به گزارش سرويس علمي،‌ پزشكي باشگاه خبرنگاران؛ محققان علوم تربیتی کودک معتقدند که والدین با دخالت در کارهای مربوط به فرزندانشان آنها را از مواجه با مشکلات احتمالی دور می کنند و سعی می کنند خود مشکلات مربوط به کودکان را حل کنند.

کودک نیاز دارد که برای عواقب رفتار خود نگران باشد و در پی راه حل های برای رفع آنها شود.
این کار سبب وجود مسئولیت پذیری نسبت به رفتار و کارهایش می شود. والدین، با محبت و با دادن فرصت برای ایجاد تغییر رفتار، عواقب کارهای کودک که می تواند – از دست دادن زمان برای بازی کردن یا محروم شدن از خوراکی مورد علاقه و یا دیدن فیلم باشد- را به او بچشانند.
گر چه این نوع تادیب برای والدین خوشایند نیست اما حاصل این نوع تربیت حس قابل قبولی از قدرت و کنترل بر زندگی و واقع نگری است.

رواشناسان کودک توصیه می کنند که والدین در مقابل اجرای موفق مسئولیت به کودک او را تحسین و تمجید کنند و با دادن آزادی عمل و مسئولیت بزرگتر به او بفهمانند که قابل اعتماد تر است و اگر مسئولیت خود را نتوانست به خوبی انجام دهد و یا انتخاب نادرستی داشت در آنچه از دست می دهد (زمان بازی- خوراکی) با او همدلی کنند و با گفتن جمله ی از اینکه امروز نمی توانی به خاطر جمع نکردن به موقع اسباب بازیهایت با دوستانت بازی کنی بسیار ناراحتم- احساس ناراحتی خود را مطرح کنید.

مربیان و روانشناسان می گویند: هدف ما دادن امکان انتخاب به اوست و مدیریت بر آزادی داده شده تا عواقب مسئولیت را درک کند و این عواقب برای او هر چه دردناک تر باشد در صورت انتخاب نادرست تکرارش کمتر است.
ما باید بدانیم هر زمان به کودک آزادی انتخاب می دهیم تا رسیدن به نتیجه با محبت همرایش کنیم./ح