یک روانشناس گفت: کمرویی یعنی خود توجهی فوقالعاده و ترس از مواجه شدن با دیگران؛ زیرا کمرویی، ترس یا اضطراب اجتماعی است که در آن فرد از مواجه شدن با افراد ناآشنا و ارتباطات اجتماعی گریز دارد.
خجالتی بودن، کمرویی و انزوای اجتماعی بچهها یک مشکل اساسی است که اگر از همان کودکی آن را برطرف نکنید ممکن است تغییر آن در بزرگسالی دشوار و غیرممکن باشد.
کودکی دروازه ورود به محیط اجتماعی و شرکت در فعالیتهای اجتماعی است اما برخی از مواقع کمرویی در برخی از کودکان تبدیل به عادت شده و این کمرویی باعث خجالت در انجام امور آنان میشود.
خجالتی بودن و کم رویی یک عیب و اشکال نیست بلکه یک عارضه است از رخ دادهای قدیم که منجر به بی انگیزگی شده و حالت یاس و خستگی روحی در فرد ایجاد می کند نشات می گیرد.