به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، حتی در این دوران رکود اقتصاد جهانی هم، چینی‌ها برای یافتن منابع طبیعی بیشتر، در حال جستجوی همه جهان هستند.
احتمالا چینی‌ها در سرزمین گرینلند که بیش از 2.16 میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد، هر چه را که نیاز دارند خواهند یافت؛ از آهن و مس و اورانیوم گرفته تا بعضی از عناصر کمیاب که برای تولید محصولات با تکنولوژی پیشرفته حیاتی هستند.
مشارکت جدی اقتصادی گرینلند با چین می‌تواند به این سرزمین این امکان را بدهد که کاملا از دانمارک مستقل شود. اما این موضوع باعث نگرانی‌های جدی در اروپا و آمریکای شمالی خواهد شد.
علاقه چین به دسترسی کافی به آهن و عناصر کمیاب باعث شد که هو جینتائو در ژوئن امسال سفری سه روزه به دانمارک داشته باشد و در این سفر منابع فراوان گرینلند مورد توجه جدی چینی‌ها بود. منابع فراوانی که ممکن است مبنای استقلال کامل این سرزمین قرار گیرد هر چند که این استقلال مورد استقبال اروپایی‌ها قرار نخواهد گرفت. گزینه دیگر گرینلندی‌ها، عضویت در پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی یا NAFTA و هماهنگی بیشتر ژئوپلتیک با آمریکای شمالی است.
گرینلند که از سال 1979، یک بخش خودمختار از دانمارک شده است دارای منابع غنی طلا، الماس، مس، پلاتین، اورانیوم، تیتانیوم و عناصر کمیاب دیگر است. این سرزمین در سال 1814 به صورت بخشی از دانمارک در آمده است اما پیش از آن، قرنها تحت حاکمیت مشترک دانمارک و نروژ بوده است.
هوجینتائو و همسرش امسال به دانمارک سفر کردند اما علاقه چین به دانمارک از سال 2005 اوج گرفت، هنگامی که هانس انوک‌سن نخست‌وزیر گرینلند به چین سفر کرد. پس از آن هم وزیر صنعت و منابع طبیعی به چین رفت و سپس سفرهای دو طرف افزایش یافت.
در سفر اخیر هو جینتائو دو طرف 11 موافقت‌نامه به ارزش تقریبی 2.8 میلیارد دلار و در حوزه‌های بهداشت، آب و هوا، مواد غذایی و ماهیگیری امضا کردند. بر همین اساس دانمارکی‌ها هم در چین توسط شرکت معروف کارلزبرگ یک کارخانه آبجوسازی خواهند ساخت و شرکت بزرگ مائرسک هم یک بندر چین را توسعه خواهد داد.
چینی‌ها با استفاده از سرمایه‌های شرکتهای فولاد خود قصد سرمایه‌گذاری دو میلیارد دلاری در معادن آهن گرینلند را دارند که اگر اجرایی شود بزرگترین پروژه گرینلند تاکنون خواهد بود.
گفته می‌شود منابع عناصر کمیاب در گرینلند، می‌تواند 25 درصد نیازهای جهان را تا 50 سال آتی تامین کند. پدیده گرم شدن هوا و ذوب یخ‌های گرینلند، بهره‌برداری از این منابع غنی را تسهیل خواهد کرد و به این ترتیب گرینلند به یک منبع بزرگ عناصر کمیاب تبدیل خواهد شد. معدن Kvanefjeld در جنوب گرینلند، بنا است که دومین ذخیره بزرگ عناصر کمیاب شود و از سوی دیگر در بر گیرنده ششمین ذخیره بزرگ اورانیو جهان است.
از سوی دیگر شرکت آمریکایی Alcoa که سومین شرکت بزرگ تولید آلومینیوم جهان است به دنبال اجازه مقامات گرینلند است تا با استفاده از پیمانکاران چینی یک کارخانه آلومینیوم به ظرفیت 340هزار تن و همچنین دو سد در ساحل غربی گرینلند بسازد. برای مقایسه لازم است گفته شود تولید آلومینیوم ایران در سال 2011، 328 هزار تن بوده است.
سرزمین پهناور و غنی گرینلند در میان اروپا و آمریکای شمالی قرار گرفته است
کارشناسان معتقدند اگر گرینلند به استقلال برسد برای تضمین رشد اقتصادی بلندمدت لازم است که به عضویت یک سازمان همکاری فراملی مثل اتحادیه اروپا در آید.
تاکنون جمعیت 57هزار نفری این سرزمین از طریق صادرات ماهی و میگو و همچنین کمک 700میلیون دلار در سال از جانب دانمارک زندگی خود را می‌گذرانده‌اند و اداره امور این سرزمین توسط فقط 44 مقام جکومتی انجام می‌شده است. گرینلند در سال 1985 به سبب اختلافها بر سر منابع ماهیگیری، اتحادیه اروپایی‌ها را ترک کرده بود. اما شروع استخراج منابع غنی این سرزمین پهناور امکان استقلال مال را به آن خواهد داد.
هرچند استخراج نفت توسط شرکتهای روسی و چینی و فراتر از آن تسلط چینی‌ها بر منابع غنی عناصر کمیاب در گرینلند به اندازه کافی برای اروپا نگران‌کننده است اما موضوع می‌تواند ابعاد بدتری هم پیدا کند. زیرا چینی‌ها اهدافی جز اهداف اقتصادی را نیز دنبال می‌کنند. مدتی پیش چین قصد داشت سرزمین‌های وسیعی را در کشور مجاور یعنی ایسلند نیز خریداری کند. شایعات از این حکایت داشت که چینی‌ها قصد ایجاد یک پایگاه دریایی در ایسلند را داشته‌اند.
سرزمین پهناور گرینلند چون نیروی نظامی چندانی هم ندارد، امکان دفاع از خود را نیز ندارد و این می‌تواند به تلاش فراوان قدرت‌های بزرگ برای کسب نفوذ در آن منجر شود. کشورهای عضو شورای قطب شمال یعنی کانادا، دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ، روسیه و سوئد و البته ایالات متحده چنین امکانی خواهند داشت. به خصوص که کانادا به سرعت در حال تجهیز نیروی دریایی خود در منطقه است.