انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
سلام vr خيلي هم خوبه و بازي هايش هم خيلي خوبند.
چند دقیقه بعد، پس از اتمام ویدئوی در حال پخش، جمعیت متوجه شدند زمانی که در تصاویر واقعیت مجازی غوطه‌ور بودند رئیس فیسبوک، مارک زاکر برگ، روی استیج آمده و می‌خواهد این فناوری جدید که تلفیقی از تلفن همراه و واقعیت مجازی است را معرفی کند.
این مسئله به سه سال پیش باز می‌گردد. در آن زمان این طور به نظر می‌آمد که به زودی همه افراد با پوشیدن این هدست‌ها و گوشی‌های تلفن همراه خود در خیابان‌ها راه خواهد رفت. اما واقعیت طور دیگری پیش رفت. بسیاری از افراد این فناوری تلفیقی را به راحتی فراموش کردند و اکنون می‌توان گفت که تقریبا هدستهای واقعیت مجازی که توسط گوشی‌های تلفن همراه کار می‌کردند در ذهن مردم مرده‌اند.
سوال اصلی در این مسئله این است که چگونه غول‌های فناوری مانند سامسونگ، گوگل و فیسبوک در مورد این فناوری تلفیقی اشتباه می‌کردند و پیش‌بینی آنها تا به این حد اشتباه بوده است. چگونه آنها می‌توانند از این اشتباه خود درس بگیرند؟
ابتدا پیش از گفتن هر چیز باید به یکی از تمایزهای این فناوری اشاره کنیم. واقعیت مجازی به خودی خود یک کانسپت است که مزایای خود را دارد، خصوصا زمانی که با توسعه دهندگان ارائه دهنده تجربیات بصری جذاب و خلاقانه، ترکیب می‌شود. این‌ها چیزهایی هستند که در دستگاه‌هایی مانند اچ‌تی‌سی - HTC Vive یا پلی‌استیشن VR پیدا می‌شوند و مردم در زندگی واقعی خود از استفاده کردن از آنها لذت می‌برند.
البته هنوز هم در مورد محبوبیت بازی‌های VR حرف‌هایی برای گفتن وجود دارد اما این فناوری برای بسیاری جالب است. تجربه‌ای که این فناوری در موارد ذکر شده به کاربر ارائه می‌دهد اصلا با تجربه‌ای که گوشی تلفن همراه می‌دهد، قابل مقایسه نیست. یکی از دلایل اصلی که کاربران دیگر از این هدست واقعیت مجازی همراه گوشی تلفن همراه استفاده نمی‌‌کنند، کیفیت پایین محتوای ارائه شده توسط این دستگاه است.
خب به چه دلیل واقعیت مجازی تلفن همراه در ابتدای مسیر خود با شکست مواجه شد؟ به نظر می‌رسد دلایل مختلفی برای این امر وجود داشته باشد. سامسونگ هزاران دستگاه VR را به صورت رایگان عرضه می‌کرد، اما حتی اگر شما یک دستگاه رایگان را دریافت نمی‌کردید، می‌توانستید این عینک‌ها را با قیمت بسیار مناسب خریداری کنید. فیسبوک، گوگل و بعضی دیگر از نام‌های تجاری بزرگ در این پروژه حضور داشتند. اما مواردی که در این ماجرا حضور نداشتند را می‌توان نبود سخت‌افزار قوی و توسعه‌دهندگان قدرتمند بازی دانست.
موضوع اصلی این جاست. چه دوست داشته باشید و چه دوست نداشته باشید، بازی‌ها سودآورترین دسته نرم‌افزار در جهان هستند. این چیزی است که باعث می‌شود اکثر کاربران به فروشگاه‌های نرم‌افزار سر بزنند و ببینند توسعه دهندگان چه بازی جدیدی در اختیار آنها قرار داده‌اند. اما متاسفانه هیچ وقت برای موبایل VR یک بازی در خور و با کیفیت تولید نشد.
بازی‌های زیادی وجود داشتند اما هیچ کدام از آنها توانایی رقابت با عناوینی مانند Fortnite یا Pokemon Go یا چیزی شبیه آن را نداشتند. در واقع برای این که کاربران به پوشیدن آن عینک بزرگ ترقیب شوند باید دلیل مناسبی داشته باشند. دلیل تولید شدن نرم‌افزارهای ساده و ضعیف برای موبایل VR را می‌توان تمرکز توسعه دهندگان قدرتمند روی پلتفرم‌های جذاب دیگری مانند پلی‌استیشن VR دانست.
البته این تنها مسئله‌ای نیست که باعث شکست این هدستهای واقعیت مجازی شد. حتی اگر بهترین بازی‌های دنیا نیز برای این فناوری ساخته می‌شدند از طراحی عجیب این هدستهای نمی‌شد به راحتی گذشت. در اصل گیم‌های گوشی برای این ساخته می‌شوند که یک فرد بتواند به راحتی در هر جایی که می‌خواهد آنها را بازی کند اما این هدست‌ها این مسئله را نادیده گرفته بودند. هدست واقعیت مجازی غول پیکر با وزن اضافی تلفن همراه روی آن چیزی نیست که حتی گیمرهای بسیار حرفه‌ای نیز از آن استفاده کنند. تصور کنید در جایی مثل مترو که بسیار بازی کردن با گوشی طرفدار دارد فردی را ببینید که یک هدست واقعیت مجازی بزرگ روی صورت خود دارد و در حال بازی کردن در دنیای دیگری است. مسئله‌ای که در این جا مطرح است، طراحی ناقص بدنه این عینک‌هاست و اگر مسئله بازی نباشد، آیا قابلیت نمای خیابان (Street View) در واقعیت مجازی قادر خواهد بود کسی را قانع کند که یک هدست VR خریداری کند یا خیر.
این فناوری هنوز مانند واقعیت مجازی پیشرفت نکرده است اما به نظر می‌رسد می‌تواند بهتر از جد خود، واقعیت مجازی، عمل کند. البته هنوز نمی‌توان نتیجه این مسئله را فهمید ولی حدس زده می‌شود که بتوان موفقیت این فناوری را دید. اما چیزی که در حال حاضر مهم است، از بین رفتن محبوبیت و حتی استفاده مردم از موبایل VR است.
گزارش از مصطفی عسگری
بیشتر بخوانید: نوت ۱۰ با یک پردازنده ۷ نانومتری عرضه خواهد شد
انتهای پیام/