«محمد سریر» در آیین اختتامیه دومین دوره مسابقه آهنگسازی خانه موسیقی مطرح کرد
در ابتدا سرود جمهوری اسلامی ایران و آیاتی از کلام الله مجید قرائت شد و پس از آن تقی ضرابی عضو هیأت مدیره خانه موسیقی روی صحنه آمد و گفت: خوشحالم از اینکه در تمام عرصه‌های زندگی فعالانه در خدمت فرهنگ موسیقی کشور گام برمی‌داریم. جوانان متکی بر فرهنگ ایران با آرزوی دریا شدن از کوه جاری می‌شوند و متأسفانه اگر به دریا نرسند در جایی ناپسند اسیر خرده فرهنگ‌های بیگانه می‌شوند.
وی افزود: کانون آهنگسازان با جذب جوانان، موفق به برگزاری دومین جشنواره آهنگسازی شد. هیأت داوران با در نظر گرفتن فرم هارمونی، میزان استفاده از موسیقی ملی و موارد دیگر را با دقت و با وسواس داوری کردند و به خوبی این امر مهم برگزار شد.
ضرابی تصریح کرد: همراهی و همکاری موثر و پرمحتوا‌ی شرکت کنندگان باعث دلگرمی بود و بدون تعارف آنچه که برای کانون ارسال شد به مراتب قوی‌تر از آثاری بود که در جاهای مشابه و با هزینه‌های بالا می‌فرستند. آقایان فقط برای ارتقای فرهنگی در کانون آهنگسازان شرکت کردند. از سال آینده کانون آهنگسازان ثبت می‌شود و هر ساله با یک موضوع برگزار خواهد شد.
کوروش متین یکی از برگزیدگان این جشنواره گفت: دلیل اینکه اینجا هستم را نمی‌دانم و در این چند ساله تلاش کردم شاگرد خوبی برای استادانم باشم. این قطعه‌ی "یک قسمتی" چند گاه نام دارد و برگرفته از رنگ موسیقی ایرانی و یک موسیقی پوری مودال شور، نوا و اصفهان است.
در ادامه چندگاه توسط گروه نیستان بر اساس کوارتت سازهای ایرانی به نوازندگی احسان امامی عود، فرشاد صارمی کمانچه، مسعود براره تنبک و کوروش متین سنتور اجرا شد و پس از آن سروش صادقی سه قطعه با عنوان "پرلوو شماره 2، توکاتا و رومنس ساخته سینا جعفری کیا را اجرا کردند.
سوژه مسابقه سال آینده فرم آکاپلا برای آواز، تنها روی یکی از رباعیات خیام به انتخاب خود متقاضی که در دوره بعدی شرکت می‌کنند.
قطعه ی بعدی دیگری که در این اختتامیه اجرا شد اثر شروین عباسی با نام خروش بود اثر دوئت برای ویولا و ویلن سل که رکسانا ریحانیان ویولا و آناهیتا ایزدی پارسا ویلن سل می‌نواخت.
شروین عباسی گفت: قطعه‌ی آماده من کوارتت زهی بود که به دلایلی برای اجرای امروز قطعه دیگری را آماده کردم .گاهی اوقات کمبود امکانات باعث می‌شود که ما دست به انتخاب‌های دیگری بزنیم. قطعه به صورت گسترشی است و لحنی از موسیقی ایرانی را سعی کردم در آن رعایت کنم.
قطعه‌ی بعدی بابک میلانی با نام "سریل دوازده نتی – شماره 3" به نوازندگی مطهر حسینی اجرا شد. بابک میلانی گفت: این قطعه در مکتب سریال 12 نتی است که از هر لحاظ فرم، آزاد با آن برخورد شده و در قالب 6 تا 7 جمله اجرا می‌شود که ربطی به تفکر بوجود آمدن اجرای لنگ و بی قاعده ندارد. این قطعه در صورت برخوردهای تونال موجز کوچک زیر فضای آتونال در کل قطعه اجرا می‌شود؛ از لحاظ ریتم و متر سعی شده با بازی‌هایی که می‌شود از فضای متریک خارج شود.
در انتها قطعه‌ی "ژنده رو برای پیانو" ساخته شاهین ساریخانی به نوازندگی شادی سنایگانی اجرا شد.
امیر مهیار تفرشی پور از اعضای داوری دومین جشنواره آهنگسازی خانه موسیقی گفت: موسیقی باید اجرا شود، مخاطبین ما به دلیل اجرا نشدن موسیقی معاصر به این موسیقی توجه ندارند.
وی افزود: هرمز فرهت عضو شورای انجمن آهنگسازان معاصر ایرلند جنوبی و دارای کرسی و استاد دائم دانشگاه تریتی است. فرهت بعد از مهاجرت از ایران به مدت سه سال در دانشگاه کوئینز مدرس آهنگسازی بود و سپس مدیر گروه موسیقی دانشگاه تریتی می شود و به مدت 15 سال ادامه می‌دهد. هرمز فرهت تنها مدیر گروه جهانی ماست.
تفرشی پور عنوان کرد: آخرین قطعه وی که بر روی اشعار شاعر ایرلندی و اثر قبل از آن "سونات پیانو شماره 2" بود در سالن کانگی هلم در نیویورک توسط سهیل ناصری اجرا شد که پیگیر هستیم توسط یک پیانیست خوب این سونات در ایران اجرا شود.
وی بیان کرد: در سالهایی که شاید آب خوردن در ایران نبوده این اساتید رشته آهنگسازی را در خارج از کشور آموخته‌اند.
تفرشی پور اظهار داشت: در کوارتت " سونات پیانو شماره 2" موسیقی‌های خیلی جالب و چند گانگی‌های فرهنگ را می شنویم. این کوارتت در قسمت‌های مختلف شکل‌های مختلف به خود می‌گیرد. این کوارتت در سال 1953 برای اولین بار در لس آنجلس در یک فستیوال دانشجویی اجرا می‌شود و اجرای دوم در 1963 در نیویورک رقم خورد و از 1963 کسی این کوارتت را زنده نشنیده است.
بنابر این گزارش در ادامه در این مراسم فیلم اولین اجرای رپرتوار ایران در خانه هنرمندان پخش شد.
"محمد سریر" مدیر عامل خانه موسیقی گفت: این مسابقات بسیار تشویق کننده است به خصوص که به وسیله افراد موثر انجام می‌شود و در حوزه‌ی آهنگسازی ارزیابی سخت است. بحث خلاقیت یک بحث سخت و مشکل است که در این زمینه‌ها در کشورهای دیگر هم ورود نمی‌کنند.
وی افزود: در این کار در کشور ما لازم است که پایه‌هایی محکم شود ، نگاه به موسیقی پولیفونیک نگاهی علمی است اگر با نگاه علمی وارد شویم این خلاقیت خود بوجود می‌آید. در کشور ما آهنگسازی هنوز شناخته نشده و به صورت سلیقه‌ای در آن نکاتی در نظر گرفته می‌شود.
سریر عنوان کرد: خیلی خوشحالم که ما نسبت به خلاقیت‌ها حساس‌تر شده‌ایم و در دو سه دهه اخیر توجه ما نسبت به خلاقیت‌ها کم شده و هنرمندان برای رفتن به سراغ این کارها تشویق می‌شوند و سراغ کارهای دم دستی می‌روند که بر گوش شنیداری و فرهنگ ایران آسیب می‌زند. تشویق‌های شما است که این کارها را جلو می‌برد و ما از سراشیبی موسیقی ایران جدا خواهیم شد منتهی این موسیقی را باید به مردم پیوند بدهیم که هم مردم به این گونه موسیقی نزدیک شده و هم تشویقی شود تا هنرمندان توجه ویژه به این موسیقی کنند.
انتهای پیام/