به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امین نور خدایی در آخرین نوشته از وبلاگ نور حدیثی را ا امام صادق در مورد عسل آورده است:

امام صادق علیه السّلام به مسعدة بن صدقه درباره این آیه که «وَ أَوْحى‏ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ‏ ثُمَّ كُلی‏ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُكی‏ سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فیهِ شِفاءٌ لِلنَّاس إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ‏  « و پروردگار تو به زنبور عسل وحى كرد كه از بعضی كوه ها و از برخى درختان و از آنچه به عنوان داربست استفاده مى‏كنند، خانه‏هایى براى خود درست كن،سپس از همه میوه‏ها بخور، و راه هاى پروردگارت را فرمانبردارانه، طی کن. [آنگاه‏] از درون [شكم‏] آن، آشامیدنى كه به رنگهاى گوناگون است بیرون مى‏آید.

که در آن، براى مردم درمان و شفاء است‏ که همانا در این کار براى مردمى كه تفكر مى‏كنند نشانه [قدرت الهى‏] است.  نحل :  68» فرمودند : مراد از زنبور عسل ائمه هستند که خداوند به ایشان امر کرده است که برای(علم خود) خود شیعیانی(حاملانی) بگیرید مِنَ الْجِبالِ یعنی از عرب و مِنَ الشَّجَرِ یعنی غیر عرب و از بردگان آزاد شده‏ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ‏ یعنی اولاد و برده‏هائى كه آزاد نشده‏اند اما دوستدار خدا و رسول و ائمه باشند...

و شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ آشامیدنى كه به رنگهاى گوناگون است، انواع علم است كه ائمه به شیعیان خود مى‏آموزند كه‏ فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ‏ یعنى در آن علم شفا براى مردم است كه منظور از ناس شیعیان هستند دیگران خدا مى‏داند چه هستند.

اگر آن طور كه مردم خیال می كنند آنچه که حقیقتا شفا می دهد منظور همان عسلى باشد كه مردم می خورند باید هر بیمار و مریضی که از آن مى‏خورد فورا شفا پیدا می کرد چون خداوند می فرماید: فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ در آن، براى مردم درمان و شفاء است و‏ هرگز خدا وعده خلاف نمى‏دهد.

بلكه شفا در علم قرآن است بدلیل این آیه‏ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ‏ « و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنیم‏  اسراء : 82» پس قرآن شفا و رحمت است براى اهلش بدون شك و تردید و اهل قرآن ائمه هدى هستند كه در این آیه خداوند درباره ما فرموده است : ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا سپس این كتاب را به آن بندگان خود كه برگزیده بودیم، به میراث دادیم فاطر : 42.

بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج‏24 ؛ ص112

متن عربی روایت :

تفسیر العیاشی عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی قَوْلِهِ تَعَالَى‏ وَ أَوْحى‏ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ‏  إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ‏ فَالنَّحْلُ الْأَئِمَّةُ وَ الْجِبَالُ الْعَرَبُ وَ الشَّجَرُ الْمَوَالِی عَتَاقَةً وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ‏ یَعْنِی الْأَوْلَادَ وَ الْعَبِیدَ مِمَّنْ لَمْ یُعْتَقْ وَ هُوَ یَتَوَلَّى اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الْأَئِمَّةَ ع(َ نَحْنُ النَّحْلُ الَّذِی أَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ  أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً أَمَرَنَا أَنْ نَتَّخِذَ مِنَ الْعَرَبِ شِیعَةً وَ مِنَ الشَّجَرِ یَقُولُ مِنَ الْعَجَمِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ مِنَ الْمَوَالِی وَ الشَّرَابُ الْمُخْتَلِفُ أَلْوَانُهُ الْعِلْمُ الَّذِی یَخْرُجُ مِنَّا إِلَیْكُم‏) وَ الشَّرَابُ‏ الْمُخْتَلِفُ أَلْوَانُهُ فُنُونُ الْعِلْمِ قَدْ یُعَلِّمُهَا الْأَئِمَّةُ شِیعَتَهُمْ‏ فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ‏ یَقُولُ فِی الْعِلْمِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ وَ الشِّیعَةُ هُمُ النَّاسُ وَ غَیْرُهُمْ اللَّهُ أَعْلَمُ بِهِمْ مَا هُمْ قَالَ وَ لَوْ كَانَ كَمَا یَزْعُمُ أَنَّهُ الْعَسَلُ الَّذِی یَأْكُلُهُ النَّاسُ إِذَا مَا أُكِلَ مِنْهُ فَلَا یَشْرَبُ ذُو عَاهَةٍ إِلَّا بَرَأَ لِقَوْلِ اللَّهِ‏ فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ‏ وَ لَا خُلْفَ لِقَوْلِ اللَّهِ وَ إِنَّمَا الشِّفَاءُ فِی عِلْمِ الْقُرْآنِ لِقَوْلِهِ‏ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ‏ فَهُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِأَهْلِهِ لَا شَكَّ فِیهِ وَ لَا مِرْیَةَ وَ أَهْلُهُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَى الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا .