حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان - مریم محمدی؛ بهمن پگاه راد اولین داستان کوتاه خود را در سن ده سالگی نوشت و در مجله کیهان بچه‌ها به چاپ رسانید. او تا کنون بیش از 20 عنوان کتاب را به چاپ رسانده است. از جمله مهمترین آثار این نویسنده شیرازی می‌توان به «همهمه‌های زیر شیروانی»، «مثل رود پر خروش»، «مدرک جرم»، «دخترک و چشمهایش»، «دریای طوفانی» و ... اشاره کرد. گفتگوی کوتاه ما را با او می‌خوانید:
آقای پگاه‌راد، لطفا از نحوه ورودتان به عرصه ادبیات بفرمایید؟
من از همان دوران بچگی ارتباط خوبی با مطبوعات و نویسندگی داشتم، اولین گام‌های نویسندگی را در همان دوران برداشتم تا جایی که در سن ده سالگی داستان کوتاهی را با عنوان «مادر» نوشتم و آن داستان در یکی از مجلات معتبر آن زمان در شیراز به چاپ رسید. از طرف دیگر داستانی را من قبل از انقلاب نوشتم با عنوان «شهید» که در مجله فردوسی به چاپ رسید در واقع باید بگویم که شاید اصلی‌ترین نفری که استعداد من در زمینه نویسندگی را کشف کرد خودم بودم.
فعالیت شما در عرصه روزنامه‌نگاری همزمان با نویسندگی‌تان پیش رفت؟
واقعیت این است که من در ابتدا کشش و علاقه شدیدی به نویسندگی داشتم، از همین رو برایم مسلم بود که نویسنده خواهم شد، اما در مورد روزنامه‌نگاری چنین تصوری نداشتم ورود من به عرصه روزنامه‌نگاری و خبر از بعد از انقلاب بود. در روزنامه‌ای با عنوان «خبر جنوب» فعالیت خود را شروع کردم، ستون «دانش‌آموز» را راه انداختیم و من در آن بخش داستانهای خود را برای کودک و نوجوان چاپ می‌کردم.
امروز شما شرایط این «رکن چهارم دموکراسی» را چطور می‌بینید؟
روزنامه‌نگاری و ارتباطات در کشور ما در این سالها پیشرفت زیادی داشته، در دوره ما اساتید روزنامه‌نگاری که متبحر در این حوزه باشند وجود نداشتند یا کمتر بودند، اما الان کلاس‌های متعددی در این حوزه برگزار می‌شود و در دانشگاه‌ها هم به آن توجه خاص شده است. به نظرم یکی از راه‌های ایستادگی در برابر دشمنان و احقاق حق ملت خبرنگاری است.
آقای پگاه‌راد با توجه به اینکه فعالیت شما در عرصه ادبیات کودک و نوجوان با موضوع دفاع مقدس است امروز ادبیات دفاع مقدس را چطور ارزیابی می‌کنید؟
به طور کلی من فکر می‌کنم ادبیات ما در تمامی عرصه‌ها در دهه 80 افول داشته است انگار که در یک دوره استراحت به سر می‌بره، این در حالی است که در دهه 60 و 70 آثار ماندگاری را تولید کردیم. در مورد ادبیات دفاع مقدس هم این طور فکر می‌کنم، ما آن طور که باید و شاید نتوانستیم عظمت دفاع مقدس را نشان دهیم. امیرحسین فردی کسی که در این عرصه زحمت زیادی کشید او همیشه آرزو داشت که ما بتوانیم در عرصه دفاع مقدس اثری را هم‌سنگ «جنگ و صلح» تولستوی تولید کنیم.
چه چیزی باعث شده که او به آرزویش نرسد؟
من فکر می‌کنم آن اهتمام لازم برای تولید آثاری در خور برای دفاع مقدس ما وجود ندارد البته ناگفته نماند که این عرصه نیاز به مطالعه تحقیق و جستجو هم دارد. هنوز هم به نظر من هستند نویسنده‌های متعهدی که در این حوزه می‌نویسند و دور نیست آن زمانی که آرزوی فردی محقق شود.
در مورد ممیزی کتاب نظر خودتان را بفرمایید؟
در مورد ممیزی کتاب من فکر می‌کنم لازم است که فکری اساسی‌تر شود، اولا به نظرم ضرورت دارد که افرادی که کارها را مورد بررسی قرار می‌دهند از خود اهل قلم باشند ازطرف دیگر به نظرم بهتر است که فرآیند ممیزی کتاب به شکلی دو طرفه از سوی ناشران و نویسندگان انجام شود البته ارشاد هم نظارتی محدود را داشته باشد.
در حال حاضر شما بزرگترین مسئله نشر را چه می‌دانید؟
نشر در کشور ما با مشکلاتی بزرگی مواجه است اما آنچه به نظر من اهمیت دارد رفتاری است که ناشران با نویسندگان دارند، حق‌الزحمه‌ای که به نویسندگان پرداخت می‌شود اصلا در شان آنها نیست.
تعریفی که شما از کتاب دارید؟ از نظر شما نویسنده متعهد کیست؟
کتاب از نظر من بهترین دوستی است که می‌توان انتخاب کرد، دوستی که هیچ آزاری را به ما نمی‌رساند. در مورد نویسنده متعهد هم باید بگویم از نظرمن نویسنده متعهد کسی است که به فکر مخاطب خود و عاقبت اثرگذاری کتاب خود باشد نباید با جلب نظر خواننده و شهرتی که قلمش در نزد مردم پیدا می‌کند، سعی در اشاعه هر پیام و به بیراهه کشاندن افکار عمومی جامعه داشته باشد.
در حال حاضر مشغول چه فعالیتی در عرصه فرهنگی هستید؟
من از همان ابتدا هدفم روزنامه‌نگاری در عرصه خبری نبود، علاقه من از دوران نوجوانی به نوشتن و نویسنده شدن بود. اما روند کار من در عرصه فرهنگ مرا بعد از انقلاب به سمت روزنامه‌نگاری کشاند. در حال حاضر هم بیشتر فعالیت من معطوف به کار خبری است. در کنار آن کار نویسندگی را هم دنبال می‌کنم. الان مشغول ویرایش و جمع‌آوری داستانهای کوتاهی هستم که در این سالها برای نوجوانان نوشته‌ام و چاپ نشده، هستم.
انتهای پیام/