بر همين اساس وقتی امنیت در جامعه نباشد، رفاه و توسعه وجود ندارد و نیز به وجود نمي آيد. به طوری كه تأمین و حس امنیت را می توان مهم ترین عامل به وجود آورنده سرمایه اجتماعی در جامعه برشمرد.

 براساس آمار و اظهارات برخی جامعه شناسان، بايد بيان كرد كه تمامی ابعاد سرمایه اجتماعی با رفاه اجتماعی رابطه ای دارند، همچنین بین امنیت اجتماعی با سرمایه اجتماعی و رفاه اجتماعی نيز بدون شك رابطه وجود دارد.

در ابتدا  رفاه اجتماعی به مجموعه قوانین، برنامه‌ها و خدمات سازمان‌یافته‌ای گفته می شد که هدف آن تأمین حداقل نیازهای اساسی آحاد جمعیت کشور تعريف می شد. اما رفته رفته و در طول سال‌های بعد این مفهوم، تغییر کرد و اين گونه عنوان شد که "رفاه اجتماعی، به مجموعه اقدامات و خدمات گوناگون اجتماعی در جهت ارضا نیازهای افراد و گروه‌ها در جامعه و غلبه بر مسائل اجتماعی" اطلاق می‌شود. 

در سال‌های اخیر این تعریف نیز دستخوش تغییر و تحولات دوباره ای شد و به گونه ای ديگر معنا شد كه بر اساس آن رفاه اجتماعی عبارت از مجموعه سازمان‌یافته‌ای از قوانین، مقررات، برنامه‌ها و سیاست‌هایی است كه در قالب موسسات رفاهی و نهادهای اجتماعی به منظور پاسخگویی به منظور نیازهای مادی و معنوی و تأمین سعادت انسان ارائه می‌شود تا زمینه رشد و تعالی او را فراهم آورد.

 

آموزش و پرورش، بهداشت، درمان، تغذیه، مسكن، اشتغال جمعیت و نیروی انسانی، هزینه و درآمد سازمان تأمین اجتماعی از جمله شاخص‌هایی است كه در ایران برای رفاه اجتماعی در نظر گرفته می‌شود.

 

حسين بای جامعه شناس در خصوص الگوی‌های رفاه اجتماعی و ابعاد مختلف آن مي گويد: رفاه اجتماعی دارای چهار الگوی؛ بُعد زیستی شامل سلامت جسمی (در مقابل معلولیت و بیماری)، سلامت روانی (تركیب جمعیت، هرم سنی، امید به زندگی، تغذیه و ...)، بعد حقوقی؛ شامل قوانین حمایت از گروه‌های آسیب‌دیده و آسیب‌پذیر، قوانین مربوط به كودكان، نوجوانان و زنان، قوانین كیفری جزایی در مورد بزهكاری، جوانان و آسیب‌های اجتماعی، بعد اجتماعی؛ شامل مسائلی چون امنیت، مهارت اجتماعی، فراغت، اشتغال، خانواده، آسیب ‌اجتماعی، جمعیت، گروه‌های در معرض خطر؛ از جمله زنان و كودكان و مشاركت اجتماعی و در پايان بعد اقتصادی؛ شامل بررسی فقر، امنیت، توسعه اقتصادی، اشتغال، مسكن، سیستم پرداخت یارانه‌ای، اقتصاد خیریه‌ای و غیرانتفاعی، عدالت اجتماعی‌، حمایت اقتصادی از اقشار آسیب‌پذیر و ....مي شود.

 

از دیدگاه اسلام، همه انسان‌ها در برابر بی‌عدالتی و فقر در جامعه مسئول‌اند و برای تحقق تأمین اجتماعی، در جامعه اسلامی به 2بخش تدابیر حكومتی و فردی اشاره شده است. 

تدبیر حكومتی شامل مواردی از تأمین اجتماعی است كه بر مبنای آن حكومت بخشی از ثروت ثروتمندان را طبق ضوابطی (مانند زكات و خمس) دریافت می‌كند تا برای مصارف عمومی و رفع فقر هزینه كند. تدابیر فردی نیز شامل مصداق‌هایی از تأمین اجتماعی است كه بر مبنای آن افراد به میل و اختیار خود (مانند صدقه، نذر، انفاق، وقف و ...) به نیازمندان كمك می‌كنند.

رفاه اجتماعی تعبیری است كه به وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نسبت داده مي شود و به نوعی مسئولیت‌پذیری افراد جامعه، در قبال یكدیگر و ارتقای توانمندی‌ها را می توان از اهداف آن دانست.

مردم يا دولت كدام يك در خصوص ايجاد رفاه نقش پررنگ تری دارند؟ سوالی كه بی شك می توان بيان كرد هر دو به هم وابسته و در واقع ملزوم و الزام يكديگر هستند.

چرا كه دولت سیاست‌های اجتماعی‌ای را باید برنامه‌ریزی کند که شرایط اجتماعی اجازه می‌دهد و این سیاست‌ها باید شرایط اجتماعی سخت را به شرایط رفاه اجتماعی تبدیل کند. 

به همين دلیل در چند روز اخير كه حرف و حديث های زيادی مبنی بر لايحه تقديمی بودجه سال ٩٥  دولت به مجلس به گوش می رسد برآن شديم تا بدانيم كه دولت تدبير و اميد در اين لايحه چه هزينه ای را برای رفاه اجتماعی مردم در نظر گرفته است؟

در لایحه بودجه سال ۹۵ دولت اعتباراتی را برای کمک به دستگاه‌های دولتی مانند تأمین اجتماعی، بیمه سلامت، بهزیستی، صندوق بازنشستگی و... پیشنهاد داده است.

در لایحه پیشنهادی بودجه سال ۹۵ ،۶۲ هزار میلیارد تومان برای امور رفاه اجتماعی اختصاص داده شده است که از این اعتبار ۷۶۸ میلیارد تومان به فصل مربوط به امداد و نجات، ۱۴ هزار میلیارد تومان به فصل بیمه‌های اجتماعی، حدود ۴۶ هزار میلیارد تومان برای فصل حمایتی، هزار و ۳۴۰ میلیارد تومان برای توانبخشی و حدود ۳۸ میلیارد تومان برای تحقیق و توسعه در امور رفاه اجتماعی پیش‌بینی شده است.

در لايحه تقديمی ۱۷ هزار میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح، ۵ هزار میلیارد تومان به سازمان بیمه سلامت، ۳ هزار و ۸۱۰ میلیارد تومان به کمیته امداد امام(ره)، هزار و ۸۱۱ میلیارد تومان به سازمان بهزیستی، ۳۲۱ میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی، ۴۱۰ میلیارد تومان صندوق بیمه اجتماعی کشاورزی، روستائیان و عشایر، ۱۱۲ میلیارد تومان به بیمه‌های اجتماعی اختصاص داده شده است.

و از ٢١ هزار ميليارد تومان سهميه اختصاص يافته به وزارت تعاون، صندوق بازنشستگی کشوری از این اعتبار ۱۹ هزار میلیارد تومان سهيم است. همچنین ۲۹۷ میلیارد تومان نیز برای برنامه‌های سازمان ثبت احوال پیشنهاد شده است.

اميد است پس از تصويب بودجه درنظرگرفته شده برای رفاه اجتماعی ،مبالغ ياد شده در همين راستا و به منظور رفاه حال مردم جامعه هزينه شود.

انتهای پیام/