کاظم غریب آبادی معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در نامه‌ای به «ولکر تورک»، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، ضمن محکومیت ترور شهید اسماعیل هنیه، نوشت: همانطور که مطلع هستید، رژیم صهیونیستی به عنوان بخشی از پروژه جنایت علیه بشریت و نسل زدایی علیه مردم مظلوم فلسطین طی یک جنایت تروریستی در سحرگاه ۱۰ مرداد ۱۴۰۳، آقای اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی جنبش مقاومت حماس را که بنا به دعوت رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران جهت شرکت در مراسم تحلیف رئیس جمهور محترم جدید ایران، جناب آقای دکتر پزشکیان، به تهران سفر کرده بود ترور کرد.
غریب آبادی تصریح کرد: این جنایت که منجر به شهادت این مجاهد نستوه و محافظ شخصی ایشان گردید، موجی از غم و اندوه را در میان مردم ایران و فلسطین، ملت‌های منطقه و مسلمان و دیگر آزادگان و مدافعان حقوق بشر ایجاد کرد و اعتراض و محکومیت شدید بسیاری از دولت‌ها، مقامات سیاسی و بین‌المللی و فعالان حقوق بشری را نیز در پی داشت.
دبیر ستاد حقوق بشر با تاکید بر اینکه بدون شک، جنایت شنیع ترور مهمان بلند پایه و رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران در تهران، نقض آشکار حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد و حقوق بین‌المللی بشر محسوب می‌شود و مسئولیت قطعی این رژیم جنایتکار و همچنین حق ذاتی جمهوری اسلامی ایران بر دفاع مشروع، به موجب ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد را در پی دارد، افزود: این جنایت تروریستی از یک سو مصداق روشن «قتل خودسرانه» و «اعدام فرا قضائی» است که نقض اساسی‌ترین حق بشر یعنی حق حیات به شمار می‌آید که در چارچوب اسناد بین‌المللی و لازم‌الاجرای حقوق بشری از جمله ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی به عنوان حق غیرقابل تعلیق شناسایی شده و نقض آن به بیان دیوان بین‌المللی دادگستری حتی در شرایط مخاصمات مسلحانه نیز ممنوع است.
بنا به گفته غریب آبادی این جنایت تروریستی که رهبر سیاسی یک جنبش مقاومت شناخته شده و محبوب فلسطینی را هدف قرار داده، نقض آشکار ماده ۴۸ پروتکل الحاقی اول کنوانسیون ژنو ناظر بر ممنوعیت مطلق حمله به اهداف و اموال و افراد غیر نظامی را نیز در پی دارد.
معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه در ادامه این نامه آورده است: از سوی دیگر این جنایت، تجاوز جدی علیه حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود و نقض آشکار اصول و موازین اساسی حقوق بین‌الملل، به ویژه اصول مندرج در منشور سازمان ملل متحد، از جمله ماده ۲ (۴) که تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری را ممنوع می‌کند، به شمار می‌آید. مطابق اصل پذیرفته شده در نظام حقوق بین‌الملل، دولت‌ها دارای حاکمیت انحصاری برای اقدامات اجرایی در سرزمین خود هستند و به هیچ وجه نمی‌توان در سرزمین دولت دیگر، به اقدامات اجرایی نظیر قتل و با بازداشت افراد دست زد. بنابراین، بدون تردید، جنایت تروریستی رژیم صهیونیستی در خاک ایران بر پایه قوانین و مقررات بین‌المللی واجد وصف متخلفانه و نقض آشکار حقوق حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
وی همچنین سکوت و بی عملی دولت‌ها و نهاد‌های حقوق بشری را مورد انتقاد قرار داد و تاکید کرد: شایان توجه است، چند ساعت پیش از این جنایت شنیع، رژیم صهیونیستی حملات تروریستی را علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی در جنوب بیروت انجام داده بود و پیش‌تر نیز به اقدامات جنایت‌کارانه مشابهی در مناطق غیرنظامی و علیه شهروندان غیرنظامی یمن و سوریه مبادرت ورزیده بود که متأسفانه با سکوت و بی عملی دولت‌ها و نهاد‌ها و ترتیبات بین‌المللی حقوقی - بین‌المللی و حقوق بشری همراه است.
غریب آبادی ادامه داد: با عنایت به پیامد‌های وخیم این جنایات بر صلح و امنیت منطقه‌ای، جمهوری اسلامی ایران ضمن یادآوری مسوولیت‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد در این خصوص و تاکید بر این نکته که اعتبار و اقتدار اخلاقی شورای امنیت به توانایی آن در حمایت از حقوق بین‌الملل و اهداف و اصول منشور سازمان ملل بستگی دارد، درخواست تشکیل نشست فوری شورای امنیت برای رسیدگی به تجاوزات و حملات تروریستی اسرائیل در ایران و منطقه را در روز چهارشنبه مورخ ۱ آگوست ۲۰۲۴ (۱۱ مرداد ۱۴۰۳) مطرح نمود و از این شورا درخواست کرد ضمن محکومیت قاطع و شدید حمله تجاوزکارانه و تروریستی رژیم صهیونیستی به حاکمیت و تمامیت ارضی ایران، و همچنین اقدامات تجاوزکارانه اخیر علیه حاکمیت و تمامیت ارضی لبنان و جمهوری عربی سوریه و یمن، اقدامات فوری برای تضمین پاسخگویی به این نقض‌های حقوق بین‌الملل از جمله اعمال تحریم‌ها و دیگر تدابیر برای جلوگیری از تجاوزات بیشتر را اتخاذ کند و از این رژیم بخواهد فوراً اقدامات تجاوزکارانه خود را متوقف کرده و به تعهدات بین‌المللی خود، از جمله احترام به حاکمیت کشور‌های دیگر و حفاظت از جان غیرنظامیان، به‌طور کامل عمل کند.
وی یادآور شد: متأسفانه شورای امنیت سازمان ملل متحد به دلیل حمایت‌های بی‌چون و چرا آمریکا، انگلستان و فرانسه از رژیم صهیونیستی فاقد کارآمدی لازم بوده و حتی از صدور یک قطعنامه محکومیت علیه جنایات رژیم صهیونیستی نیز ناتوان بوده است. بی عملی و ناتوانی شورای امنیت و حمایت‌های کشور‌های غربی به ویژه آمریکا، رهبران جنگ‌طلب رژیم جنایت کار صهیونیستی و نخست‌وزیر بدنام آن، که دیوان کیفری بین‌المللی درخواست صدور حکم بازداشت او را به اتهام جنایات جنگی صادر کرده است، برای نسل زدایی فلسطینان و گسترش دامنه جنگ و کشتار و ترور در سراسر منطقه جری‌تر ساخته است، زیرا بدون شک جنایات علیه بشریت و نسل کشی این رژیم در فلسطین اشغالی و تجاوزات و ترور‌های مکرر آن در کشور‌های منطقه، صرفاً به نیات و اهداف شنیع و عملکرد و رفتار غیرانسانی و ضد حقوق بشری این موجودیت اشغالگر آپارتاید محدود نیست، بلکه در نتیجه «احساس بی‌کیفری» جنایتکارانی به وجود آمده که خود را دلگرم به حمایت بی‌چون و چرا آمریکا و چند کشور غربی و بی عملی و سکوت نهاد‌های حقوق بین‌المللی و حقوق بشری می‌دانند.
غریب آبادی همچنین تاکید کرد: در این زمان، همگرایی و مقاومت همگانی برای متوقف ساختن ماشین کشتار رژیم صهیونیستی و تنبیه این رژیم متجاوز بیش از پیش ضروری می‌نماید، در غیر این صورت سرزمین‌های اشغالی و منطقه ما با فجایع دهشتناک تری رو به رو خواهد شد، زیرا در حقیقت موجودیت، بقا و دوام این رژیم و هیأت حاکمه جنگ طلب آن بر همین هرج و مرج، آشوب، جنگ و ترور و گسترش هرچه بیشتر آن در فلسطین اشغالی و سطح منطقه گره خورده است.
دبیر ستاد حقوق بشر در ادامه عنوان کرد: ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران ضمن ابراز انزجار مجدد از جنایات هولناک رژیم صهیونیستی در سرزمین اشغالی فلسطین و کشور‌های منطقه به ویژه جنایت ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران و تاکید مجدد بر حق ذاتی جمهوری اسلامی ایران بر دفاع مشروع، به موجب ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد، از جنابعالی به عنوان عالی‌ترین مقام حقوق بشری سازمان ملل انتظار دارد اولاً؛ وقوع این جنایات را شدیداً محکوم کنید و ثانیاً؛ از ظرفیت نهاد‌ها و ترتیبات حقوق بشری بین‌المللی و دولت برای متوقف ساختن ماشین کشتار و ترور رژیم صهیونیستی و نخست‌وزیر جنگ طلب آن در غزه و رفح و منطقه غرب آسیا بهره برده و مسئولیت عاملان و مباشران بروز این جنایات و ترور‌ها را با دقت و فوریت پیگیری کنید.
وی در پایان افزود: بی کیفرمانی این متجاوزان و عناصر تروریست در عصری که موسوم به مسؤولیت پذیری و مقابله با بی کیفرمانی است، آسیبی جدی به حقوق بشر و آرمان‌ها، ارزش‌ها و اهداف متعالی در این زمینه خواهد بود.
