امروزه تحقیق و پژوهش در حوزه تاریخ در واقع جنگیدن در خط مقدم دفاع از تفکر شیعی است. نگاه کردن به عاشورا و اربعین و جریان ابا عبدالله الحسین (ع) به عنوان یک جنبش شیعی و بزرگداشت و احیای آن خدمتی واجب برای شیعیان جهت دفاع از تفکر شیعی و ارزشهای عاشورا و اربعین است.
یزید با مشوّش شدن افکار عمومی مردم شام بر اثر جنایت های خود که با وفات حضرت رقیه «علیهاالسلام» شدت گرفته بود، مصلحت را در آن دید که از شدت فشار بر اهل بیت «علیهم السلام» بکاهد و آنان را از بند اسیری آزاد کند.
عزاداری برای امام حسین (ع) در دو ماه محرم و صفر در تهران سابقه‌ای طولانی دارد، تاریخی که بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران تاکنون نتوانسته‌اند به حافظهی جمعی مسن های این شهر یاری برسانند و برای جمع آوری کاملش تلاش کنند، تا آن‌گونه که باید طهران قدیم و آیین و رسوم‌اش را معرفی و به نسل کنونی بشناسانند.
امسال با حضور میلیون ها زائر در شهر کربلای معلی شکوه مراسم اربعین سید و سالار شهیدان (ع) و یاران با وفایش چند برابر شده است. با این وجود، رسانه های وابسته منطقه و جهان بخصوص رسانه های غربی که از یک آبشخور تغذیه می شوند در سال های اخیر در یک عناد ورزی آشکار به تجمع میلیونی شیعیان در روز اربعین حسینی در کربلا به حد کافی نپرداخته‌اند.
اگر در این روایات که از جلد دهم كتاب شریف وسائل الشیعة نقل شده دقت كنید، در مى یابید كه خداوند متعال چگونه از امام حسین علیه السلام، حمایت همه جانبه نموده است و هر چه داشته، براى حضرت قرار داده است.
انديشكده‌ها بر سيد مظلومان اربعين نگاه مى دارند، چرا كه امام حسين (ع) نهضتى به وجود آورده كه اسلام و قرآن را زنده نگاه داشته و دين الهى را از دست خوش دشمنان سرسخت آن نجات داده ت زحمات خاتم انبيا (ص) را هدر نرود.
امام حسن عسکری علیه السلام خواندن زیارت اربعین یا زیارت امام حسین (ع) را یکی از پنج علامت افراد مؤمن می دانند و توصیه به خواندن این زیارت در روز بیستم صفر کرده اند.
خداوند مهر پایان نامه اعمال همه را در اختیار امام حسین (ع) قرار داده است و تا زمانی که مهر تایید امام حسین (ع) نباشد اعمال، مورد قبول درگاه حضرت حق واقع نمی‌شود.
ایستگاه‌های صلواتی ایران در کنار موکب‌های عراقی و ایستگاه‌های صلواتی مردمی این کشور مشغول خدمت رسانی به زائران اربعین حسینی هستند که یکی از اینها ایستگاهی است که در انتهای خیابان باب القبله امام حسین (ع) ایجاد شده است.
ابی عبدالله (ع) هم که همیشه لطفشون شامل حال ماست تابستون همون سال منو طلبیدن کربلا وقتی برگشتم یه آدم دیگه شده بودم دیگه از نگاه های بد ناراحت که چه عرض کنم زجر میکشیدم تازه چادر معمولی سرم میکردم و سعی میکردم روی صورتمو تا حدی بپوشونم تا باحیاتر بشم دیگه حس نمی کردم دارم تحملش میکنم، لذت میبردم.