مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،
آیه 8 و 9 سوره آل عمران
*رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ(8) رَبَّنا إِنَّکَ جامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لا رَيْبَ فيهِ إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْميعادَ(9)**ای پروردگار ما دلهای ما را بعد از آنکه به نور ایمان هدایت کردی به سوی باطل مگردان و از کرَم خویش ما را رحمتی خاص فرست.همانا که تنها بخشنده بی منت تویی(8) بارخدایا، تو مردمان را در روزی که هیچ شک در وقوع آن نیست، همه را گرد می آوری و هرگز خدا وعده خود را خلاف نمی کند(9)*
*گاه باشد که آدمیان، بعد از یافتن راه هدایت و سعادت، به سبب غلبه هواهای نفسانی و عادات و اغراض، دلهایشان تنگ و تیره می شود و آن شرح صدر که وسعت دید و بصیرت الهی آدمی است از ایشان می رود و به باطل میل می کنند و این دعا دوای ایشان است تا متذکر شوند به اینکه ایشان را پروردگاری است و دلی است پاک و نوری است که چراغ هدایت است و آن هدایت نیز هدیه پروردگار ایشان است. پس با تذکر این معانی ای بسا که بر آن هواهای نفسانی غالب آیند و بگویند:
چون به ما بویی رسانیدی از این در مبند این مشک را، ای ربّ دین (مثنوی)
*اینک که طعم و رایحه هدایت را به کام و مشام ما رساندی رحمتی دیگر کن و هدیه ای دیگر عطا کن تا مشکلات راه را از پیش برداریم:
جرعه ای بر ریختی زان خفیه جام بر زمین خاک ما کأی الکرام
جوش کرد آن خاک و ما زان جوششیم جرعه ای دیگر که بس بی کوششیم
(مثنوی)
*جرعه دوم همان است که شایسته است هر بامداد و شامگاه تکرار کنیم که پروردگارا، ما را به راه مستقیمِ هدایت برقرار بدار تا در حلقه کسانی که ایشان را انعام فرمودی درآییم، زیرا ما دریافته ایم که تو در روزی که هیچ در وقوع آن شک و ریب نیست وعده کرده ای که همه آدمیان را یکجا گرد آوری و هر کدام را به حلقه مطلوب خود برسانی و تو هرگز در وعده خلاف نخواهی کرد.
* مولانا آیه حاضر را در مثنوی ضمن حکایت آموزنده و شیرینی از حضرت آدم نقل کرده که روزی آدم نگاهی به دیده حقارت به ابلیس کرد. غیرت خداوند بر آدم بانگ زد که ای برگزیده ما تو هنوز ابلیس و مقام او را نمی شناسی و تو را نشاید که چنین نگاهی به ابلیس کنی و آدم با نیایشی لطیف توبه می کند:
گفت ادم توبه کردم زین نظر این چنین گستاخ نندیشم دگر
یا رب این جرأت ز بنده عفو کن توبه کردم می نگیرم زین سخن
یا غیاث المستغیثین اهدنا لافتخار بالعلوم و الغنا
لا تزغ قلبا هدیت بالکرم و اصرف السوء الذی خط القلم
بگذران از جان ما سوء القضا وا مبُر ما را ز اخوان الصفا
معنی دو بیت عربی این است:
ای فریاد رس فریادکنان، ما را هدایت فرما زیرا افتخار به علوم و ثروتها نمی توان کرد
دلی را که با کرم و بخششت هدایت کردی بار دیگر تنگ و تیره مگردان و هر بدی که بر قلم رفته است از جان ما دور کن.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
