به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ مهربان در آخرین یادداشت خود نوشته است:وارد کلاس شدم
دانش آموزان دور میز دبیر خود حلقه زده بودند
درباره امتحان و نمره ها صحبت می کردند
انگار نامحرمی وارد کلاس شد
برخوردها
صحبت ها
نگاه ها
خنده ها
حریم ها
قابل قبول نبود!
کلاس تحویل داده شد
مسئله را مطرح کردم
توجیه و...
قبول نکردند
فقط یک سوال پرسیدم
جواب همه منفی بود
اگر پدر شما در کلاس حاضر بود همان رفتار را داشتید؟
گاهی اوقات حضور خداوند برایمان ابهت ندارد
شاید در حضور کودکی از انجام بعضی از گناهان شرم داشته باشیم
ولی در حضور خداوند؟!
یعنی ارزش و قدرتش کمتر از کودک است؟!
همانی که شاهد است
همان هم حاکم است
اگر در همه حال خداوند را ناظر و شاهد اعمال خود بدانیم
حضور داشتنش را به خود تمرین بدهیم و تکرار کنیم
دیگر خطا و شک و تردید هرگز
