به گزارش سرويس علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران؛ تشنج ناشی از تب، نوعی از تشنج است که با تبهای بالاتر از 39 درجه سانتیگراد در ارتباط است. تب نیز به علت وجود یک کانون عفونی در بخشی از بدن به غیر از مغز است. تشنج ناشی از تب اغلب در کودکان شش ماهه تا پنج ساله اتفاق می‌افتد و علیرغم وحشتناک بودن، اغلب اوقات چندان جدی و خطرناک نیست.

این تشنج معمولاً با افزایش ناگهانی درجه حرارت بدن شروع می‌شود و اغلب در آغاز یک بیماری تب‌دار دیده می‌شود و معمولاً در ارتباط با عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی مثل سرماخوردگی است. کودکان نسبت به تشنج بسیار مستعد هستند زیرا سیستم مغزی و عصبی آنها هنوز بالغ و کامل نشده است. تشنج ناشی از تب معمولا به صورت تشنج تونیک – کلونیک و ژنرالیزه است.

*علائم تشنج ناشی از تب

مرحله اول: نخستین مرحله تشنج معمولاً در حدود نیم دقیقه طول می‌کشد و علائم آن شامل کاهش هوشیاری، سفتی بدن و اندام، قطع تنفس برای حدود 30 ثانیه، بعد از این زمان وقتی تنفس مجدداً شروع می‌شود ممکن است بسیار سطحی باشد و دفع ناخودآگاه ادرار یا مدفوع می‌باشند.

مرحله دوم: مرحله دوم اغلب کمتر از پنج دقیقه طول می‌کشد. در مرحله دوم کودک هنوز بیهوش است و علائم پرش اندامها یا صورت و برگشت چشمها (سیاهی چشم) به بالا دیده می‌شوند.

مرحله سوم: پس از اتمام فاز دوم، کودک به هوش می‌آید و سپس ممکن است برای یک تا دو ساعت به خواب رود. هنگام بیدارشدن ممکن است گیج، خواب‌آلود و تحریک‌پذیر باشد.

*پیشگیری و درمان

اگر کودک شما تشنج کرده و یا درجه حرارت بدن وی بالای 39 درجه است سریعاً با پزشک تماس بگیرید.

اگر درجه حرارت بدن کودک شما بالاست سعی کنید به کمک یک اسفنج مرطوب وی را خنک کنید. همچنین می‌توانید از استامینوفن استفاده کنید. با پایین آمدن درجه حرارت بدن، از بروز تشنج پیشگیری می‌شود، اگر کودک مبتلا به تشنج شد، او را به یک سمت خوابانده و یک بازوی او را زیر سرش قرار دهید.

حتی در صورت بروز تشنج باز هم سعی کنید درجه حرارت بدن کودک را پایین بیاورید تا از تشنج مجدد جلوگیری کنید.

*اقداماتی که پزشک انجام می‌دهد

پزشک نخست کودک را به دقت معاینه می‌کند تا مطمئن شود که علائم مننژیت یا عفونت دیگری وجود دارد یا خیر.
گاهی اوقات، برای یافتن علت تب، نمونه‌گیری از حلق، آزمایش خون و ادرار و گرفتن مایع نخاع لازم می‌شود.

تشنجهای ساده ناشی از تب، معمولا خودبخود محدود می‌شوند و نیازی به درمان ندارند. در تشنجهای طولانی مدت بیشتر از 15 دقیقه دیازپام تجویز می‌شود. همچنین برای کم کردن بروز تنشجهای مکرر ناشی از تب، در زمان بیماری تب‌دار "دیازپام" تجویز می‌شود.

با تجویز طولانی مدت فنوباربیتال، عود تشنجهای ناشی از تب به وضوح کاهش می‌یابد، ولی دادن آن هنوز مورد بحث است.

*عواقب بیماری
در حدود یک سوم کودکانی که یک حمله تشنج به دنبال تب داشته‌اند، ظرف شش ماه آینده مبتلا به یک حمله مجدد می‌شوند. خطر ناهنجاری رشدی یا هوشی در کودکانی که تشنجهای ناشی از تب یا عود آنها را داشته‌اند، بیش از همسالان آنها نیست. اکثریت کودکانی که تشنج به دنبال تب داشته‌اند، در درازمدت هیچ مشکلی پیدا نمی‌کنند و فقط تعداد اندکی (حدود 2 تا 6%)ممکن است در آینده مبتلا به اختلال تشنجی مزمن شوند./ح