ورزش زورخانه‌ای

ورزش زورخانه‌ای که بهورزش باستانی نیز معروف است، نام مجموعه حرکات ورزشی با اسباب و بی اسباب و آداب و رسوم مربوط به آن‌هاست که در محدوده تاریخی و فرهنگی ایران از گذشته‌های دور رواج داشته‌است.


ورزش‌های زورخانه‌ای نام دیگر آئین پهلوانی و از ورزش‌های سنتی و بنام ایرانیان است. جایی که در آن به ورزش باستانی می‌پردازند زورخانه نام دارد.

المپیک

از نخستین حضور رسمی ایران در المپیک در بازی‌های ۱۹۴۸ لندن تا 2012 لندن، ورزشکاران ایرانی موفق شدند تا در مجموع 60 مدال برای کشورشان تصاحب کنند. 15 مدال طلا، 20 مدال نقره و 25 مدال برنز حاصل تلاش ۳۹ ورزشکار ایرانی در ۱5دوره از بازی‌های تابستانی المپیک است.

اولین ایرانی که در مسابقات المپیک مدال گرفت جعفر سلماسی بود که در المپیک ۱۹۴۸ در وزنه برداری برنز گرفت. امامعلی حبیبی اولین طلایی ایران در تاریخ بازی‌های المپیک بود.


پس از پیروزی انقلاب ۵۷ در ایران، دولتمردان انقلابی بازی‌های ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس‌آنجلس را تحریم کردند و در عمل یک نسل از ورزشکاران ایرانی از رقابت در این بازی‌ها محروم شدند

بهترین مقام ایران در المپیک رتبهٔ چهاردهم در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن است.


تیم المپیک ایران در المپیک 2012 لندن بهترین نتیجه خود را با 4 مدال طلا، 5 مدال نقره و 3 مدال برنز حاصل کرد.

جاذبه هاي گردشگري

آشنايي با برخي جاذبهاي گردشگري ايران
سعديه

آرامگاه یکی از بزرگترین شاعران قرن هفتم و تاریخ ادبیات فارسی، افصح المتکلمین، ابو محمد شیخ مشرف الدین بن مصلح الدین سعدی شیرازی است، كه در شمال شرقی شیراز، در انتهای خیابان بوستان و در مجاورت باغ دلگشا واقع شده است.


این مكان در ابتدا خانقاه شیخ بوده كه وی اواخر عمر خود را در آنجا می گذرانیده است. جایی که از ذره ذره خاک آن بوی عشق می آید.بنا بر تحقیق آنوبانینی برای اولین بار در قرن هفتم؛ توسط خواجه شمس الدین محمد صاحبدیوانی، مقبره ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد. در سال 998 ه. ق. به حكم یعقوب ذوالقدر، حكمران فارس، خانقاه شیخ ویران گردید و اثری از آن باقی نماند. تا این كه در سال 1187 ه. ق. به دستور كریمخان زند، عمارتی ملوكانه از گچ و آجر بر فراز مزار شیخ بنا شد كه شامل 2 طبقه می شد. طبقه زیرین دارای راهروی بود كه پلكان طبقه دوم از آنجا شروع می شد. در دو طرف راهرو دو اطاق كرسی دار ساخته شده بود.در اطاقی كه سمت شرق راهرو بود، قبر سعدی قرار داشت و معجری چوبین آنرا احاطه كره بود.

قسمت غربی راهرو نیز به موازات قسمت شرقی، شامل دو اطاق می شد، كه بعدها شوریده (فصیح الملك) شاعر نابینای شیرازی در اطاق غربی این قسمت مدفون شد. طبقه بالای ساختمان نیز همانند طبقه زیرین بود، با این تفاوت كه بر روی اطاق شرقی كه قبر سعدی در آنجا بود، به احترام شیخ اطاقی ساخته نشده بود و سقف آن به اندازه دو طبقه ارتفاع داشت. بنای فعلی آرامگاه سعدی از طرف انجمن آثار ملی در سال 1331 ه. ش. با تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی در میان عمارتی هشت ضلعی با سقفی بلند و کاشیکاری شده ساخته و بازگشایی گردید.

آرامگاه فردوسي
آرامگاه فردوسی بنایی است که در سال ۱۳۱۳ هم‌زمان با جشن هزاره فردوسی در توس نزدیک مشهد به یاد ابوالقاسم فردوسی افتتاح شد. مجموعه فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی در فاصله بیست کیلومتری شهر مشهد به طرف قوچان راه دو طرفه می‌شود و یکی از این راه‌ها در جهت شمال به وسیله بلواری به نام پردیس به طول ۷ کیلومتر به باغ آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی می‌رسد در مسیر و پیش از رسیدن به آرامگاه حکیم فردوسی از کنار شهر تاریخی «تابران» زادگاه امام محمد غزالی عبور می‌کنید و پس از آن از کنار بقعه تاریخی هارونیه گذر خواهید کرد. می‌توانید با گذر از ضلع شرقی باغ و آرامگاه حکیم و طی ۲۸ کیلومتر مسافت در جاده آسفالته‌ای که نهایتا به جاده فعلی مشهد - کلات نادری ختم می‌شود به روستای «پاژ» زادگاه حکیم فرزانه توس برسید این روستا در حال حاضر بسیار محقر و مخروبه‌است و از سوی تازیان «فاز» نامیده می‌شود. بنا بر شواهد باستان شناسی این منطقه توس تاریخی است که در دوره اساطیری به دست توس پهلوان ایرانی بنا گذاشته شد.


سراینده حماسه‌های بزرگ ایران نیز در همین نقطه به خاک سپرده شد. در سال ۱۳۰۳ هم‌زمان با برپایی جشن هزاره فردوسی قرار شد تا آرامگاه فردوسی به همت انجمن آثار ملی ساخته شود. انجمن با جمع اوری اعانه از مردم کارهای آماده سازی برای ساخت بنایی در خور حکیم توس را آماده کرد. برای آغاز ساختمان باید محل دقیق مدفن فردوسی مشخص می‌شد. نخستین منبعی که از مدفن حکیم توس نام برده در چهار مقاله نظامی عروضی بوده که آن را جایی نزدیک، دروازه رزان توس در محل باغ خانوادگی او ذکر کرده بود. در اردیبهشت سال ۱۳۰۵ ارباب کیخسرو شاهرخ برای تعیین مکان دقیق مدفن فردوسی راهی توس شد. با تحقیقات به عمل آمده مشخص شد باغ حاج میرزا علی قائم مقام نایب التولیه است. با همکاری مقامات استان سراسر باغ کاووش شد و در باغ تختگاهی یافتند که طولش شش متر و عرضش پنج متر بود و مدفن حکیم توس بود. نقشه بنا را به اصرار انجمن شبیه آرامگاه کوروش توسط «آندره گدار» و پروفسور هرتسفلد طراحی شد و مهندس کریم طاهر زاده بر ان نظارت کرد. معمار ساختمان نیز حسین لرزاده بود. مساحت ساختمان ۹۴۵ متر بود و بهترین حجاران تصاویری از شاهنامه را بر دیوارهایش حک کردند. بنای آرامگاه در مهر ۱۳۱۳ به مناسبت جشن هزاره فردوسی افتتاح شد. این بنا در سال ۱۳۴۸ با طراحی که هوشنگ سیحون براساس آرامگاه کوروش انجام داده بود گسترش یافت و باغ اطراف آن به همراه موزه کنارش ساخته شد.

حافظيه

حافظیه نام مجموعهٔ آرامگاهی شاعر برجستهٔ ایرانی، حافظ شیرازی است. مجموعهٔ حافظیه در شهر شیراز قرار دارد. آرامگاه حافظ در شمال شهر شیراز، پایین‌تر از دروازه قرآن، در یکی از قبرستان های معروف شیراز به نام خاک مصلی قرار دارد و مساحت آن ۱۹۱۱۶ متر مربع است. ۶۵ سال پس از درگذشت حافظ، در سال ۸۵۶ هجری قمری (برابر ۱۴۵۲ میلادی)، شمس‌الدین محمد یغمایی وزیر میرزا ابوالقاسم بابر گورکانی (پسر میرزا بایسنغر نواده شاهرخ بن تیمور) حاکم فارس، برای اولین بار ساختمانی گنبدی شکل را بر فراز مقبره حافظ بنا کرد و در جلو این ساختمان، حوض بزرگی ساخت که از آب رکن‌آباد پر می‌شد. این بنا یک بار در اوایل قرن یازدهم هجری و در زمان حکومت شاه عباس صفوی، و دیگر بار ۳۵۰ سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد.


در سال ۱۱۸۷ هجری قمری، کریم خان زند بر مقبره حافظ، بارگاهی به سبک بناهای خود،شامل تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن ساخت و بر مزارش سنگ مرمری نهاد که امروز نیز باقی است. پس از در گذشت حافظ، گنبدی بر آرامگاه وی افراشته شد که در جلوی آن حوضی بزرگ قرار داشت که از آب رکنی پر می‌گشت. در سال ۱۱۸۹ ه.ق کریم‌خان زند بر مقبرهٔ حافظ عمارتی زیبا بنا کرد، که مشتمل بر تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن بود و بر قبر حافظ سنگی مرمرین نهاده شد که هنوز موجود است. آرامگاه حافظیه درمجموع 20000 متر مربع مساحت دارد و دارای چهار در است. در سمت شرقی صحن، دیواری بلند است که پشت آن آرامگاه‌های خصوصی خانوادهٔ فربد و آرامگاه معدل ( محل کنونی دفتر انجمن دوستداران حافظ) واقع شده است.

كاخ چهلستون اصفهان

كاخ چهلستون از نخستین بناهایی است كه در آن تزئین وسیع، آینه‌كاری، نقاشیهای بزرگ دیواری و ستونهای چوبی، با سرستونهای مقرنس به كار رفته است. تمام دیوارها با آینه‌های قدی و شیشه‌ها و نقاشیهای رنگی و زیبا تزئین شده بوده و همه درها و پنجره‌ها از نوع منبت و خاتم بوده است. مهارت و استادی ایرانیان در طرح این كاخ به خوبی مشاهده میشود كه درآن فضای خارج از عمارت با فضای داخل آن، چنان مربوط و هماهنگ است كه نمی توان تشخیص داد كجا یكی پایان مییابد و دیگری آغاز میگردد. ایوان اصلی و چشمگیر كوشك با ستونهای متعدد كه از ویژگیهای بنا محسوب میگردند، موجب تسمیه بنا به كاخ چهلستون گردید. در ایران تعدد و كثرت را بیشتر با عدد چهل بیان میكنند و به طور تصادفی چون تعداد ستونهای تالار، بیست عدد و انعكاس عمارت و ستونها هم در استخر مقابل آن به خوبی مشهود است، این كاخ با انعكاس آن در آب مفهوم «چهل ستون»  پیدا می كند.


هریك از ستون های بیست گانه تالار ازیك تنه درخت چنار تشكیل شده و بر روی آنها لایه نازكی از تخته رنگ شده وجود دارد كه سابقاً با آینه و شیشه‌های رنگی پوشیده شده بود. استخرِ مقابل عمارت به طول 110 متر و عرض 16 متر هم‌اكنون نیز طراوت و زیبایی خاصی به این كاخ می دهد. درگذشته جهش آب درحوض وسط تالار از دهان شیرهایی كه درچهار گوشه حوض قرار داشتند و فواره‌های سنگی كه نقطه به نقطه در جوی كوچك اطراف عمارت قرار داشتند، صفای مخصوصی به این عمارت می‌داده است. تناسبات استخر مقابل كاخ برای دیدن تصویر كاخ در آب و تیرگی كف استخر به منظور هرچه عمیق‌ تر نشان دادن آن طراحی گشته‌اند. چهارقطعه پایه ستون‌هایی كه به صورت مجسمه‌های شیر و انسان در چهار گوشه استخر قرار دارند و دو تخته سنگ حجاری شده به شكل چهار شیر كه در دو باغچه طرفین خیابان ورودی این عمارت قرار دارد و از تزئینات درون باغ محسوب می گردند،  در اصل متعلق به این كاخ نیست و تنها آثار برجای مانده از قصرهای زمان صفویه به نام "سرپوشیده" و " آینه‌خانه" هستند كه امروز دیگر وجود ندارند. از ایوان چهلستون  سه در به تالار پذیرایی كه تمام عرض كوشك را اشغال كرده، راه دارد. دیوارهای بالا را سه تابلو رنگ روغنی بزرگ زینت داده  و به تماشاگران كمك می كند تا زندگی پر غوغا و با نشاط قرن هفدهم را در نظر مجسم سازند.  یكی از این تابلوها شاه عباس را هنگام پذیرایی از خان ازبك نشان میدهد. شاه و خان هردو در یك شاه نشین نشسته‌اند.

نقاشی های پایین دیوار این تالار پذیرایی، همانند عالی‌قاپو مناظری از تفریحات ییلاقی و روستایی را نشان می دهد. همانند بنای چهلستون، باغ آن نیز دستخوش تغییراتی بوده است كه ازمهمترین آنها می توان به احداث خیابان سپه  بر سمت شمالی باغ ، و تغییر ورودی باغ از ضلع شرقی به ضلع شمالی و ایجاد جلوخان نیمدایره شكل امروزی از دوره پهلوی اشاره نمود. درجبهه جنوبی باغ نیز دخالت هایی در عرصه باغ به چشم می‌خورد كه شكل كلی باغ را تحت تأثیر خود قرار داده است.

درهمین زمینه می‌توان به دیوارهای از بین رفته اطراف باغ  نیز اشاره كرد كه نقش آن درتغییر فضای داخل باغ به میزان زیادی احساس می گردد. اگراز سر در ورودی اصلی به سمت داخل باغ حركت كنیم، منظره كاخ و تصویر درون آب سوی حركت را مورد تاكید قرار می دهد. محور اصلی نیز جهت حركت را به كمك ردیف درختان دو سوی استخر كشیده میانی، به خوبی مشخص می‌ نماید، بدین ترتیب كه فضایی ممتد و جهت دار به سمت كوشك اصلی ایجاد می كند و همچنین استخر آب  بر مطلوبیت فضایی این محور می‌افزاید. از سوی دیگر ایوان چهلستون رابطه بصری بین بیرون و اندرون كوشك را برقرار می‌سازد و حد فاصل آنهاست. باغ چهلستون تقریباً مسطح و دارای شیب بسیار كمی است كه به هدایت آب در جوی ها و كرت كمك می نماید.

این باغ  با مساحتی بیش از 67000 متر مربع به شكل مربع مستطیل با طول و عرض تقریباً برابر است كه متأسفانه در اثر تصرفاتی كه صورت پذیرفته، شكل اصلی آن تغییر یافته و بخش هایی از آن در سمت جنوبی جدا گشته‌اند. باغ به كمك یك محور اصلی طولی درجهت شرقی - غربی كه استخر آب كشیده را در میان دارد و یك محور عرضی بدون جوی آب به چهار قسمت اصلی تقسیم گشته است. این محور عرضی با گذر از ایوان ستوندار در سوی دیگر نیز تداوم یافته است. ایوان به عنوان فضایی میانی، پیوند میان فضای باز و فضای بسته را مورد تأكید قرار میدهد. محور طولی دیگر كه از سمت شمالی كوشك می‌گذرد دارای جویی در میان است كه آب جوی شاهی بدان وارد می شده است. آبراهه‌ای از بلوك های سنگ ‌قواره در پیرامون كوشك میانی قرار دارد و داخل حوض های كوچكی می گردد. جزئیات این آبراهه‌ها، یادآور نمونه‌های موجود در پاسارگاد است و سنتی مداوم از زمان هخامنشیان را به نمایش میگذارد. كوشك اصلی – كاخ چهلستون – یك ‌سوم بالایی باغ جای گرفته است.

سایر كرت ‌بندی ها و تقسیم‌بندی های باغ از تناسبات قائمه پیروی كرده و باغ متقارن است. باغ چهلستون به عنوان فضای درباری و محلی برای پذیرایی رسمی از میهمانان خارجی شكل گرفته است. از آنجایی‌ كه نقاشی های با ارزش بر دیوار تالار اصلی از زمان صفویه بر جای مانده‌اند، امروزه  تالار اصلی خود به عنوان موزه مورد بهره برداری قرار گرفته است.

گنبد نمكي نمكدان شهر قشم

غارهاى نمکى جزيره قشم يکى از زيباترين جلوه‌هاى طبيعت در اين جزيره زيبا و رويايى ايران است. تاکنون بيش از 6 هزارمتر از اين غار‌ها شناسايى شده و به عنوان طويل‌ترين غار نمکى جهان شناخته شده است. هم اکنون گروه تحقيقاتى کشورمان و جمهورى چک در حال فعاليت در اين غار براى کشف ديگر نقاط آن هستند.

کشف اين غار نمکى با کمک و همکارى مهندسان زمين‌شناس جمهورى چک انجام گرفت. پيش‌از اين غار نمکدان"سدام" در سرزمين‌هاى اشغالى فلسطين با طول پنج هزار و 685 متر به عنوان نخستين غار نمکى طويل جهان معرفى شده بود. به گفته ناصر اسدى، کارشناس زمنى‌شناسى شيراز، بخش اعظم جزيره هرمز که بر خلاف جزيره قشم، محدود است از گنبد نمکى تشکيل شده است.


سن اين نمک‌ها به دوره پيش از کامبرين رسيده و بيش از 570 ميليون سال دارند. اما خود گنبدهاى نمکى و ظهور آنها در اين منطقه پديده‌هاى جديد و جوان‌تر هستند، به طورى که برخى از اين غارها حدود 6 هزار سال سن دارند. چگونگى شکل‌گيرى نمک‌هاى غار: در گذشته نمک‌ها به صورت يک لايه بودند که به مرور زمان برآمده شده و تحت اثر خاصيت شناورى که دارد با توجه به آن که وزن حجمى آنها از وزن سنگهاى اطراف، آن کمتر است، آنها را کنار مى‌زند و به سمت بالا حرکت مى‌کند. اين نمک‌ها در مسير خود يکسرى از سنگ‌هاى بسيار قديمى را از چند کيلومتر زيرزمين به سمت روى زمين مى‌آورد و مى‌تواند اطلاعات بسيار مفيدى را از گذشته زمين شناسى به زمين‌شناسان ارايه کند. غارها و گنبدهاى نمکى موجود در جزاير قشم و هرمز علاوه بر اين که از جمله پديده‌هاى منحصر به فرد در علم زمين‌شناسى محسوب مى‌شوند، يکى از ثروت‌هاى ملى کشور است و به تمامى نسل‌ها تعلق دارد و بايد مورد حفاظت قرار گيرند. گنبد نمى نمکدان: اين گنبد يکى از مهمترين جاذبه‌هاى اکوتوريسمى جزيره قشم به‌شمار مى‌رود و همه ساله مورد توجه جمع بسيارى از گردشگران قرار مى‌گيرد. گنبد نمکى نمکدان، تنها گنبد نمکى در جزيره قشم است که از ميان دماغه جنوب، تا قديس سلخ و دماغه شمال غربى تا قديس باسعيد و بالا آمده است و در نقشه تقريبا دايره‌اى شکل و به قطر 7× 5/6 کيلومتر است. بام گنبدى داراى توپوگرافى نامنظم بوده و ديواره آن بسيار پرشيب است. در بخش جنوبى گنبد نمکى نمکدان، غارهاى نمکى ياد شده وجود دارد که ارتفاع آن‌ها تا 20 متر نيز اندازه‌گيرى شده است.

سقف غار بوسيله قنديل‌هاى فراوان پوشيده شده است که با گذشت زمان در اثر نفوذ آب تغيير شکل مى‌دهند. از ميان غارهاى نمکى زيبا و عجيب، آب زير زمينى دائمى نيز جريان دارد که در تمام طول سال جارى است و در دامنه کوه به صورت چشمه نمکى است که منظره بسيار زيبا و ديدنى را ايجاد مى‌کند. جزيره ‌مرزى قشم با وسعت بيش‌از يک هزار و 500 کيلومتر مربع در جنوب ايران، بزرگترين جزيره خليج فارس است.

جزيره كيش
جزيره کيش با 90 کيلومتر مربع مساحت يکی از زيباترين جزاير خليج فارس است که در 18 کيلومتري کرانه جنوبی ايران واقع شده است. کیشاز طبيعتی زيبا و منحصر به فرد بر خوردار است. سواحل آرام با ماسه‌های مرجانی آب زلال دريا که شفافيت کم نظير آن، امکان مشاهده انواع آبزيان را در عمق چند متری مقدور می‌سازد.


پوشش گياهی مناسب و سر سبز و باطراوت اين جزيره به ويژه در 7 ماه از سال چشم‌اندازی زيبا و تماشائی به آن بخشيده است که سالانه حدود يک ميليون نفر از دوستداران طبيعت و دريا را به سوی خود جلب می‌کند.

كيش داراي 7 مسجد و حسينيه است، مسجد امير(ع)، مسجد خاتم  الانبياء و مسجد نور از بزرگترين مساجد كيش هستند.مسجد خاتم الانبياء (ص) كه مناره‌هاي آن سر به آسمان كشيده و رو به سوي دريا دارد در منطقه سفين، سمت شمال غربي جزيره واقع شده و از مهمترين بناهاي مذهبي كيش به شمار مي‌آيد و نمازهاي جماعات و جمعه در اين محل برگزار مي‌شود. مسجد اميرالمومنين (ع) داراي بافت معماري بسيار قديمي است و در سال 1370 توسط سازمان ميراث فرهنگي ايران بازسازي شده و در منطقه ماشه واقع مي‌باشد.

از ديگر مسجدهاي زيبا و قديمي كيش مسجد جامع نور مي‌باشد كه سبك معماري آن تركيبي از هنر ايراني و اسلامي است. اين مسجد در منطقه سفين واقع شده و متعلق به مسلمانان اصل سنت است. كيش در روزگاراني بسيار دور منطقه آبادي بوده و يكي از قطب‌هاي تجارت ميان چين و اروپا و شمال آفريقا بوده است.گرچه هنوز بررسي‌هاي باستان شناسي وسيعي در نقاط مختلف جزيره به عمل نيامده، اما در هر گوشه جزيره مي‌توان آثاري از گذشتگان را مشاهده كرد كه هر كدام يادآور دوران مجد و عظمت اين جزيره بوده است. در جريان فعاليت‌هاي عمراني جزيره كيش و در برخي از پژوهش‌هاي باستان شناسي محدود گذشته آثاري در سطح جزيره پيدا شده است كه ارزش فراواني دارد و مجموعه جذابي را تشكيل مي‌دهد كه بخشي از آن در ساختمان كانون هنر در معرض بازديد عموم قرار دارد. سكه‌هاي ايراني و خارجي مربوط به دوره‌هاي مختلف تاريخي، ظروف مسي، مفرغي و سفالين، سنگ نوشته‌هاي اوايل دوره اسلامي (به خط كوفي)، سنگ قبر و يك عراده توپ از جمله آثاري هستند كه در معرض ديد قرار دارند.قنات کیش بیش از 2500 سال قدمت دارد و از آب شیرین قابل شرب ساکنان جزیره را تامین می‌کرده ولی اکنون به یک شهر زیر زمینی شگفت انگیز بدل شده که بیش از 10000 متر مربع وسعت دارد. شهر زیر زمینی کاریز در فاز یک شامل غرفه‌های صنایع دستی ایران و جهان، رستوران سنتی و جدید، موزه سالن آمفی‌تئاتر سالن کنفرانس، گالری‌های هنری است.شهر کاریز در عمق 16 متری زیر زمین قرار دارد. سقف آن 8متر ارتفاع و بیشتر سقف آن مملو از سنگواره، صدف و مرجان‌هایی است که با نظر کارشناسی 270 تا 570 میلیون سال قدمت دارد و تک تک آن شناسایی و دارای شناسنامه رسمی است. کارگزاران شهر زیر زمینی بر این باورند که دو ویژگی کاریز را در فهرست ابنیه جهانی درخواهد آورد.

خاک‌های برداشت شده از کاریز دارای خواص درمانی زیادی است که در گل درمانی استفاده‌های فراوان خواهد داشت. در جزيره كيش، مانند بسياري از نقاط كم آب كشور، در دهه‌هاي گذشته از آب انبارهاي مخصوصي براي ذخيره آب‌هاي حاصل از نزولات آسماني استفاده مي‌شد. اين آب انبارها در انتهاي آبگيرهاي طبيعي در عمق زمين در جزيره كيش، مانند بسياري از نقاط كم آب كشور، در دهه‌هاي گذشته از آب انبارهاي مخصوصي براي ذخيره آب‌هاي حاصل از نزولات آسماني استفاده مي‌شد. در غرب جزيره و در نزديكي مجتمع غروب كيش، يك كشتي عظيم الجثه در سواحل نيلگون كيش جا خوش كرده است كه به كشتي يوناني معروف است.كشتي يوناني از نظر تاريخي قدمت و اهميت چنداني ندارد. اين كشتي در 4 مرداد سال 1345 كه از بندر امام خميني (ره) عازم يونان بوده است به گل نشست و 80 روز تلاش اورينوكو، يدك‌كش هلندي براي بيرون كشيدن اين كشتي به ثمري نرسيد. خاك كيش ساختار مرجاني دارد و با رنگ نقره فام در زيرآفتاب از درخشندگي خيره‌كننده‌اي برخوردار است. آب دريا در ساحل اين جزيره شفاف و روشن است و تا فاصله‌اي دور مي‌توان كف دريا را به راحتي تماشا كرد. كيش به نسبت وسعت خود داراي يكي از وسيع ترين سواحل است و در دنيا كمتر ساحلي را مي‌توان يافت كه به وسعت سواحل كيش قابل استفاده باشد. ماهي‌هاي تزييني و بسيار زيبا كه در آب‌هاي حاشيه كيش غوطه‌ور هستند و وجودشان را از تماشاگران پنهان نمي‌كنند، از جاذبه‌هاي استثنايي كيش به حساب مي‌آيند. در عين حال مرغوب‌ترين ماهي‌هاي خوراكي كشور نيز در همين سواحل صيد مي‌شود. ساحل كيش از كم خطرترين سواحل دنياست. آب‌هاي ساحلي كيش فاقد كوسه خطرناك بوده و استفاده از آب دريا كاملا بي‌خطر است. كوسه‌هايي كه بعضا در ساحل كيش ديده مي‌شوند از ماهي‌هاي كوچك تغذيه مي‌كنند و براي شناگران خطري ندارند. ساحل كيش از آن نوع سواحل استثنايي است كه هم در فصل سرد و هم در فصل گرم براي مسافران قابل استفاده مي‌باشد و امكان ورزش‌هاي دريايي در آن فراهم شده است.

باغ نادري شهر مشهد
آرامگاه نادرشاه بنایی است که به یادبود نادرشاه افشار در شهر مشهد ساخته شده است. قوام‌السلطنه در اواخر عهد قاجار ( 1296 خورشيدى ) در محل يكى از مقابر ويران شده نادرى آرامگاه جديدى براى وى ساخت و استخوانهاى او را از تهران به مقبره مزبور حمل كردند. اين بناى جديد كه در محل فعلى آرامگاه وى قرار داشت مدتى بر پا بود تا اين كه انجمن آثار ملى ايران در سال 1335 خورشيدى درصدد بر آمد آرامگاهى مناسبِ شأن نادرشاه براى وى در همان محل مقبره ساخته قوام‌السلطنه احداث نمايد.


اين كار از سال 1336 شروع شد و در سال 1342 به پايان رسيد. مقبره كنونى نادرشاه واقع در ضلع شمال غربى چهارراه شهدا (نادرى سابق) كه پس از آرامگاه علی بن موسی الرضا،امام هشتم شيعيان مهم‌ترين موضع توريستى ـ تاريخى شهر مشهد تلقى مىشود، در باغى به مساحت 14400 متر مربع ساخته شده است. مقبره شامل سكويى دوازده پله اى، محل گور، پوششى خيمه مانند بر روى قبر، سكويى مرتفع در مجاور قبر با مجسمه نادرشاه سوار بر اسب و سه تن ديگر در پى او، يك غرفه فروش كتاب و دو تالار براى موزه است. طراح بنا مهندس سيحون بود و مجسمه ها را هنرمند فقيد ابوالحسن صديقى ساخته است. مصالح مقبره عمدةً از سنگهاى خشن و سخت گرانيت كوهسنگى مشهد است. بعضى از قطعات سنگ بسيار بزرگ انتخاب شده تا تداعى كننده مقبره دوم ساخته خود نادرشاه باشد. پوشش مقبره كاملاً به مانند چادر عشايرى است، كه نادر در آن زاده و هم كشته شده است. پوشش ديوارهاى داخلى مقبره نيز از سنگهاى مرمر اُخرايى رنگ مراغه انتخاب شده تا قتل نادرشاه در داخل چادر را تداعى نمايد.ساختمان جدید آرامگاه نادر شاه افشار به گزارش میراث خبر در تاریخ 12 فرودین ماه سال 1342 با حضور پهلوی دوم به همت انجمن آثار ملی در باغ نادری بازگشایی شد. نادر شاه افشار فاتح دهلی در هنگام حیات خود دستور به ساخت آرامگاهی کوچک در بالا خیابان مشهد داد. این آرامگاه کوچک در سال 1145 هجری قمری در مجاور چهارباغ شاهی و روبروی حرم امام ضا از خشت و گل ساخته شد.

موزه نادری در قسمت اصلی بنای یادبود آرامگاه افشار در 2 تالار به منظور معرفی آثار تاریخی این دوره شکل گرفته است . این بنا به همت انجمن آثار ملی در سال 1342 خورشیدی توسط مهندس هوشنگ سیحون طراحی و ساخته شده است . تنديس نادر شاه سوار بر اسب به همراه تني چند از سربازانش بر فراز يک حجم سنگي مرتفع توسط مجسمه ساز شهير ايراني زنده ياد استاد«ابوالحسن صديقي » ساخته شده است . تالار شماره 1 : اين تالار به انواع سلاح هاي دوره افشاريه ، تابلوهاي نقاشي از نادر و صحنه هاي جنگ ، وسايل سوار کاري مانند زين و برگ اسب از دوره افشاريه تا قاجاريه ، چند نسخه خطي از جمله تاريخ جهانگشاي نادري و دو شمشير متعلق به نادراختصاص دارد که روي يکي کلمه«السلطان نادر » حک شده و روي ديگراين بيت شعر طلاکوب شده است: شاه شاهان نادر صاحب قران هست سلطان بر سلاطين جهان اين شمشير در دشت مغان به سال 1148 هجري در روز تاجگذاري نادر از طرف ملت ايران به وي هديه شده است. تالار شماره 2: اين تالار در سال 1373 به مجموعه اضافه شد و در آن انواع سکه، ظروف و ديگر اشياي اهداي از دوره صفويه تا معاصر به نمايش در آمده است. همچنین در گوشه شمالی آرامگاه نادر آرامگاه محمد تقی خان پسیان سردار خراسان قرار دارد.

باغ شازده ماهان شهر كرمان
باغ شاهزاده یکی از عالیترین و زیباترین باغهای سنتی ایران محسوب می شود . این باغ در نیم فرسنگی ماهان در دامنه کوههای تیگران جلوه گری می کند و از یادگارهای عبدالحمید میرزا فرمانفرما - حاکم کرمان در اواخر دوره قاجاریه است .

گویند که جون خبر مرگ ناگهانی حاکم را به ماهان بردند بنایی که مشغول تکمیل سردر ساختمان بود تغار گچی را که بدست داشت محکم به دیوار کوبید و کار را رها کرده و فرار نمود آنطور که جای خالی کاشی ها همچنان بر سردرورودی خودنمایی می کند . این باغ دارای سردر ورودی بسیار زیبا - عمارت شاه نشین و حمام می باشد .


از قسمتهای ارزشمند باغ شکه آبرسانیو حوض های آن می باشد که در محور مرکزی باغ قرار دارد درجلوی عمارت اصلی حوض بزرگی با 5 فواره مشاهده می شود و آب این حوض که سرچشمه آن قنات معروف تیگران است به پاشویه سنگی اطراف آن ریخته و از آنجا به طرف ده شرشره آبشارگونه جاری می شود . این شبکه آبرسانی از نظر طراحی شاهکار محاسبه و دقت بشمار می رود .

بازسازی باغ شاهزاده بعد از پیروزی انقلاب درسال 70 همزمان با برگزاری کنگره خواجوی کرمانی انجام گردید . در حال حاظر قسمت شاه نشین به یک رستوران مبدل گردیده و توسط بخش خصوصی اداره می گردد . این باغ دارای درختان میوه بسیاری از جمله انگور -آلو- آلوچه (گوجه سبز) - هلو - گردو و ... می باشد که در بین درختان زینتی جای گرفته و خودنمایی می کنند . هرساله گردشگران بسیاری از سراسر ایران وجهان برای بازدید از این باغ به ماهان می آیند و ساعتی را با آرامش و فارغ از دغدغه های زندگی سپری می نمایند.

كليساي وانك شهر اصفهان
کلیسای وانک یا آمنا پرکیج نام کلیسایی است در محله جلفای اصفهان. این کلیسا از کلیساهای تاریخی ارمنیان اصفهان می‌باشد و در زمان شاه عباس دوم ساخته شده‌است.وانک در زبان ارمنی به معنی کلیسای جامع است. ارامنه بعد از کوچ بزرگ یعنی در سال ۱۶۰۵ به دستور شاه عباس دوم به اصفهان آورده شدند.

آنها از بدو ورود شروع به ساختن محل زندگی کردند و در وحلهٔ اول کلیساها را بنا کردند . وانک اولین بار در سال ۱۶۰۴ ساخته شد که البته این بنا خیلی کوچک‌تر از بنای فعلی و با وسعت کم ساخته شد. ۵۰ سال بعد از ساخت اولیه به خواست و تشویق خلیفه‌ وقت داویر اول ( خلیفه شخصی است روحانی که ازدواج نمی‌کند و امور ارامنه در دست اوست این شخص از ارمنستان و یا لبنان که رئوس مذهبی ارامنه هستند انتخاب شده وبه نقاط مختلفی که ارامنه ساکن هستند فرستاده می‌شود ) این مکان ویران شده و جای آن بنایی با طرحی شکوهمند و عظیم ساخته می‌شود . ساخت این مکان ۹ سال به طول می‌انجامد .


و در سال ۱۶۶۴ در زمان سلطنت شاه عباس دوم به اتمام می‌رسد این مکان را برای تعلیم راهبان و اسکان خلیفه بنا می‌کنند این کلیسا و یا دیر آمناپرگیچ ( ناجی همگان ) در جنوب اصفهان در محله‌ جلفا یعنی در میدان بزرگ این محله واقع است ، بنای عظیم و برج ساعت آن از فاصلهٔ دور مشخص است با ایرن این بنا با ذوق و سلیقهٔ مردمان این منطقه بیشتر آشنا می‌شویم مردمانی که خاک خود را رها کرده وبه سرزمین غریب آورده شدند و اثری چنین زیبا خلق کرده‌اند . این بنا دو در ورودی دارد که در اصلی دری چوبی بزرگ است که مردم از آن رفت و آمد می‌کنند . سر در این ورودی منظره‌ای از داخل دیر با کاشی لاجوردی و خاکستری مزین شده بالای تصویر به خط ارمنی این چنین نوشته شده ( دیر ناجی همگان محلی برای راهبان ) بعد از ورود دالانی وجود دارد که در دو طرف دالان دو اتاق وجود دارد که قبلاٌ در آن اتاقها به امور مربوط به ارامنه رسیدگی می‌کردند ولی در حال حاضر یکی به عنوان مغازه‌ای کوچک و دیگری به عنوان اتاق نگهبانی از انها استفاده می‌شود .

دالان ما را به سمت پلکان ورودی راهنمایی می‌کند . در سمت راست پلکان برج ناقوس واقع است در زیر این برج دو قبر وجود دارد این قبرها مطعلق به سربازی ارمنی و دیگری مطعلق به پیشوای ارمنی است این برج ۳۸ سال بعد از بنای اصلی دیر ساخته می‌شود هزینهٔ آن را تاجری ارمنی به اسم هوانجان جمالیان متقبل می‌شود .

در سمت راست این بنا ( برج ناقوس ) کتیبه‌ای بزرگ به رنگ آبی مشخص است و دور آن را سنگهای صلیبی احاطه کرده‌اند این سنگهای صلیبی به زبان ارمنی ( خاچ کارم نام دارند یعنی همان سنگ صلیبی ) این سنگها یا خاچ کارها از کلیساهای ویران شدهٔ جلفا به این مکان آورده شده و در این دیوار نصب شده‌اند . در قسمت سمت چپ برج ناقوس بنای یاد بودی چشم بیننده را به طرف خود جلب می‌کند این بنای یاد بود ، یاد بودی از قتل عام ارامنه‌است که در سال هزار و نه صد و پانزده به دست ترکان عثمانی صورت گرفته هر ساله در این مکان در روز بیست و سه آوریل مراسم برگذار می‌شود که مردم ( ارامنه ) جمع شده و شمع روشن می‌کنند و یاد شهدای ارمنی را گرامی می‌دارند .

باغ ارم شهر شيراز
باغ ارم یک باغ ایرانی تاریخی در شهر شیراز است و شامل چند بنای تاریخی و باغ گیاه‌شناسی می‌شود. تاریخ ساخت و بنیان‌گذار اولیه باغ ارم شیراز، به‌ درستی مشخص نیست؛ ولی توصیف‌هایی از آن در سفرنامه‌های متعلق به قرن دهم و یازدهم هجری آمده‌است.

این باغ تنوع گیاهی بسیار بالایی دارد و گیاهان بسیاری از اقصا نقاط جهان در این باغ کاشته شده است؛ به شکلی که باغ در قالب یک نمایشگاه از انواع گل‌ها و گیاهان درآمده‌است. در حال حاضر این باغ در اختیار دانشگاه شیراز است؛ باغ گیاه‌شناسی آن در اختیار دانشکده کشاورزی و ساختمان باغ در اختیار دانشکده حقوق قرار دارد.عمارت وسط، هسته مرکزی این باغ محسوب می‌شود و جالب توجه‌ترین جنبه باغ است. این عمارت، از سه طبقه، با تزئینات فراوان تشکیل شده‌است.


اتاق‌های طبقه زیرین که تقریباً زیرزمین هستند، محلی است برای استراحت در روزهای گرم تابستان. تزئینات این اتاق‌ها،کاشی‌کاری‌های رنگین است. دو طبقه بالایی دارای ستون‌هایی است که از تخت جمشید الهام گرفته شده‌اند. در پیشانی بنا، دو نیم‌دایره در دو طرف، و یک تابلو بزرگ در وسط قرار گرفته که از ۳ هلال روی هم تشکیل شده‌است. این تابلو، تصاویری از شاهنامهٔ فردوسی و نبرد شاهان قاجار را نشان می‌دهد. باغ ارم شیراز بطور مسلم از دوره سلجوقیان و در تمام دوره آل اینجو و آل مظفر و گورکانیان وجود داشته و با توجه به اینکه سیستم فئودالی بطور کامل بر جامعه آن دوره حاکم بوده بدون تردید بانیان و صاحبان باغ ارم که باغی ارزشمند بوده، در آن زمان حکام وقت بوده‌اند. احتمال می‌رود اتابک قراچه که از طرف احمد سنجر سلجوقی به حکومت فارس منصوب بوده دستور احداث این باغ را داده باشد.

امروز کوشک اصلی، هسته مرکزی این باغ و جالب‌توجه‌ترین جنبه آن را تشکیل می‌دهد. اطاقهای طبقه زیرین تقریباً زیرزمین است و تالار مرکزی آن را برای استراحت در روزهای گرم تابستان در نظر گرفته‌اند. نهر آب مستقیماً از این تالار می‌گذرد و در سر راه خود قبل از اینکه به حوض بزرگی فرو ریزد استخر را پر می‌کند. دیوارها و کف این تالار از کاشی‌های رنگین پوشیده شده‌است. پلکانی این طبقه را به طبقه بالاتر و به راهروهایی که به تالار بزرگ منتهی می‌گردد متصل می‌سازد.

منظره جنوبی آن همان ادامه محور اصلی است و از طرف شمال چشم انداز آن را تپه‌هایی تشکیل می‌دهد که در حاشیه رودخانه قرار گرفته‌است. در این محل نیز مانند بسیاری دیگر از ساختمانهای شیراز کاشیهای براق و سنگهای تراش میراث قدیم را از نو رواج می‌دهد. این قسمت سه گوش (سنتوری) منظره‌ای را متعلق به دوره ساسانیان که با کاشیهای رنگی زینت شده نشان می‌دهد درحالی که در طبقه‌ای که هم‌سطح زمین ساخته شده تخته سنگهای آهکی نسخه‌های تحریف شده‌ای است از نقوش برجسته دوره هخامنشیان که در تخت جمشید دیده می‌شود. در سراسر این ناحیه وسیع بوته گل سرخ کمتر دیده می‌شود و به جای آن در گلخانه که داخل آن را با چوب به طرز پلکانی ترتیب داده‌اند انواع گلها را در گلدان نگاهداری می‌کنند تا آنها را در نقاط اصلی در داخل کوشک و خارج آن قرار دهند.

باغ فردوس شهر تهران
به دستور محمدشاه قاجار ،درسال 1264 ق‌، قصری برای او در نزدیکی تجریش ساخته شد؛ اما هم زمان با بیماری و مرگ او قصر نیمه تمام ماند و و ی در همان قصر نیمه تمام به نام محمدیه (در محل محمودیه فعلی‌) از دنیا رفت‌. هم زمان با ساخت قصر محمدیه‌، درباریان نزدیک به او نیز در همان حوالی اقدام به احداث باغ یا عمارت ییلاقی کردند. از جمله‌ حسین‌علی‌خان معیرالممالک باغی احداث کرد که به باغ فردوس مشهور شد.


عمارت باغ فردوس در دو طبقه به سبک قاجاریه و معروف به گوش فیل بنا گذاشته شد. زمین‌های قسمت جنوبی و سراشیبی باغ نیز با سنگ چین‌هایی به صورت هفت قطعه مسطح و مطبق در آمد و روی هریک از قطعات‌، استخری با فواره‌های متعدد احداث شد. استخرها به گونه‌ای ساخته شده بودند که از فواصل دورتر، بزرگ‌تر به نظر می آمدند. سپس‌، دوست‌علی‌خان‌، پسر حسین‌علی‌خان‌، به همت معماران اصفهانی و یزدی‌، ساختمانی در قسمت جنوبی باغ برپا کرد و نام آن را رشک بهشت گذاشت‌. پلکان و بخش‌های دیگری از ساختمان از مرمر اعلای یزد و دیوارهای داخل اتاق با کاغذهای طلایی برجسته پوشانده شده بود. اما دوست‌علی‌خان اعتنای چندانی به باغ و ساختمان آن نکرد و با گذشت زمان ساختمان رو به خرابی گذاشت تا حدی که سنگ‌های مرمر آن کنده و به عمارت امیریه (مدرسه‌نظام‌) برده شد.

بعد از آن مالکیت باغ چند بار دست به دست شد تاسرانجام ،در سال 1318 ق‌، در زمان سلطنت مظفرالدین شاه قاجار، محمدولی‌خان سپهسالار تنکابنی آن را از ورثه امین‌الملک خرید. سپهسالار، علاوه بر ایجاد فواره و استخرهای مطبق‌، قنات باغ فردوس را نیز احیا کرد و سر دری با شکوه در مظهر قنات (میدان گاه فعلی باغ فردوس‌) ساخت‌. ولی به دلیل بدهی به تجارت‌خانه طومانیانس‌، باغ را به او داد و طومانیانس نیز باغ را در ازای بدهی‌ به دولت رضاخان واگذار کرد. سرانجام‌، درسال 1316 ش‌، وزارت معارف (آموزش و پرورش‌) آن‌جا را خرید و ساختمان را مرمت و دبیرستان شاپور تجریش را در آن تأسیس کرد . درسال 1350 ساختمان موجود در باغ به مرکز فرهنگی و هنری و نمایشگاهی تبدیل شد و پس از انقلاب نیز در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت‌.

كتبيه بيستون شهر كرمانشاه
سنگ‌نبشته بیستون یا کتیبهٔ بیستون از آثار باستانی ایران واقع در حدود سی کیلومتری کرمانشاه در غرب ایران است. نام بیستون از بغ (خدا) + ستان (ادات مکان) آمده که به معنای سرزمین یا جایگاه خدا است. از آن در پارسی باستان به صورت «بغیستانه» و در معجم‌البلدان «بهستان» و برخی از دانشمندان عرب از آن به «بهستون» یاد کرده‌اند. نقش بیستون پیروزی داریوش یکم را بر گوماته مغ و نه شورشی نشان می‌دهد.


نماد فروهر در حال پرواز بالای نقش دیده می‌شود. داریوش دست راستش را به نشانه ستایش اهورامزدا بالا برده و پای چپش را بر سینه گئوماتا که زیر پای او افتاده نهاده‌است . شورشیان که دستهایشان از پشت و گردنشان با ریسمان به هم بسته شده‌است پشت سر هم در برابر داریوش ایستاده‌اند. یک نیزه دار و یک کماندار پشت سر داریوش دیده می‌شوند. بلندی قامت داریوش در نقش ۱۸۰ قامت نیزه دار و کماندار حدود ۱۵۰ و قامت شورشیان حدود ۱۲۰ سانتیمتر است.

متن و نقش بر اثر عواملی چند از جمله عوامل زمین شناختی فرسایش باران و باد رسوب مواد آلی رشد جلبک در درز سنگها و تأثیر سایر پدیده‌های طبیعی فیزیکی شیمیایی و نیز تخریب به دست بشر بویژه در عصر رواج تفنگ ـ که از قسمتهای برجسته و نمایانتر نقش و از فاصله دور به عنوان نشانه استفاده می‌کرده‌اند ـ و ناآگاهیها و بی مبالاتیهای دیگر آسیب جدی دیده‌است.نکته‌های اصلی کتیبه بیستون از این قرار است : معرفی داریوش از زبان خود او دودمان هخامنشی چگونگی اعاده پادشاهی به هخامنشیان شیوه حکومت داریوش مرگ کمبوجیه طغیان گئوماتا و کشته شدن او در پاییز ۵۲۲ ق م شورش و طغیان در بسیاری از سرزمینها و سرکوبی آنها و اعاده نواحی بسیاری که از فرمانبرداری سر باز زده بودند پیروزیهایی که در نوزده نبرد نصیب داریوش شده‌است و از جمله پیروزی مهم و دشوار بر سکاها چگونگی استقرار آرامش و امنیت در امپراتوری پهناور رد ادعاهای یاغیان ضدحکومت هشدار نسبت به دروغگویی دفاع از راستی و راستگویی دعای نیک در حق کشور و مردم سپاسگزاری داریوش از یاریهای اهورامزدا در غلبه بر معارضان و بازگشتن صلح اندرز به شاهان آینده و کسانی که کتیبه بیستون را می‌خوانند نام کسانی که در غلبه بر گئوماتا از داریوش پشتیبانی کردند و اشاره به انتشار متن کتیبه در سراسر قلمرو هخامنشی به خط میخی و سه زبان پارسی باستان، بابلی و ٔعیلامی را می‌خوانند. در سالهای اخیر و درپی تصویب طرحی در سازمان میراث فرهنگی کشور به منظور حفاظت از آثار تاریخی بیستون در قالب یکی از طرحهای ملی اقداماتی برای نجات دادن مهمترین کتیبه سنگی جهان و حفاظت علمی و روشمند از آن آغاز شده‌است.

ارگ بم شهر كرمان
بنای مجموعه بم از خشت ،‌ آجر و گل است و بزرگترین مجموعه خشتی جهان است و یكی از زیباترین بناهای عصر اشكانیان. این ارگ بزرگترین بنای خشتی جهان و در مساحتی بالغ بر ۶ كیلومتر مربع و بر فراز تپه ای به ارتفاع ۶۱ متر واقع شده است.

شامل شهر قدیم و قلعه, قریب به ۲۰ هكتار (طول ضلع غربی ارگ ۵۲۰ و عرض آن ۴۳۰متر می باشد ) وسعت داشت و مسافت ارگ و قلعه , قریب ۶ هكتار بود. سه سمت قلعه را باغ و خانه های مسكونی و زمینهای كشاورزی محصور نموده و ضلع شمالی در امتداد رودخانه پشت رود قرار گرفته است. بم در ۱۹۳ كیلومتری جنوب غربی كرمان و در دشت حد فاصل جبال بارز و كوههای كبودی واقع شده است.


بم ۱۰۵۰ متر از سطح دریا بالاتر است و ۱۹۴۸۰ كیلومتر مربع وسعت دارد. قدیمی ترین نشانه های تمدن در تپه های بیدرون در ۱۵ كیلومتری شهر كشف شده است. مطالعات معماری نشان می دهد كه قدمت بیدرون به هزاره چهارم قبل از میلاد برمی گردد. شهر بم یك از كهن ترین مراكز شهرنشینی ایران بود. تپه های تاریخی "بیدرون " در ۱۰ كیلومتـری شمال و تل آتشی در دارستان در فاصله ۳۰ كیلومتری شرق بم كه متعلق به هزاره های دوم تا چهارم قبل از میلاد مسیح است گواه این قدمت تاریخی است. از شش هزار سال قبل بم و حومه آن محل سكونت مردم بوده است. در شمال شرقی شهر بم , بر بالا و دامنه صخره قلعه ای مستحکم وجود داشت که اهالی محل آن را " ارگ " نامند که در واقع این بنای سترگ , شهر قدیـم بم است. دور تا دور قلعه خندقی های عمیق وجود داشت كه آن را از یورشها مصون می داشت، خندق گرداگرد حصار بم كه طبعا" برای دفاع از شهر احداث شده بوده، گاه برای خود ساكنین مشكل ساز می شد زیرا مهاجمان با انداختن آب زیاد به خندق باعث ویرانی حصار می شده اند، تا بتوانند به درون شهر رخنه كنند.

ارگ بم تشكیل شده است از : دروازه اصلی ، بازار ، میدان تكیه ، مسجد برزگ ارگ ، مجموعه میرزا نعیم ، مسجد كوچك ، كاروانسرا ، زورخانه ، حمام ارگ، دروازه حصار دوم ، مدرسه یا خانقاه ارگ ، اصطبل ، قورخانه ، محل آسیاب بادی ، خانه حاكم ، چهار فصل ، چاه اصلی ارگ ، بقایای محله قدیم ، كناری محله یا غلام محله ، دروازه كت كرم و زندان ارگ بم و شهر آن از جمله قلعه های نظامی بسیار مهم و تاریخی به شمار می رود. در میان قلعه عمارت حاكم نشین بر روی صخره ای طبیعی بنا شده بود كه دارای پنج طبقه بود و همگی از خشت و گل. ستونها و قوسها باقی مانده در قلعه بم، مغازه های نانوایی , روغنگیری و قفسه های خشتی در بازار قلعه نشان از رونق گذشته آن داشت. ارگ بم نمونه کاملی از شیوه های معماری ایران است و نمونه هایی از قرنها معماری در آن به چشم می خورد.

قلعه الموت شهر قزوين
قلعه الموت در شمال شرقی روستای گازرخان و بر فراز كوهی از سنگ به ارتفاع ۲۱۰۰ متر از سطح دريا قرار دارد. اين كوه از نرمه گردن (ميان نرمه‌لات و گرمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پيدا كرده است.

صخره‌هاي پيرامون قلعه كه رنگ سرخ و خاكستري دارند، در جهت شمال شرقي به جنوب غربي كشيده شده‌اند. پيرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است كه كوه هودكان با فاصله‌ای نسبتاً زياد بر آن مشرف است. اين قلعه يكی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوين محسوب می‌شود. قلعه الموت یکی از منحصر به فردترین دژهای تاریخی ایران است که در منطقه رودبار الموت از توابع قزوین واقع شده است. نام الموت در تاریخ ایران با نام اسماعیلیه گره خورده و حسن صباح به عنوان رهبر فرقه اسماعیلیه از این قلعه به عنوان پایگاه حکومت خود و ترویج عقاید اسماعیلیه بهره می‌برده است.


در مکتوبات تاریخی از قلعه حسن صباح در دوره صفوی به عنوان زندان یاد شده است. اما کاوش‌های باستان‌شناسی در این قلعه نشان می‌دهد که دژ الموت نه تنها زندان نبوده بلکه افرادی که در آن می‌زیسته‌اند از مرتبه اجتماعی خاصی برخوردار بوده‌اند. قلعه الموت را که مردم محل؛ قلعه حسن می‌نامند از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت باختری که دارای ارتفاع بیش‌تری است به نام جورقلا یعنی قلعه بالا و پیلاقلا یعنی قلعه بزرگ خوانده می‌شود. قسمت خاوری آن را جیرقلا یعنی قلعه پایین و پیارقلا یعنی قلعه کوچک نامند. دیوار خاوری قلعه بالا با قلعه بزرگ کم‌تراز قسمت‌های دیگر صدمه دیده است. طول قلعه حدود 120 متر و پهنای آن بین 10 تا 35 متر متغیر است. یکی از شگفتی‌های قلعه حسن یا الموت، سیستم پیچیده آب رسانی با تنبوشه‌هایی به قطر 10سانتی متر است که از چشمه کلدر آب را به دژ رسانده و درحوض‌های سنگی ذخیره می‌کرده‌اند. در جنوب باختری این قسمت از قلعه، در میان شیب بسیار تندی که به پرتگاه‌های عمیق می‌رسد؛ حوضی در دل سنگ به ابعاد تقریبی5×8 متر کنده‌اند که هیچ گاه ازآب خالی نشده است. این قلعه؛ بسیار مورد توجه گروه‌های گردشگری است و هرساله مورد بازدید گردشگران ایرانی و خارجی زیادی قرار می‌گیرد.

نقش رستم شهر فارس
نقش رستم یكی از مهم ترین و زیباترین آثار باستانی است كه در حدود 5 كیلومتری تخت جمشید، در كوه حاجی آباد واقع است. آرامگاه چند تن از پادشاهان هخامنشی از جمله داریوش بزرگ و خشایارشاه ، نقش برجسته‌هایی از وقایع مهم دوران ساسانیان از جمله تاجگذاری اردشیر بابکان و پیروزی شاپور اول بر امپراتوران روم، بنایی موسوم به کعبه زرتشت و نقش‌برجسته ویران‌شده‌ای از دوران عیلامیان در نقش رستم قرار دارد.


آرامگاه چهار شاه هخامنشی در نقش رستم جای گرفته‌ است. هر چهار آرامگاه شکلی صلیبی دارند و در دل کوه با ارتفاع قابل توجهی از سطح زمین قرار دارند. در نقش رستم آثار 3 دوره باستاني وجود دارد: آثار دوره عیلامی از 600 تا 2000 قبل از ميلاد. آثار دوره هخامنشی از 600 تا 330 قبل از ميلاد. آثار دوران ساسانی از سال 224 تا 651 ميلادي. از دوره عیلامیان نقش برجسته محو شده‌ای در نقش رستم وجود دارد كه در دوره ساسانی روی آن نقش دیگری از بهرام دوم ساسانی حك شده. این نقش محو شده از دو الهه تشكیل شده كه روی مارهایی نشسته‌اند و لباس‌های چین‌دار به تن دارند. در نقش رستم آرامگاه‌ها و معبد آناهیتا از دوره هخامنشیان به جای مانده است.از بین 4 آرامگاه موجود، فقط آرامگاه داريوش اول کتیبه دارد. در شاخه بالایی آرامگاه، داريوش با لباس پارسی و کمان به دست روی سکویی سه پله ایستاده و در حال انجام مراسم است.

تصویر فروهر یا اهورا مزدا در بالای سر و پیشاپیش وي قرار گرفته و داريوش دست خود را به علامت احترام رو به این تصویر گرفته. آرامگاه خشايارشا در سمت راست آرامگاه داریوش اول قرار دارد و بجز فقدان کتیبه و برخی اختلاف‌های جزئی در نقش‌های برجسته، کاملاً مشابه آن آرامگاه است. از بين اين 4 آرامگاه‌، آرامگاه خشایارشا بهتر از همه حفظ شده‌است. آرامگاه اردشير اول در سمت چپ آرامگاه داریوش اول قراردارد. آرامگاه داريوش دوم غربی‌ترین آرامگاه هخامنشی نقش رستم است.

درِ ورودی آرامگاه‌ها به شكل مربع است. این درها در دوران باستان قفل می‌شدند. برای این كار دو قطعه سنگ بزرگ در پشت آنها قرار می‌گرفت و به این وسیله مهر می‌شد. شكل آرامگاه‌ها نیز مشابه است. تنها تفاوت آرامگاه داریوش كبیر در كتیبه‌های میخی و آرامی آن است. در این كتیبه، داریوش، اهورامزدا را ستایش می‌كند و فتوحات خود را برمی‌شمارد و از اندیشه‌های خود سخن می‌گوید. سرپوش هر یك از تابوت‌ها را قطعه سنگ بزرگی تشكیل می‌دهد. کعبه زرتشت نام بنایی است مکعب مستطیل با معماري خاص در نقش رستم که از زمان حمله اعراب به ايران به اشتباه نام کعبه زرتشت به آن دادند.کعبه زرتشت دارای یک مدخل بالاتر از سطح زمین و بازمانده پلکانی برای دسترسی به تنها ورودی آن است.

سرعين شهر اردبیل
سرعين با مجموعه آبهاي معدني خود مشهورترين مجتمع توريستي استان اردبيل مي باشد كه ۹ چشمه آب معدني با خواص درماني مختلف را در خود جاي داده است.به گفتهٔ كارشناسان آبهاي معدني ژنرال،پهن سويي،قهوه سويي و قره سو كه از لايه هاي مس مي جوشد داراي خواص تأثيرگذار درمعالجهٔ امراض روماتيسمي، دردهاي مفصلي و اعصاب مي باشند. اين افراد مي گويند: آب معدني «ويلادرق»كه در روستاي زيبا و سرسبزي به همين نام واقع است برخلاف سايرچشمه هاي معدني سرعين داراي آب سرد بوده و علاوه بر استحمام به عنوان يك نوشيدني موثر نيز مورد مصرف قرار مي گيرد. آب اين چشمه داراي مزه اي ترش و گازدار بوده و براي امراض گوارشي به ويژه سوء هاضمه بسيار موثر مي باشد.منطقهٔ سياحتي «سردابه» نيز با آبگرم معروف خود در ۲۵ كيلومتري شمال غربي شهر اردبيل در منطقهٔ ييلاقي در دامنهٔ سبلان واقع است.

چشمهٔ آب معدني اين منطقه با آبدهي ۲۵ ليتر در ثانيه و حرارت ۳۵ درجه سانتيگراد داراي تركيبات شيميايي كلسيم، سولفات كلسيم، سولفات منيزيم و نمك مي باشد و به اعتقاد متخصصين در معالجه بيماري يرقان تأثير بسزايي دارد. چشمهٔ معدني «قوتور سوئي» به همراه چند چشمهٔ مكمل و كوچك كه در دامنه غرب سبلان و شهرستان مشكين شهر واقع مي باشد به علت مجاورت با معادن گوگرد داراي تركيبات گاز سولفور بوده و در معالجه امراض بسيار مفيد مي باشد.

باغ فين شهر كاشان

شهر كاشان در حاشيه كوير در فاصله 220 كيلومتري جنوب شهر تهران و 86 كيلومتري جنوب شهر قم در استان اصفهان واقع است. ناحيه اي كه باغ فين در آن قرار گرفته است، به نام فين كوچك معروف بوده و موقعيت آن در جنوب غربي شهر كاشان مي باشد.

باغ تاريخي فين در منتهي‎اليه جنوب شرقي جاده فين (خيابان اميركبير) در شهر كاشان و در مجاورت مظهر چشمه تاريخي سليمان قرار گرفته است. باغشاه فين از گونه باغ قلعه هاي ايراني است كه به دلايل خاص خود بدين گونه و با چنين نظمي شكل گرفته است.


چشمه سليمانيه در جنوب باغ فين قرار گرفته است،آب آن زلال و داراي املاح زيادي است. آب چشمه فين به واسطه كيفيت هاي خاص خود مانند صافي و پاكي و روشنايي كم نظير وهمچنين كيفيت ثابت وتغيير ناپذيرش همواره مشهور و ضرب المثل بوده است. اين چشمه از بن صخره ايي به نام كوه دندانه و شكاف تخته سنگهاي معدن گچ و آهك در شش كيلومتري غرب كاشان از زمين مي‎جوشد. نظام كاشت باغ فين شامل درختان مثمر، از جمله انجير، توت، انار، بيد، بيد مشك، به، گوجه سبز، گلابي و زردآلو و همچنين گونه‎هاي تزييني همچون سنجد زينتي مي شد.

بخش ديگري از گياهان باغ را گل‎ها و گياهان تزييني تشكيل مي‎دادند.عمده‎ترين بخش از گياهان كه در شكل بخشيدن به نظام گياهان در باغ تأثير به سزايي دارد مرتبط با درختان سايه‎گستر باغ است كه عمدة آن را درختان سرو تشكيل مي‎دهند.همچنين درختاني همچون چنار و سپيدار و بيد نيز در اين بخش به چشم مي‎خورد.تعداد درختان نظام‎ساز باغ: شامل 579 اصله درخت سرو، 11 اصله درخت چنار و 2 اصله درخت سپيدار است.