نگاهي به تاريخچه "يونان"+ تصاوير

به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، یونان (به یونانی: Ελλάδα)‏ (Hellas) کشوری در جنوب شرقی اروپا و جنوب شبه جزیره بالکان است، این کشور از شمال با آلبانی، مقدونیه و بلغارستان و در شرق با ترکیه دارای مرز مشترک زمینی است. سرزمین اصلی یونان در جنوب و شرق به وسیله دریای اژه احاطه شده و از غرب به دریای یونان محدود است. «یونان» نام فارسی این کشور است.

یونان در محل اتصال سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا واقع شده است و وارث میراث یونان باستان، امپراتوری بیزانس و نزدیک چهار قرن سلطهٔ ترکان عثمانی است. این کشور به عنوان مهد تمدن مغرب زمین و زادبوم دموکراسی، فلسفه غرب، بازی‌های المپیک، علوم سیاسی، نمایشنامه‌نویسی (شامل هردو نوع کمدی و تراژدی) قابل توجه است.
یونان دارای تاریخی ویژه و پرحادثه است و دارای میراث فرهنگی است که به طور قابل توجهی دارای نفوذ در آفریقای شمالی و منطقه خاورمیانه است و ساختاری بنیادی برای فرهنگ اروپا و آنچه امروز به عنوان غرب خوانده می‌شود به حساب می‌آید.
امروز یونان کشوری توسعه یافته و یکی از اعضای اتحادیه اروپا (از ۱۹۸۱ میلادی)، عضو اتحادیه اقتصادی و پولی اتحادیه اروپا (از ۲۰۰۱ میلادی)، ناتو (از ۱۹۵۱ میلادی)، منطقه همکاری و بهره برداری اقتصادی یا OECD (از ۱۹۶۰ میلادی)، آژانس فضایی اروپا یا ESA (از ۲۰۰۱ میلادی) است.
آتن پایتخت و سالونیک، پاتراس و هراکلیون از شهرهای بزرگ آن به شمار می‌روند.

نام
نام یونان نامی است که مردم باستانی شرق برای اشاره به یونانی‌ها به کار میبردند که از زبان پارسی باستان آمده است و آن خودش از یونانی و از شهر ایونیا در کناره غربی آسیای صغیر گرفته شده است.تمام ملت‌های زیر تسلط ایرانی‌ها با این نام که از واژه سانسکریت Yavana گرفته شده بود خو گرفتند که یکی از واژه‌هایی است که در منابع سانسکریت باستان با آن برمیخوریم.در آغاز در دستور زبان پانینی و سپس در زبان پالی Yona و در هند و یونانی Yonaka ذکر شده است.واژه یونان هم اکنون در فارسی ، ترکی ، عربی ، هندی ، ارمنی ، آرامی ، مالایی و اندونزیایی به کار می‌رود.

پرچم یونان
پرچم یونان برای اولین بار در 01978-12-22 ۲۲ دسامبر ۱۹۷۸ (Naval Ensign 1828-1978, National Flag 1969-70; 1978 to date) به رسمیت شناخته شد.به عنوان پرچم ملی و نشان ملی شناخته می‌شود و همچنین دارای تناسب ۲:۳ می‌باشد.

تاریخ
یونان باستان
سواحل دریای اژه یونان به طور غیر منتظره‌ای شاهد بروز اولین تمدن پیشرفته در اروپا بود که امروز (تأثیرش) بخشی جدانشدنی از ساختار و فرهنگ و توسعهٔ سیاسی در غرب است. در یونان باستان پسرها مهم‌تر از دخترها در نظر گرفته می‌شده‌اند.

اقتصاد
رشد تولید ناخالص داخلی یونان از بسیاری از اعضای اتحادیه اروپا بیشتر بوده‌است. صنعت گردشگری یکی از منابع عمده درآمد زایی برای یونان است و ۱۵٪ از سهم تولید ناخالص داخلی را شامل می‌شود. به طور مستقیم و غیر مستقیم ۱۶٫۵٪ از نیروی کار یونان در این صنعت به کار گرفته شده‌اند.
نیروی کار یونان بالغ بر ۴۹۰۰۰۰۰ نفر است که در میان کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه بعد از کره جنوبی در رتبه دوم قرار دارد. بر پایه یک نظر سنجی که توسط دانشگاه گرونینگن انجام شد یونان بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ در رتبه سوم ساعات کار در هر سال در بین کشورهای اروپایی قرار دارد.به این ترتیب یونانی‌ها در هر سال ۱٬۸۱۱ ساعت کار کرده‌اند. در سال ۲۰۰۷ کارگران متوسط ۲۰ دلار در هر ساعت تولید کرده‌اند.این رقم مشابه اسپانیا و کمی بیش از نصف متوسط تولید کارگران در آمریکا است.نزدیک به یک پنجم نیروی کار را مهاجران خارجی تشکیل می‌دهند که در بخش‌های کشاورزی و ساخت ساز به کار گرفته شده‌اند.

جغرافیای کشور یونان
بيش از 80% يونان كوهستاني است. كوههاي پيندوس مهم‏ترين رشته كوه خاك اصلي يونان است و از آلباني به طرف جنوب و به داخل شبه جزيره پلوپونزوس امتداد دارد.

كوههاي رودوپ در امتداد مرز بلغارستان قرار دارد. يونان حدود 2000 جزيره دارد كه از اينها فقط 154 تا مسكوني است.  رودهاي مهم : آلياكمون، پينيوس، آخلوئوس.  بلندترين نقطه : كوه اُلمپس ( المپ )، 2911 متر.  آب و هوا : يونان آب و هوايي مديترانه‏اي با تابستانهاي خشك و داغ و زمستان مرطوب و معتدل دارد. در شمال و مناطق كوهستاني هوا سردتر است.

حکومت
پارلمان 300 نفري براي چهارسال با رأي تمامي افراد بالغ و تحت نظام تعيين تعداد نمايندگان به نسبت جمعيت هر منطقه انتخاب مي‏گردد. رئيس‏جمهور -‏ كه براي دوره‏اي پنج ساله از سوي پارلمان انتخاب مي‏شود -‏ نخست‏وزير ( كه از پشتيباني اكثريت در پارلمان برخوردار است ) و ديگر وزيران را انتصاب مي‏كند.  احزاب عمدة سياسي عبارتند از : • حزب دموكراسي جديد ( محافظه‏كار ) • حزب سوسياليست پان‏يوناني • حزب احياء دموكراتيك • اتحاد چپ ( به رهبري كمونيستها ).  جامعة خودگردان يوناني نام مساحت(کیلومتر مربع) مرکز كوه‏اتاس ( جمهوري خودگرداني راهبان ) 336 كاريه

فرهنگ
فرهنگ یونان در طی هزاران سال تکامل یافته است.

ورزش
یونان زادگاه بازی‌های المپیک است که برای اولین بار سال ۷۷۶ قبل از میلاد برگزار شده است.
قهرمانی تیم ملی فوتبال یونان در مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ یکی از مهم‌ترین اتفاقات ورزشی در تاریخ ورزش این کشور بوده است.
سوپر لیگ فوتبال یونان بالاترین سطح لیگ فوتبال در کشور یونان است که از ۱۹۵۹ میلادی تاکنون در این کشور برگزار می‌شود. این لیگ از ۱۶ تیم که از سراسر کشور یونان در آن شرکت می‌کنند برگزار می‌شود. المپیاکوس و پاناتینایکوس از موفّق‌ترین باشگاه‌های یونان هستند.

تقسیمات کشوری
یونان حدود ۶۰۰۰ جزیره دارد که تنها ۲۲۷ مورد آن دارای سکنه است. مالک بسیاری از این جزایر افراد ثروتمند جهان هستند.
کشور یونان به ۱۳ ناحیه (به یونانی: Περιφέρειες، تلفظ: پــِریفِرئیـِس) تقسیم شده است. این ناحیه‌ها نیز به نوبه خود به ۵۴ شهرستان تقسیم شده‌اند.

آتیک
ناحیه آتیک (به یونانی: Περιφέρεια Αττικής)‏، یکی از استان‌های یونان است که آتن، پایتخت یونان را در خود جای داده‌است. امروزه این ناحیه منطقهٔ وسیع‌تری را نسبت به منطقهٔ تاریخی آتیک در بر می‌گیرد.

جغرافیا
آتیک که در جنوب یونان قرار دارد، مساحتی معادل ۳٬۸۰۸ کیلومتر مربع دارد. ناحیه آتیک، علاوه بر آتن شهرهای پیره، الوسیس، مگار، لوریوم، ماراتون و هم‌چنین قسمت کوچکی از شبه جزیرهٔ پلپونز و جزایر سالامیس، اژه، پروس، هیدرا، اسپتسس، کیتیرا و آنتیکیترا را در بر می‌گیرد.
در حدود ۳٬۷۵۰٬۰۰۰ نفر در این استان زندگی می‌کنند که بیش از ۹۵٪ آن‌ها ساکن منطقهٔ شهری آتن می‌باشند.

مدیریت
ناحیه آتیک در اصلاحات مدیریتی سال ۱۹۸۷ تاسیس شد و تا سال ۲۰۱۰ شامل چهار شهرستان آتن، آتیک شرقی، پیره وآتیک غربی بود.
با اجرای طرح کالیکراتیس، قدرت و اقتدار ناحیه افزایش یافت. از ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۱، ناحیه آتیک به هشت واحد استانی تقسیم شد:
آتن شمالی
آتن غربی
آتن مرکزی
آتن جنوبی
آتیک شرقی
پیره
جزایر
آتیک غربی
فرماندار آتیک از ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۱، یونیس اسگوروس است که در انتخابات شورای محلی نوامبر ۲۰۱۰ از جنبش سوسیالیستی پان‌هلنیک انتخاب شد.

یونان مرکزی
ناحیه یونان مرکزی (به یونانی: Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας)‏ یکی از سیزده ناحیه یونان است. این ناحیه در نیمهٔ شرقی منطقهٔ یونان مرکزی قرار دارد و از شمال به ناحیه‌های آتیک و پلوپونز، از شرق به ناحیه یونان غربی و از جنوب ناحیه‌های یونان تسالی و ایپیروس محدود می‌شود. این منطقه یکی از کوهستانی‌ترین منطق یونان است.

مدیریت
ناحیه یونان مرکزی در اصلاحات مدیریتی سال ۱۹۸۷ تاسیس شد. با اجرای طرح کالیکراتیس، قدرت و اقتدار این ناحیه افزایش یافت. این ناحیه به همراه ناحیه تسالی، توسط هیئت تمرکززدایی تسالی و یونان یک‌پارچه که مقر آن در لاریسا است نظارت می‌شود. مرکز این ناحیه در لاریسا قرار دارد و به ۵ واحد (شهرستان، تا قبل از اجرای کالیکراتیس) بئوتیا، اوبه‌آ، اوریتانیا، فوکیس و فدیوتیس تقسیم می‌شود که خود به ۲۵ بخش بازتقسیم می‌شوند.
فرناندار اژه جنوبی از ۱ ژانویه ۲۰۱۱، کلئارخوس پرگانتاس است که در انتخابات شورای محلی نوامبر ۲۰۱۱ از حزب دموکراسی نوین برگزیده شد.

مقدونیه مرکزی
مقدونیه مرکزی (به یونانی: Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας)‏ ناحیه‌ ای است در شمال کشور یونان.

جغرافیا
در ناحیه‌ مقدونیه مرکزی تعداد زیادی از مردم مقدونیه وجود دارند. مرکز این ناحیه‌ شهر تسالونیکی و جمعیت آن ۱٬۹۳۱٬۸۷۰ (۲۰۰۵) نفر است. مساحت آن نیز ۱۸٬۸۱۱ کیلومتر مربع است.

کرت
کرِت (به یونانی:Κρήτη Kríti؛ به ترکی عثمانی: گرید، Girit؛ به لاتین: Candia,Creta؛ به فرانسوی:Crète) بزرگ‌ترین جزیره یونان است که ۳۲۲۰ مایل مربع پهناوری دارد و پنجمین جزیره بزرگ دریای مدیترانه نیز هست. نام این جزیره در منابع کهن فارسی به شکل اقریطس آمده‌است.
این آبخست به تقریب در مختصات جغرافیایی ۳۵ درجه شمالی و ۲۴ درجه شرقی جای گرفته‌است.
کرت کانون تمدن مینوسی کهنترین تمدن اروپا بوده‌است.

تاریخچه
کرت مرکز کهنترین تمدن در اروپا-تمدن مینوسی- بوده‌است. گاه این جزیره را گهواره تمدن اروپا نیز می‌خوانند. با این همه دانسته‌های ما از خاستگاه این تمدن به دلیل کم بودن آگاهی‌ها و ناخوانا ماندن دبیره آنان ناچیز است. برخی از دانسته‌های ما در هاله‌ای از افسانه از تاریخنگاران و شاعران یونانی‌ای چون هومر به ما رسیده‌است.

در زمان رومیان کرت درگیر جنگ‌های مهردادی شد. مارکوس آنتونیوس کرتیکوس در ۷۱ (پیش از میلاد) به این جزیره تاخت ولی ناکام ماند. ولی سرانجام کوئینتوس کسلیوس متلوس سردار رومی پس از سه‌سال و با سه لژیون توانست این جزیره را به روم بپیوندد. از این پس این جزیره بخشی از امپراتوری روم و در آینده امپراتوری بیزانس گردید تا اینکه در ۸۲۴ (میلادی) عربها بر کرت دست‌یازیدند. در ۹۶۰ بیزانسیها کرت را بازپس‌گرفتند. در جنگ‌های صلیبی این جزیره چند بار دست‌به‌دست شد تا اینکه در ۱۶۶۹ عثمانی‌ها بر کرت چیره شدند. محاصره کرت به دست عثمانی‌ها که به چیرگی اینان بر این جزیره انجامید بیست‌ویک سال به درازا کشید و می‌نماید که این درازترین محاصره در تاریخ باشد.
در جنگ استقلال یونان؛ که از ۱۸۲۱ آغاز شد؛ مردمان کرت بسیار کوشا بودند و این جزیره صحنه خشونت عثمانی‌ها گردید. در زمان استقلال یونان ۴۵درصد مردمان این جزیره مسلمان بودند که بسیاری از آنان پس از آن به کیش پیشین خویش مسیحیت بازگشتند و بازمانده مسلمانان نیز در ۱۹۲۴ در روند جابه‌جایی تبعه‌های دو کشور ترکیه و یونان از این جزیره بیرون رفتند. در روند جنگ جهانی دوم کرت در مه ۱۹۴۱ صحنه جنگ کرت میان چتربازان آلمانی و نیروهای انگلیسی بود.

مقدونیه شرقی و تراکیه
مقدونیه شرقی و تراکیه (به یونانی: Ανατολική Μακεδονία και Θράκη)‏، سابقا (به یونانی: Περιφέρεια Ανατολικής)‏ یکی از سیزده ناحیه یونان است. این ناحیه از نواحی شمال شرقی یونان تشکیل شده و شامل قسمت شرقی منطقهٔ مقدونیه و منطقهٔ تراکیه (تراس) و جزایر تاسوس و ساموتراس است.

مدیریت
ناحیه مقدونیه شرقی و تراکیه در اصلاحات مدیریتی سال ۱۹۸۷ تاسیس شد. با اجرای طرح کالیکراتیس، قدرت و اقتدار این استان افزایش یافت. این استان به همراه استان مقدونیه مرکزی، توسط هیئت تمرکززدایی مقدونیه و تراکیه که مقر آن در سالونیک است نظارت می‌شود. مرکز این استان در کوموتینی قرار دارد.
این ناحیه به شهرستان‌های (واحدهای استانی) مقدونی دراما، کاوالا و داسوس و شهرستان‌های (واحدهای استانی) تراکیه‌ای کاندی، رودوپ و اوروس تقسیم شده‌است.
تا قبل از اجرای اصلاحات کالیکراتیس، واحدهای ناحیه (به جز داسوس که قسمتی از کاوالا بود) به عنوان شهرستان‌های مستقل مدیریت می‌شدند. از سال ۱۹۹۴ آن‌ها به ابرشهرستان‌های دراما-کاوالا-کاندی و رودوپ-اوروس گروه‌بندی شدند.
فرماندار مقدونیه شرقی و تراکیه از ۱ ژانویه ۲۰۱۱، آریستیدیس جیاناکیدیس است که در انتخابات شورای محلی نوامبر ۲۰۱۱ از جنبش سوسیالیستی پان‌هلنیک برگزیده شد.

ایپیروس
ناحیه ایپیروس (به یونانی: Περιφέρεια Ηπείρου)‏ ناحیه ای در شمال غربی یونان است. این ناحیه از شرق به ناحیه‌های یونان مقدونیه غربی و تسالی، از جنوب به یونان غربی، از غرب به دریای یونان و جزایر یونانی و از شمال به آلبانی محدود است.
این ناحیه مساحتی در حدود ۹٬۲۰۰ کیلومتر مربع (۳٬۵۵۱ مایل مربع) دارد. ناحیه ایپیروس قسمتی از منطقهٔ تاریخی وسیع‌تر ایپیروس است که با آلبانی و یونان امروزی هم‌پوشانی دارد ولی غالبا در قلمرو یونان امروزی قرار گرفته‌است و همان مناطقی را تحت پوشش قرار می‌دهد که منطقهٔ یونانی ایپیروس، قبل از اصلاحات مدیریتی ۱۹۸۷ پوشش می‌داد.

استان جزایر ایونی
ناحیه جزایر ایونی (به یونانی: Περιφέρεια Ιονίων Νήσων)‏ یکی از سیزده ناحیه یونان است. این ناحیه شامل منطقهٔ تاریخی جزایر ایونی است، به استثنای جزیرهٔ کیدرا که به ناحیه آتیک تعلق دارد.

مدیریت
ناحیه جزایر ایونی در اصلاحات مدیریتی سال ۱۹۸۷ تاسیس شد و شامل شهرستان‌های کورفو، کفالونیا و ایداکا، لفکادا و زاکیندوس بود.
با اجرای طرح کالیکراتیس، قدرت و اقتدار این ناحیه افزایش یافت. این ناحیه به همراه ناحیه‌های یونان یونان غربی و پلوپنز توسط هیئت تمرکززدایی پلوپونز، یونان غربی و جزایر ایونی که مقر آن در پاتراس است نظارت می‌شود . مرکز این ناحیه کورفو است و به ۵ واحد تقسیم می‌شود:
کورفو
ایداکا
کفالونیا
لفکادا
زاکیندوس
فرماندار جزایر ایونی از ۱ ژانویه ۲۰۱۱، اسپیروس اسپیرو است که در انتخابات شورای محلی نوامبر ۲۰۱۱ از حزب دموکراسی نوین برگزیده شد.

اژه جنوبی
ناحیه‌ اژه جنوبی (به یونانی: Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου)‏ یکی از سیزده ناحیه‌ یونان است. این ناحیه‌ شامل مجموعه جزایر کیکلادس و دودکانیسا در مرکز و جنوب شرقی دریای اژه‌است.

مدیریت
ناحیه‌ اژه جنوبی در اصلاحات مدیریتی سال ۱۹۸۷ تاسیس شد. با اجرای برنامهٔ کالیکراتیس، قدرت و اقتدار این ناحیه‌ افزایش یافت. این ناحیه‌ به همراه ناحیه‌ اژه شمالی، توسط هیئت تمرکززدایی اژه که مقر آن در پیره است نظارت می‌شود. مرکز این ناحیه‌ در ارموپولی در جزیرهٔ سیروس قرار دارد.
تا قبل از اجرای اصلاحات کالیکراتیس، ناحیه‌ اژه جنوبی شامل دو شهرستان کیکلادس و دودکانیسا بود. از ۱ ژانویه ۲۰۱۱، به ۱۳ واحد که اغلب در جوار جزایر بزرگ قرار دارند تقسیم شد:
آندروس
کالیمنوس
کارپادوس
کوس
میلوس
میکونوس
ناکسوس
پاروس
رودس
سانتورینی
سیروس
تینوس

فرماندار اژه جنوبی از ۱ ژانویه ۲۰۱۱، یونیس ماخاریدیس است که در انتخابات شورای محلی نوامبر ۲۰۱۱ از جنبش سوسیالیستی پان‌هلنیک برگزیده شد.

تسالی
تسالی استان و منطقه‌ای جغرافیایی در مرکز کشور یونان است.

جغرافیا
در مشرق جبال پند جلگه حاصل‌خیز وسیع و زیبای تسالی قرار گرفته است؛ رودخانه پنه در این سرزمین جاری است که کوه‌های المپ و اوسا و پلیون را قطع کرده به دریا می‌ریزد، این رودخانه در مسیر خود دره عظیم و هولناکی را به وجود آورده که از لحاظ دفاعی اهمیت خاصی دارد و مانند تنگه کرنت و ترموپیل در طول تاریخ نقش مهمی به عهده داشته است.

پیشینه
تسالی در پی حملات فرانک‌ها، کاتالان‌ها، ناوارها، صرب‌ها و آلبانیایی‌ها در اواخر سده‌ها وسطا و استقرارشان در آنجا، اهمیت اقتصادی و سوق‌الجیشی عمده‌ای یافت تا اینکه عثمانی‌ها در اواخر سده ۱۴م برای اولین بار در پی شورش ترکمانان آیدین اوغوللری (بنی آیدین)، به فرماندهی اُمور(عمر) بیگ در ۱۳۳۴_۱۳۳۶م بر آنجا استیلا یافتند.
استیلای تدریجی عثمانی‌ها، در پی پیمان‌هایی مسالمت‌آمیز، در سه مرحله صورت گرفت : ۱۳۸۶م؛ از حدود ۱۳۹۲م تا ۱۳۹۶م و از حدود ۱۴۱۴م تا ۱۴۲۳م به بعد ۱۴۵۴م تا ۱۴۷۰م.
تسالی منبع پایدار تأمین غله برای ونیز و از سده ۱۵م برای امپراتوری عثمانی بود. تسالی از نظر اداری، در داخل ولایت یا بیگلربیگی روم ایلی که مرکز آن در مناستر بود، قرار داشت که با مرکزیت ترحاله به سنجق تبدیل شد.
پراکندگی جمعیت در این ناحیه باعث شد که فاتحان، بخشی از سکنه آناطولی، به ویژه قونیه را به آنجا بکوچاندند که با اخلاف و فرزندان فاتحان در دره‌ها سکونت گزیدند و نیروهای مقاومت محلی مسیحی به نواحی کوهستانی المپوس و کیسابوس در شمال، پیندوس در غرب و پلیون در شرق رانده شدند. بنابراین، در حالی که تسالی میان مسلمانان و مسیحیانِ مسلمان شده (سپاهی‌ها) و گروه‌های یهودی به تیمارها و زعامت‌ها و یا به وقف‌ها یا تأسیسات دینی تقسیم شده بود، حکومت برخی از نواحی ثروتمند را به عنوان املاک سلطنتی برای خود نگه داشته بود. دفترهای آمار مالیات‌های عثمانی متعلق به سال‌های ۸۵۸ـ۸۵۹م و ۹۱۲م درباره ابتدای چیرگی عثمانی بر تسالی اطلاعات مهمی می‌دهند.

یونان غربی
ناحیه‌ یونان غربی (به یونانی: Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος)‏ یکی از سیزده ناحیه‌ یونان است. این ناحیه‌ متشکل از نواحی غربی یونان مرکزی و نواحی شمال غربی شبه جزیرهٔ پلوپونز است.

مدیریت
ناحیه‌ یونان غربی در اصلاحات مدیریتی سال ۱۹۸۷ تاسیس شد. با اجرای طرح کالیکراتیس، قدرت و اقتدار این استان افزایش یافت. این استان به همراه استان‌های پلوپونز و جزایر یونانی توسط هیئت تمرکززدایی یونان غربی، پلوپونز و جزایر یونانی که مقر آن در پاتراس است نظارت می‌شود. مرکز این استان پاتراس است.
این ناحیه‌ به به سه واحد استانی (شهرستان، تا قبل از اجرای کالیکراتیس) آئتولیا-آکارنانیا در یونان مرکزی و آخا و الیس در پلوپونز تقسیم می‌شود که خود به ۱۹ بخش تقسیم می‌شوند.
فرماندار اژه جنوبی از ۱ ژانویه ۲۰۱۱، آپوستولوس کاتسیفاراس است که در انتخابات شورای محلی نوامبر ۲۰۱۱ از جنبش سوسیالیستی پان‌هلنیک برگزیده شد.

مقدونیه غربی
مقدونیه غربی (به یونانی: Δυτικής Μακεδονίας)‏ یکی از سیزده ناحیه یونان است که شامل نواحی غربی منطقهٔ مقدونیه می‌شود. این استان به شهرستان‌‌های (واحدهای استانی) فلورینا، گرونا، کاستوریا و کوزانی تقسیم می‌شود.

جغرافیا
ناحیه مقدونیه غربی در یونان شمال غربی قرار گرفته‌است و با ناحیه‌های مقدونیه مرکزی (شرق)، تسالی (جنوب)، ایپیروس (غرب) هم‌مرز است و از سمت شمال به مرزهای بین‌المللی یونان با مقدونیه (منطقهٔ بیتولا) و آلبانی (منطقهٔ کورسه) محدود است.
هم‌چنین این ناحیه مساحتی معادل ۹٬۴۵۱ کیلومتر مربع (۷.۲٪ مساحت کل یونان) در بر می‌گیرد و ۳۰۲٬۸۹۲ نفر جمعیت ساکن (۲.۹٪ جمعیت کل یونان) دارد، لذا منطقهٔ کم‌تراکمی تلقی می‌گردد (۳۲ نفر بر کیلومترمربع در قیاس با متوسط تراکم ۷۹.۷ نفر بر کیلومترمربع یونان). این کم‌تراکمی عمدتا به دلیل ماهیت کوهستانی منطقه است زیرا ۸۲٪ سطح کل منطقه را نواحی کوهستانی و نیمه کوهستانی در بر می‌گیرد. این عامل بر توزیع جمعیت نیز اثر گذاشته، به گونه‌ای که قسمت عمدهٔ جمعیت (۵۶٪) در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. مرکز این استان، کوزانی با جمعیت ۴۷٬۴۷۱ نفر است. شهرهای اصلی دیگر تولمایدا (۳۲٬۷۷۵)، گرونا (۱۶٬۷۰۴)، فلورینا (۱۴٬۳۱۸) و کاستوریا (۱۳٬۹۵۹) می‌باشند.

جاذبه هاي گردشگري كشور يونان
ارختيوم
ارختيوم يكي ديگر از معابر يوناني اكروبليس است كه در شمال اين تپه واقع شده و مشكل امروزي ان در سال 421 تا 406 قبل از ميلاد ساخته شده است .

اين بناي مرمري به خاطر داشتن ايوان كارباتيدها ، ايوان دوشيزگان يا ايواني كه ستون هايي به شكل مجسمه هاي پيكره بانوان دارد مشهور مي باشد.
هر ستون اين معبد كه به ارختيوس ، قهرمان افسانه اي يوناني تقديم شده بود به شكل خاصي طراحي شده است.

پارتنون
پارتنون معبدي در اكروبليس است كه به الهه اتنا تعلق دارد و ساخت بناي ان در سال 447 قبل از ميلاد اغاز و در سال 438 قبل از ميلاد به پايان رسيده ، اگرچه ساخت تزئينات ان تا 432 قبل از ميلاد ادامه داشته است . اين بنا مهم ترين ساختمان به جاي مانده از يونان كلاسيك است و مجسمه هاي ان از بهترين نمونه هاي هنر يوناني مي باشند.

پارتنون سمبله اي از يونان كلاسيك و دموكراسي اتني است و از ان به عنوان خزانه استفاده مي شده است. پس از فتح اتن توسط ترك هاي عثماني اين معبد به كليسايي مسيحي و در اوايل دهه 1460 به مسجدي با يك مناره تبديل شد. در حال حاضر مجسمه هاي اين معبد در موزه بريتانيا قرار دارند.

آکرو پلیس
تپه آکروپلیس آتن، صخره مقدس یا ارگ آتن، سنگی مسطح است که در ارتفاع ۱۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و با مساحتی حدود ۳ هکتار مهم ترین سایت های تاریخی و بناهای باستانی جهان را در خود جای داده است.

قدیمی ترین آثار بدست آمده از این منطقه مربوط به اواسط دوران نوسنگیست و تا دوران عثمانی از آن استفاده میشده است.
از جمله بناهای آکروپلیس میتوان پارتنون، معبد قدیمی آتنا، ارختیوم، پروپیلایی، معبد آتنا نایکی، معبد زئوس، تئاتر دیونیزوس الیوتروس و غیره را نام برد.

میدان سینتاگما
این میدان که در مرکز آتن قرار گرفته، ساختمان هایی همچون پارلمان یونان و هتل بازسازی شده گرند برتان را در برمیگیرد.
سربازانی که یونیفورم های مخصوص به تن دارند هر یک ساعت شیفتشان را تغییر میدهند و دیدن این تغییر شیفت خالی از لطف نیست.

 میدان سینتاگما همچنین محل برگزاری بسیاری از رویدادهای سیاسی میباشد و بیشتر سایت های تاریخی آتن در چند قدمی آن قرار گرفته اند.

کرامیکوس
کرامیکوس که در شمالغرب آکروپلیس واقع شده، منطقه سفالگران شهر بوده و واژه انگلیسی سرامیک از آن گرفته شده است.

این منطقه همچنین محل قبرستانی مهم است که مجسمه های باستانی بسیاری را در خود جای داده. دروازه دیپلون، جایی که حرکت فستیوال پاناتنی از آن آغاز میشده، و همچنین موزه ای که آثار بدست آمده از این منطقه را به نمایش میگذارد نیز در کرامیکوس واقع شده اند.

موزه ملی باستان شناسی
این موزه برخی از مهم ترین مصنوعاتی که از موقعیت های مختلف باستان شناسی یونان بدست آمده را شامل میشود.

موزه باستان شناسی یکی از موزه های مهم جهان است و کلکسیون های غنی آن شامل ما قبل تاریخ، مجسمه ها، گلدان ها و اشیاء کوچک، اکتشافات سانتورینی، فلزکاری، هنر مصر، خاور نزدیک و غیره میباشد.

معبد زئوس المپی
معبد زئوس المپی، المپیئون یا ستون های زئوس المپی، معبدی عظیم است که امروزه فقط ویرانه هایی از آن به جای مانده.
 این معبد که به خدای زئوس، پادشاه خدایان المپی تقدیم شده بوده در مرکز آتن واقع شده است. ساخت این بنا در قرن ششم ق.م آغاز و در قرن دوم ق.م به پایان رسیده است.

 در دوران امپراطوری روم، از این معبد بعنوان بزرگترین معبد یونان با بزرگترین مجسمه های آیینی جهان باستان یاد میشده.

موزه آکروپلیس
موزه آکروپلیس موزه ای باستان شناسیست که بر اکتشافات سایت های باستانی آکروپلیس تمرکز دارد.

موزه آکروپلیس

 این موزه که خود بر روی سایت ماکریجیانی و ویرانه های بخشی از آتن روم و بیزانس بنا شده، آثاری از عصر برنز یونان، روم و بیزانس یونان را در خود جای داده. بیش از ۴۰۰۰ شیء در محوطه ای حدود ۱۴ هزار مربع در این موزه به عرصه نمایش درآمده اند.

معبد هفستوس
معبد هفستوس یا هفائیستیون معبدی دوریسیست که در میان معابد دیگر یونان در وضعیت بهتری به سر میبرد.
 این معبد در شمالغرب آگورای آتن قرار دارد و بر فراز تپه کولونوس آگورائوس واقع شده است.

 از قرن هفتم تا ۱۸۳۴، از این معبد بعنوان کلیسای ارتودوکس سنت جورج آکاماتاس استفاده میشده است. ابعاد این معبد که در سال ۴۱۵ ق.م افتتاح شد، ۱۳.۷ متر در ۳۱.۷ متر میباشد و دارای ۶ ستون در عرض و ۱۳ ستون در طول است.

گالری ملی هنر
گالری ملی هنر و موزه الکساندر سوتزوس موزه ای هنری در آتن است که به هنر یونان و اروپا از قرن چهاردهم تا قرن بیستم اختصاص یافته است.

 این موزه در سال ۱۸۷۸ تاسیس شد و کار خود را با کلکسیونی از ۱۱۷ اثر هنری آغاز کرد. امروزه آثار درون موزه به بخش های رنسانس با آثار ال گرکو، تیه پولو، دورر،...، قرن ۱۷ تا ۲۰ با آثار پیت موندریان، آگوست رودن، هنری ماتیس، براک، پیتر پاول روبنس، ... و آثار هنرمندان یونانی تقسیم میشود.

سواحل آتن
برای لذت بردن از آفتاب درخشان و شنا در سواحل زیبای آتن و دریای آجیان لازم نیست به جزایر یونان بروید، آتن مملو از سواحل عالیست و از بهترین های آنها میتوان به ساحل آپولو، کاووری وولیاگمنی، وولا، پیرائوس، استیر، وارکیزا و غارهایش، آجیا مارینا، لاگونیسی و غیره اشاره کرد.