قاسم صرافان، شاعر آیینی در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص وضعیت شعر آیینی اظهار کرد: در صورتی که وضعیت شعر آیینی راضی‌کننده باشد، تاثیرات آن را باید در فضای عمومی جامعه مشاهده کرد. اما چنین مسئله‌ای را در فضای جامعه نمی‌بینیم.
وی افزود: تعدادی آثار خوب در زمینه شعر آیینی ایجاد می‌شود اما از اغلب آثار در این زمینه نمی‌توان با اطمینان دفاع کرد. بسیاری از پیشکسوتان شعر آیینی از وضعیت این نوع شعر احساس رضایت زیادی نمی‌کنند. این حوزه شعری از نظر زبانی نیز جای کار زیادی دارد.
این شاعر آیینی با اشاره به لزوم سهل و ممتنع‌بودن شعرهای این حوزه بیان کرد: به دلیل آنکه شعر آیینی در هیئت‌های مذهبی استفاده می‌شود، این نوع شعر باید سهل و روان سروده شود. البته منظور از سهل و روان بودن، سهل‌انگاری هنگام سرودن شعر آیینی نیست.
صرافان ادامه داد: روانی شعر آیینی باید به گونه‌ای باشد که علاوه بر مخاطب عام، مخاطب خاص را نیز به خود جلب کند و بتواند جواب‌گوی مخاطب خاص شعر آیینی به صورت پرچم باشد.
وی تصریح کرد: گاهی در شعر آیینی به دنبال شعری عارفانه و گاهی به دنبال شعری صمیمی و عاطفی هستیم. در نوع صمیمی شعر آیینی نمی‌توان به دلیل صمیمیت و حالت مناجات گونه‌ای که در این شعر وجود دارد، در آن محتوایی عارفانه و عالمانه جستجو کرد. از طرف دیگر این نوع شعر آیینی نباید موجب احساس رحم در مخاطب نسبت به اهل بیت شود یا دروغی را در شعر خود به آن‌ها نسبت دهد.
این شاعر آیینی با اشاره به آنکه خیال‌پردازی‌های مباح را می‌توان در شعر آیینی آورد، اظهار داشت: شاعر آیینی ابزار خیال‌پردازی را در شعر خود به کار می‌برد و قاعدتا نباید وهم و خیالی برای مخاطب نسبت به اهل بیت ایجاد کند. در این نوع شعر نباید نسبت به این خاندان توهینی شود.
صرافان افزود: گاهی شاعران آیینی از تبحر کافی برای سرودن شعر آیینی برخوردار نیستند. سرودن شعر آیینی به مطالعه کافی نیاز دارد تا اهل بیت را به تصویر بکشد. ممکن است این مطالب افراد را به این گمان افکند که شاعر آیینی باید انس زیادی با معارف اهل بیت داشته باشد اما در بسیاری اوقات شاعران آیینی به مطالعه مباحث معرفتی و سلوک عارفانه توجه نمی‌کنند و این موارد را جدی نمی‌گیرند.
وی ادامه داد: آنچه در قلم شاعران آیینی جاری می‌شود و اتفاقات خوبی نیز در این بین برای شعر این شاعران می‌افتد، عنایت مستقیم اهل بیت است. شاید این اتفاقات خوب در حالت عادی به ذهن و قلب شاعر نرسد. امیدوارم با تلاش‌هایی که در حوزه نقد شعر آیینی می‌شود، این مسیر حالت صعودی داشته باشد و به سمت کمال برود.
انتهای پیام/