إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ
بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَريبٍ فَأُولئِکَ يَتُوبُ اللَّهُ
عَلَيْهِمْ وَ کانَ اللَّهُ عَليماً حَکيماً
محققا خدا توبه آنهایی را می پذیرد که عمل ناشایسته را از
روی نادانی مرتکب شوند و پس از آن به زودی توبه کنند، البته خدا آنها را
می بخشد و خدا (به مصالح خلق) دانا و آگاه است.
*چه شیرین است آشتی پس از قهر و وصال پس از هجران و چه سهل است کار با کریمان که راه توبه را پیوسته باز می گذارند.
*در این مقام خداوندشرایط توبه مقبول را بیان فرموده است که اولا شخص اگر کار زشتی کرده است آن را از روی عمد و عناد با حقیقت با حقیقت نبوده باشد بلکه علت آن جهل و بی خبری و غلبه وساوس نفسانی باشد. دوم آنکه نشانه صداقت در توبه این است که بسیار زود پس از آگاهی و تغییر نگاه آدمی توبه کند نه آنکه سالها کار نکوهیده ای را همچنان ادامه دهد و البته این گونه جهالت ها دیر نمی پاید.
*زیرا اگر شخص صادق باشد از انسانهای صالح و حکیم به زشتی کار خود پی می برد. بنابر این چنین کسانی که نادانسته کار نکوهیده ای انجام دهند و به محض خبر شدن از آن توبه کنند و بازگردند خداوند نیز به سوی آنها باز می گردد. چنانکه آدم.
چون دلش از توبه لطافت گرفت ملک زمین را به خلافت گرفت (نظامی)
چه سعادتی است که توبه را می پذیرند و چه فرصتی طلایی است که ما می توانیم کتاب وجود خود را از اشتباهات پاک کنیم و چه آموزشگاه مهربانی است که ما را در جلسه امتحان عالم نشانده و اعلام کرده است می توانید به هر کتابی مراجعه کنید از هر کس می خواهید نه پنهانی بلکه با صدای بلند بپرسید و مشاوره کنید و هر روز ورقه امتحان را با جواب از ما می گیرند باز فردا یک ورقه تازه و یک روز تازه می دهند.
*چقدر باید آن دانش آموز کند ذهن و بی استعداد باشد که با اینهمه امکانات نتواند املای هستی خود را تصحیح کند که انسانیت را با چه می نویسند. مسلما با دروغ نمی نویسند. پس دروغ را از زندگی خود خط بزنیم و بنویسیم «راست باید گفت» و بی انصافی را خط بزنیم و بنویسیم :«انصاف باید داشت.»
*توبه عارفان از نفس وجود یعنی خودبینی است که علت اصلی همه گناهان است.
یارا قدحی پر کن از آن داروی مستی تا از سر صوفی برود «علت هستی»(سعدی)
برای مشاهده مجله شبانه
اینجا کلیک کنید