جوان نخبه قمی گفت: می‌توان با بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر، بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کاهش وابستگی به منابع فسیلی را هم‌زمان محقّق کرد. امروز نیمکت خورشیدی، نمونه بارزی از ترکیب علم و هنر برای ایجاد آینده پایدار و روشن است.

در ادامه گفتگویی با این جوان نخبه را می خوانید:

لطفا خودتان را معرفی کنید.

من مهدی علیجانی دانشجوی مقطع کارشناسی رشته مهندسی مکانیک دانشگاه قم هستم.

لطفا از اختراعی که اخیرا داشته‌اید، توضیح دهید

بله. ما خدا را شکر نیمکتی تولید کردیم که نیرو و انرژی خود را از خورشید تأمین می‌کند و نام آن را نیمکت خورشیدی گذاشتیم. از صفر تا ۱۰۰ مراحل ساخت این نیمکت را بنده به کمک پدرم در کارگاه خودمان انجام دادیم؛ یعنی ایده محصول، طراحی اولیه، طراحی دقیق، ساخت بدنه، مونتاژ سیستم الکترونیکی، راه‌اندازی و نصب را خودمان دو نفری و با هزینه شخصی انجام دادیم.

نیمکت خورشیدی چه قابلیت‌هایی دارد و در کدام فصل سال، بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

این نیمکت که با استفاده از پنل‌های خورشیدی کار می‌کند، نه تنها مکانی راحت برای استراحت شهروندان فراهم می‌آورد؛ بلکه امکانات متنوّعی همچون: شارژ دستگاه‌های الکترونیکی به دو صورت معمولی و سریع و نیز روشنایی در طول شب به شعاع ۳ متر را نیز ارائه می‌دهد. همچنین توانایی ذخیره انرژی به مدت ۳ روز را دارا می‌باشد که در صورت وضعیت بد آب و هوایی، نیمکت می‌تواند از آن استفاده کند. از دیگر ویژگی‌های این نیمکت خورشیدی، وجود سیستم هوشمندی است که امکان شارژ تلفن‌های همراه و تبلت‌ها را به کاربران می‌دهد. این ویژگی باعث می‌شود تا در زمان استراحت، افراد بتوانند از انرژی پاک و رایگان خورشیدی استفاده کنند و دستگاه‌های خود را شارژ نمایند. این ایده، با توجه به فراوانی نور خورشید در بیشتر روز‌های سال در کشور و از طرفی کمبود انرژی الکتریکی به ویژه در فصل تابستان انجام شده است.

چقدر عالی! معمولاً طرح‌ها و پروژه‌های این‌چنینی، مورد حمایت دولت یا بخش خصوصی قرار می‌گیرد، از ایده شما هم حمایت شده است؟

خیر، متأسفانه تا الآن که با هم گفتگو می‌کنیم، هیچ هزینه یا حمایتی از سَمت دانشگاه یا ارگان و سازمانی از ما نشده است.

گفتید ساخت این پروژه، به‌اتفاق پدر شما انجام شد. غیر از ایشان، چه افراد دیگری در این مسیر، شما را یاری کردند؟

در حقیقت پروژه نیمکت خورشیدی، عنوان پروژه پایانی دوره کارشناسی بنده بود که با راهنمایی استاد مصطفی میرزایی انجام شد و مقابل دانشکده فنی و مهندسی هم نصب و مورداستفاده عموم افراد قرار گرفت. در اینجا بر خود لازم می‌دانم اولا از پدر عزیزم و ثانیاً استاد میرزایی و همین‌طور تمام کسانی که به‌نوعی مشوّق من بودند تا این پروژه به ثمر بنشیند، قدردانی کنم.

شما مبتکر نیمکت خورشیدی هستید، از نظر شما با این ابتکار، چه مسئله‌ای از مسائل و مشکلات جامعه را برطرف کرده‌اید؟

درست نیست از خودم تعریف کنم؛ اما بنده با طراحی و ساخت نیمکت خورشیدی، گامی بزرگ در جهت بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر در فضا‌های عمومی برداشته‌ام. در حقیقت با این ابتکار، نشان داده شد که چگونه می‌توان با بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر، بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کاهش وابستگی به منابع فسیلی را هم‌زمان محقّق کرد. امروز نیمکت خورشیدی را می‌توان نمونه بارزی از ترکیب علم و هنر برای ایجاد آینده پایدار و روشن دانست.

شما به‌عنوان یک جوان نخبه ایرانی، آیندهٔ استفاده از این نیمکت خورشیدی را چطور می‌بینید؟

به نظر من، این نیمکت با طراحی زیبا و ارگونومیک که دارد، می‌تواند به یکی از جذّاب‌ترین و مفیدترین اِلمان‌های شهری تبدیل شود. این سازه، با تبدیل انرژی خورشیدی به برق، کاملاً خودکفا عمل می‌کند و نیازی به اتّصال به شبکه برق شهری ندارد. به‌راحتی در پارک‌ها، مراکز خرید، فضا‌های عمومی و نیز دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نصب می‌شود و می‌تواند به‌عنوان یک منبع انرژی پاک و پایدار، مورداستفاده شهروندان ایرانی قرار گیرند.