به گزارش فارن پالیسی، شی در نخستین سال‌های حکمرانی خود با رویکردی تهاجمی در دریای جنوبی چین، اصلاحات گسترده در ساختار ارتش و خط‌ونشان‌کشیدن برای آمادگی جنگ، موجی از نگرانی در میان همسایگان به راه انداخت.

در داخل نیز او با آغاز یک مبارزه سراسری علیه فساد، عملاً فضایی از ترس را حاکم کرد. 

در همین حال، ایالات متحده نیز، آن‌گونه که فارن پالیسی تأکید می‌کند، با «معضل امپراتور بد» دست‌به‌گریبان است؛ پدیده‌ای که در نظام‌های اقتدارگرا شناخته‌شده است، اما حالا در قالب یک ریاست‌جمهوری فزاینده غیرقابل مهار در آمریکا بروز کرده. ترامپ نه‌تنها قواعد بنیادین نظم جهانی را به چالش می‌کشد، بلکه به‌گفته‌ی یک ستون‌نویس فایننشال تایمز که در فارن پالیسی نقل شده، عملاً «در حال اجرای یک حمله همه‌جانبه به جمهوریت آمریکا و نظمی است که خود آمریکا آن را خلق کرده است.»

در ادامه گزارش فارن پالیسی آمده است که رفتارهای تنش‌زای ترامپ علیه چین—از جمله تعرفه‌های بی‌سابقه و لفاظی‌های تحقیرآمیز—عملاً موجب تقویت مواضع شی جین‌پینگ در داخل شده‌اند، چراکه به روایت رسانه‌های رسمی چین، این رفتارها اثباتی بر ادعای پکن درباره نیات خصمانه آمریکا هستند.

فارن پالیسی هشدار می‌دهد که آمریکا نمی‌تواند با توسل به نوستالژی دهه ۱۹۸۰ و الگوهای شکست‌خورده‌ای چون توافق پلازا، با یک ابرقدرت جمعیتی، صنعتی و نظامی چون چین مقابله کند. چینِ امروز، برخلاف ژاپن دهه هشتاد، نه‌تنها متکی به تجارت با آمریکا نیست، بلکه به بزرگ‌ترین شریک تجاری جهان، منبع عمده سرمایه‌گذاری جهانی و یک قدرت نظامی درجه یک بدل شده است.

در پایان این تحلیل، فارن پالیسی می‌نویسد: چین در بیانیه‌های رسمی‌اش در برابر حملات لفظی آمریکا موضعی خویشتندارانه و متکی بر حفظ ثبات بین‌المللی اتخاذ کرده و به‌درستی تأکید می‌کند که فشار و تهدید ابزار مناسبی برای تعامل با پکن نیست.