به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ به علاوه گروه گارتنر پيش بيني کرده است که وب سرويس ها کارآيي پروژه هاي IT را تا 30 در صد بالا مي برد. اما وب سرويس چيست و چگونه شکل تجارت را در اينترنت تغيير خواهد داد؟ براي ساده کردن پردازش هاي تجاري، برنامه هاي غير متمرکز (Enterprise) بايد با يکديگر ارتباط داشته باشند و از داده هاي اشتراکي يکديگر استفاده کنند. قبلا اين کار بوسيله ابداع استانداردهاي خصوصي و فرمت داده ها به شکل مورد نياز هر برنامه انجام مي شد. اما دنياي وب و XML (تکنولوژي آزاد براي انتقال ديتا) انتقال اطلاعات بين سيستم ها را افزايش داد.
وب سرويس ها نرم افزارهايي هستند که از XML براي انتقال اطلاعات بين نرم افزارهاي ديگر از طريق پروتکل هاي معمول اينترنتي استفاده مي کنند. به شکل ساده يک وب سرويس از طريق وب اعمالي را انجام مي دهد (توابع يا سابروتين ها) و نتايج را به برنامه ديگري مي فرستد. اين يعني برنامه اي در يک کامپيوتر در حال اجراست، اطلاعاتي را به کامپيوتري مي فرستد و از آن درخواست جواب مي کند، برنامه اي که در آن کامپيوتر دوم است کارهاي خواسته شده را انجام مي دهد و نتيجه را بر روي ساختارهاي اينترنتي به برنامه اول بر مي گرداند. وب سرويس ها مي توانند از پروتکل هاي زيادي در اينترنت استفاده کنند اما بيشتر از HTTP که مهم ترين آنهاست استفاده مي شود. وب سرويس هر نوع کاري مي تواند انجام دهد. براي مثال در يک برنامه مي تواند آخرين عنوان هاي اخبار را از وب سرويس Associated Press بگيرد يا يک برنامه مالي مي تواند آخرين اخبار و اطلاعات بورس را از وب سرويس بگيرد. کاري که وب سرويس انجام مي دهد مي تواند به سادگي ضرب 2 عدد يا به پيچيدگي انجام کليه امور مشترکين يک شرکت باشد.
وب سرويس داراي خواصي است که آن را از ديگر تکنولوژي و مدل هاي کامپيوتري جدا مي کند، Paul Flessner، نايب رييس مايکروسافت در dot NET Enterprise Server چندين مشخصه براي وب سرويس در يکي از نوشته هايش ذکر کرده است. يک، وب سرويس ها قابل برنامه ريزي هستند. يک وب سرويس کاري که مي کند را در خود مخفي نگه مي دارد وقتي برنامه اي به آن اطلاعات داد وب سرويس آن را پردازش مي کند و در جواب آن اطلاعاتي را به برنامه اصلي بر مي گرداند. دوم، وب سرويس ها بر پايه XML بنا نهاده شده اند. و XML هاي مبتني بر SOAP يا Simple Object Access Protocol تکنولوژي هايي هستند که به وب سرويس اين امکان را مي دهند که با ديگر برنامه ها ارتباط داشته باشد حتي اگر آن برنامه ها در زبانهاي مختلف نوشته شده و بر روي سيستم عامل هاي مختلفي در حال اجرا باشند. همچين وب سرويس ها خود، خود را توصيف مي کنند. به اين معني که کاري را که انجام مي دهند و نحوه استفاده از خودشان را توضيح مي دهند. اين توضيحات به طور کلي در WSDL يا Web Services Description Language نوشته مي شود. WSDL يک استاندارد بر مبناي XML است. به علاوه وب سرويس ها قابل شناسايي هستند به اين معني که برنامه نويس مي تواند به دنبال وب سرويس مورد علاقه در دايرکتوري هايي مثل UDDI يا Universal Description , Discovery and Integration جستجو کند. UDDI يکي ديگر از استاندارد هاي وب سرويس است.