خداوند در قرآن برای افراد باایمان نه تنها در آخرت بلکه در دنیا نیز پاداشی در نظر گرفته که بخشودگى گناهان، فزونى اموال، باغ‌هاى پر برکت و نهرهاى آب جارى از جمله این پاداش‌ها به شمار می‌رود.
انسان وقتی اجیر دیگران شد، به آن دستمزد تکیه می‌کند و چنین می‌اندیشید که آن دستمزد زندگی‌اش را می‌چرخاند و چون بر آن اطمینان دارد، بر خدایی که همه کارها دست اوست تکیه نخواهد کرد.
مؤمنی كه با توكل به خدا و برای رضای او فرزند می‌آورد و معتقد به رزاقیت خداوند است، چطور به یاری او در راه تربیت فرزندانش اعتماد ندارد؟ آیا امكان دارد خداوند رحمان صرفا روزی مادی انسان را ضمانت كرده باشد و مؤمنان را در مسیر تربیت صحیح فرزندان‌‌شان یاری نكند؟
نمایش " روزی ، گذری، روزگاری" با نویسندگی "خیرالله تقیانی پور" و به کارگردانی "احسان جانمی" این روزها در سالن اصلی تالار هنر بر روی صحنه اجرا می شود.
