به راستی چرا باید سگ گردانی آن هم در فضای عمومی که محل رفت و آمد شهروندان است آزاد باشد، آیا نباید قوانین بازدارنده‌ای برای این امر وجود داشته باشد که به خود اجازه ندهند موجب سلب آسایش و آرامش مردم شوند.
نگهداری حیوان خانگی ، یکی از موارد شایع ایجاد نارضایتی ساکنین آپارتما‌نها است که با در نظر گرفتن برخی شرایط می‌توان از فردی که حیوان خانگی دارد، شکایت کرد.
گسترش فضای مجازی هم که برای خیلی‌ها ابزار تبرج و خودنمایی است، محرکی برای این مسأله شده و شرایط را به‌گونه‌ای رقم زده که حالا دیدن حیواناتی که به‌جای جنگل در خانه‌های مردم بدل به ابزار جذب مخاطب شده‌اند، دیگر امری عجیب نیست.
چند سالی می‌شود که سگ‌پروری در کشورمان نسبت به قبل زیاد شده و خانواده‌ها یا افراد به بهانه‌های مختلف به سراغ نگهداری سگ می‌روند. این رویه در دل جامعه ما تا جایی پیش رفته است که به دنبال نگهداری از سگ، امروز اقتصاد مرتبط با این مساله نیز به وجود آمده است.
با توجه به این که امروزه سبک زندگی مردم اغلب به صورت آپارتمان نشینی شده است، یک سری مشکلاتی را نظیر مزاحمت ناشی از نگهداری حیوان خانگی برای ساکنین آن به وجود می‌آورد.
ما انسان‌ها ژن تجمل‌گرایی نداریم، اما وقتی تمایل به جلب‌توجه و دیده‌شدن با تقلید از فرهنگ‌های دیگر ترکیب شوند، یکی از آسیب‌زاترین انواع تجمل‌گرایی در ما به وجود خواهد آمد.