به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با تصویب قانون الزام ، سازمان تامین اجتماعی عهده دار حمایت بیمه ای و درمانی بیمه شدگان این سازمان به 2 روش درمان مستقیم و غیرمستقیم شده است.بخش خدمات درمانی که بسیار برای بیمه شدگان و همچنین سازمان تامین اجتماعی حائز اهمیت است به لحاظ ارتباط با سلامتی افراد، مورد حساسیت بیشتری قرار گرفته به طوری که بیمه شدگان نیزخواستار برخورداری از خدمات درمانی متناسب با حق بیمه ای که می پردازند، هستند.
حال آیا ارائه خدمات درمانی از سوی سازمان تامین اجتماعی به تناسب حق بیمه بیمه شدگان است یا خیر؟
به منظور شفاف سازی در خصوص رضایت بیمه شدگان از ارائه خدمات درمانی با چند بیمه شده بازنشسته و غیر بازنشسته این سازمان به گفت و گو پرداختیم.
علی 61 ساله می گوید: 30 سال کامل حق بیمه پرداخت کرده ام به امید اینکه چه در دوران کاری و چه در بازنشستگی با خیالی آسوده از خدمات درمانی آن استفاده کنم اما متاسفانه با هر دردی که به سراغ خودم یا افراد تحت تکلف بنده می آید ترس از اینکه آیا این بیماری تحت پوشش قرار دارد یا نه ، بی نهایت نگرانم می کند چرا که با چندین بار مراجعه به جهت درمان برخی از بیماری ها ، متوجه شدیم که بیماری مورد نظر یا به طور کامل تحت پوشش نبوده و یا اصلا در تعهد بیمه نیست.
از سوی دیگر محبوبه 30 ساله بیمار ریوی است و در خصوص آزمایشات ضروری خود می گوید: بارها وقتی به آزمایشگاه ملکی سازمان تامین اجتماعی مراجعه کردم با اشکالات آزمایشی مواجه شدم که بدلیل اینکه بیماریم در شرایط حاد قرار داشت ، با اشتباه در نتیجه آزمایشات وضعیت جسمی ام بدتر شد، از آن پس تصمیم گرفتم به مراکز خصوصی برای اطمینان بیشتر مراجعه کنم که با هزینه های هنگفت آنجا نیز دیگر نمی توانم ادامه دهم.
علی 42 ساله از شرایط نامطلوب در بخش دندانپزشکی گله دارد و می گوید: حتی با مراجعه به مراکز ملکی نیز بسیاری از درمان های دندانپزشکی تحت پوشش قرار ندارد و بنده از این شرایط بسیار ناراضی هستم.
وی ادامه داد: شاگرد مکانیکی یک تعمیرگاه کوچک هستم که با تمام شرایط بد اقتصادی سعی کردم برای آینده بهتر و استفاده از بخش درمان ، حق بیمه ماهیانه را بپردازم اما وقتی در زمان نیاز اما و اگرهایی در آن وجود دارد پس تحت پوشش قرار گرفتن چه معنی می دهد؟
این افراد خواستار پاسخ به این سوال که چرا این سازمان تعهدات تحت پوشش خود را به شرایط ایده آل نمی رساند ،هستند.
* بازپرداخت هزینه ها در درمان غیر مستقیم غیر قرارداد با سازمان تامین اجتماعی
از همان ابتدا هدف از صدور دفترچه های درمانی، مراجعه بیمه شدگان به مراکز درمانی و بیمارستانی بوده است که با دو روش درمان مستقیم و غیر مستقیم این خدمات به افراد تحت پوشش ارائه می شود به گونه ای که با به همراه داشتن دفترچه معتبر در مراکز ملکی سازمان ، تمامی خدمات به صورت رایگان و نیز با مراجعه به مراکز طرف قرار داد با سازمان، تنها فرانشیز هزینه ها پرداخت می شود.
این درحالی است که در مراکز طرف غیر قرارداد با سازمان ، کل هزینه های درمانی را در ابتدا خود شخص پرداخت کرده و پس از آن دفتر اسناد پزشکی تامین اجتماعی بر اساس تعرفه های مصوب هیئت وزیران ، بخشی از هزینه ها را بازپرداخت می کنند.
با وجود اینکه هزینه های درمانی بیمه شدگان از محل سرمایه های متعلق به خودشان تامین می شود اما در هنگام استفاده از این خدمات بدلیل اما و اگرهای برخورداری از خدمات، بسیاری از افراد شاغل فرصت انتظار در صف های طولانی را نداشته و با مراجعه به مراکز غیر طرف قرارداد با سازمان، با هزینه های هنگفتی مواجه می شوند که فقط براساس تعرفه های مصوب دولتی از سوی سازمان بوده که این امر بیش از پیش به نارضایتی افراد تحت پوشش در این بخش دامن زده است.
اینکه بیشترین هزینه های سازمان تامین اجتماعی صرف پرداخت مستمری و خدمات درمانی می شود امری غیر قابل انکار است اما از سوی دیگر این سازمان جدا از مراکز سودده متعلق به خود ، حق بیمه دریافت می کند که مسئولان می توانند با توجه جدی تر به منابع دریافتی و برنامه ریزی اساسی، کمبود های موجود را جبران کنند.
هر چند که مسئولان سازمان تامین اجتماعی نرسیدن به شرایط ایده آل بخش درمانی را کمبود اعتبارات لازم در جهت ارتقاء و پیشبرد اهداف تعیین شده دانسته و با بیان اینکه در حال تلاش برای بهبود شرایط موجب هستند و ارتقاء این بخش را در گرو تخصیص اعتبارات مناسب می دانند اما از سوی دیگر سید حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت و درمان معتقد است: تامین اجتماعی هیچ کمبود اعتباری ندارد و با پولی که بابت حق بیمه از مردم دریافت می کند نه تنها در بخش درمان کسری نخواهد داشت بلکه اضافه هم دارد.
حال اینکه آیا ایده آل نبودن بخش درمانی سازمان تامین اجتماعی از کمبود اعتبار است یا ضعف مدیریتی سوالی است که به دنبال پاسخ آن هستیم.
انتهای پیام/