به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان- حمیده سادات آقامیری؛ این روزها انسان هزاره سوم از هر فرصتی برای مطالعه استفاده می‌کند. در سال‌های اخیر گسترش کافه کتاب‌های در کلان سندها یکی از این فرصت‌ها است.
کافه کتاب نوعی کافه با محیطی پر از کتاب است که در آن افراد می‌توانند کتاب بخوانند، کتاب بخرند، نوشیدنی صرف کنند و گفت‌وگو کنند.
اولین کافه کتاب در ایران به همت نشر روشنگران و مطالعات زنان در اوایل دهه 80 با عنوان پاتوق فرهنگی تهران با مدیریت شهلا لاهیچی شکل گرفت که شعار ویژه آن خواندن کتاب با یک فنجان چای بود.
گسترش کافه کتاب‌ها در تهران از حوالی اطراف میدان انقلاب آغاز شد و با افزایش علاقه‌مندان به حوزه کتاب و نشر این روند رو به افزایش گذاشت و دیری نگذشت که این افزایش کمی با افزایش کیفی همراه شد.
صاحبان کافه کتاب‌ها سعی کردند تا از هر ترفندی برای جذب مخاطبان استفاده کنند. از کافه کتاب‌هایی که مخصوص خانم‌هاست تا کافه کتاب‌هایی که دم‌نوش‌های متفاوت آن بهانه‌ای برای مطالعه افراد است. در برخی کافه کتاب‌ها هم عروسک شخصیت‌های کارتونی بهانه‌ای برای جذب مخاطب کودک شده است که همه این‌ها را می‌توان یک تحول متفاوت فرهنگی دانست.
اما چیزی که مهم است برخی نابسامانی‌هایی است که به افزایش کیفیت این اماکن ضربه می‌زند. در برخی کافه کتاب‌ها ارزش فرهنگی بالایی ندارند و آن طور که باید به ذائقه فرهنگی جامعه توجه نمی‌شود. فقط کافی است اهل مطالعه باشیم تا بتوانیم تفاوت را احساس کنیم. مکان برخی از این کتاب‌ها با شرایط فرهنگی جامعه سازگار نیست و این مهم سبب شده تا فرهنگ امین؟ مطالعه کتابخانه ایرانی جای خود را به فرهنگ غربی دهد.
شاید گسترش ابزارهای حمایتی و نظارتی از این اماکن وسیله‌ای برای گسترش کیفی آن باشد. اداره اماکن و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دو نهادی است که بر این اماکن نظارت دارند. اما از آنجاییکه مالکیت این اماکن خصوصی است باید کوشید تا ضمن حفظ زیرساخت‌های حوزه کتاب زمینه بهبود مطالعه کتاب در اماکن عمومی را فراهم کرد.
انتهای پیام/
