام و ظاهر آن را می‌پذیرند، اما این پذیرش تا هنگامی که از صمیم قلب اتفاق نیفتد کاربرد نخواهد داشت. باید متوجه بود که پذیرش عذرخواهی دیگری به این معناست که دیگر بحث آن اشتباه به میان کشیده نخواهد شد و به این ترتیب یعنی شما حق هرگونه اشاره به موضوع تمام شده را در آینده از خود سلب کرده‌اید.

مثال‌های معروف زیادی در مورد این مساله وجود دارد که تا وقتی نتوانید خودتان را در جایگاه دیگری به هنگام ارتکاب اشتباه قرار دهید حق داوری در مورد عملکرد وی را نخواهید داشت. مثال‌هایی که در موقعیت‌هایی این چنینی می‌توان به آنها اشاره کرد. در کنار تمام این مثال‌ها و حکایات و سخنان نغز، برای مسلمانان جهان، احادیث و نمونه‌های قرآنی دیگری هم وجود دارد که آشکارا بر میزان اهمیت تقویت توانایی بخشش تاکید کرده‌اند. خداوند در جای جای قرآن کریم به موضوع مشابه اشاره فرموده و تاکید داشته است: هرگاه پشیمان و توبه کار به سوی من بازگردید، از گناهان و اشتباهات شما چشم‌پوشی خواهم کرد. به این معنا که خود را تنها الگو برای مسلمانان اعلام کرده و از ایشان می‌خواهد بخشندگی را از پروردگار خویش بیاموزند. از امام حسن نیز نقل است: اگر کسی از یکسو حق مرا ضایع کند و از سوی دیگر از من بخشش بطلبد، من پوزش او را خواهم پذیرفت و وی را خواهم بخشید.
پیامبر اسلام نیز در این مورد فرموده‌اند: «هرگاه مسلمانی از شما پوزش خواست، آن را بپذیرید. مگر آنکه مطمئن باشید سخن آن شخص بر پایه صداقت و راستی نبوده است.»
به طور خلاصه، نه تنها تقویت توانایی پذیرش اشتباه یک امر لازم است و همه ما باید قادر باشیم اشتباهات خود را قبول کرده و بابت آنها آماده عذرخواهی باشیم، بلکه به همان میزان مهم است که بتوانیم در پذیرش عذرخواهی دیگری نیز با صداقت کامل عمل کرده و وقتی آن را مورد قبول قرار می‌دهیم، دیگر هرگز به آن اشتباه اشاره نکنیم تا باعث سرافکندگی و شرمندگی شده باشیم./ب