حجت‌السلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه درباره نقش امید در یاد کردن خدا و ذکر مخصوص ماه رجب گفت: تا به حال به این فکر کردید که چه چیزی باعث ارتباط ما با خدا می‌شود؟ اینکه چه چیزی تعیین‌کننده است؟

مقدار نیازمان به او مقدار گناهانمان؟ یا ...

هیچ‌کدام

آن چیزی که رابطه ما را با خدا می‌سازد، مسئله دیگری است.

ما به مقدار امیدمان درِ خانه خداوند متعال می‌رویم.

نه به مقدار گناهان‌مان!

ما به مقدار امیدمان درِ خانه خدا می‌رویم، نه به مقدار نیازمان!

ما به مقدار امیدمان درِ خانه خداوند متعال می‌رویم.

نه به مقدار اضطرارمان.

آیا ما در همه زمینه‌ها به خدا امید داریم؟

حجت‌السلام پناهیان ادامه داد: ابلیس برای ایجاد یأس خیلی کار می‌کند و ما دائماً در معرض خطر ناامیدی هستیم. به همین خاطر در دعایی که توصیه شده هر در روز ماه رجب بخوانیم آمده: «ای آن‌که هر خیری را از او امید دارم». چرا در ماه رجب خواندن این دعا سفارش شده؟ چون همین امید است که در شکل گیری رابطه‌مان با خدا و سرنوشت‌مان نقش کلیدی دارد. اگر امیدمان به خدا زیاد باشد، دست از دعا برنمی‌داریم. در واقع، ما، چون امید نداریم، چیزی از خدا نمی‌خواهیم!

این استاد دانشگاه با بیان اینکه در اهمیت امید و حسن ظن به خدا همین بس که در روز قیامت که پرونده اعمال ما بسته شده و نمی‌توانیم هیچ‌کاری برای بهبود وضعیتمان انجام دهیم، تنها یک عمل هست که فایده دارد، افزود: آن عمل ورق را بر می‌گرداند! آن هم امید و حسن ظن به خداست، که هنوز کار می‌کند.

در روایت آمده است که گنهکار را به جهنم می‌برند. بر می‌گردد پشت سرش را نگاه می‌کند به او می‌گویند: آقا حساب و کتابت تمام شد، هر کار کردیم باز هم کم آوردی، برو توی جهنم. بعد خدا می‌فرماید: «بنده مرا نگه دارید. چرا پشت سرش را نگاه می‌کند؟» می‌گوید: «خدایا امید داشتم آخرش یک‌جوری درستش کنی». می‌فرماید برگردانیدش.

به گفته وی، در این ماه هر روز این دعای مخصوص را از عمق جان بخوان و به خدا امید و حسن ظن داشته باش و بگو: «خدایا به قدرت تو معتقد هستم، تو حتی می‌توانی مرا عوض کنی! حتی می‌توانی مرا آدم کنی! و من امید دارم می‌توانی گذشته مرا جبران کنی، تو می‌توانی مرا عوض کنی تو می‌توانی مرا تغییر بدهی».