مجتبی زنگی گفت: دوچرخهسواران گلستانی در برخی مادهها مانند دانهیل که نیازمند سراشیبی تند و مسیرهای سخت کوهستانی و جنگلی است جزو برترینهای کشور هستند و تلاش میکنیم از فرصت ناهمواریهای طبیعی مناطق کوهستانی استان برای رونق این بخش بیشتر استفاده کنیم.
وی بیان کرد: ورزشکاران گلستان در دانهیل مدعی پوشیدن پیراهن تیم ملی هستند، اما به دلیل سیاست فدراسیون در اعزام یک نفر در هر ماده به مسابقات برون مرزی برای کاهش هزینهها، هنوز موفق به معرفی ملی پوش در این بخش نشدیم.
زنگی افزود: در رقابتهای کورسی شامل ۲ بخش پیست و جاده هم رکابزنان گلستانی کیفیتی فنی بالایی دارند، اما باید برای رسیدن به تیم ملی بیش از گذشته تلاش کنند.
ی ادامه داد: در بخش جاده ورزشکاران گلستانی به تیم ملی رده جوانان و بزرگسالان دعوت میشوند، اما جایگاهشان تثبیت نشده و از ۱۰ سال قبل تاکنون هنوز در این بخش ملی پوش اعزامی به مسابقات معتبر نداشتیم.
وی گفت: گلستان از داشتن یک پیست استاندارد دوچرخهسواری محروم است و ورزشکاران ما در صورت ضرورت مجبور به انجام تمرین در جادهها هستند که این کار در مواردی باعث وارد شدن آسیبهایی مانند برخورد با خوردروها و مصدومیت آنان شده است.
رییس هیات دوچرخهسواری گلستان گران بودن وسایل و تجهیزات را دلیل اصلی تعداد کم ورزشکاران این رشته دانست و افزود: قیمت یک دوچرخهسواری حرفهای حداقل یک میلیارد ریال است که در کنار آن باید مبالغ زیادی را هم برای خرید لباس و لوازم ایمنی هزینه کرد که تامین آن از عهده بسیاری از علاقمندان به دوچرخهسواری خارج است.
وی ادامه داد: ورزشکاران مستعد زیادی را در گلستان شناسایی کردیم، اما به دلیل نبود امکانات قادر به اجرای برنامههای فنی و تخصصی مرتبط با ارتقای توان تکنیکی آنان نیستیم.
زنگی گفت: مشکل گرانی تجهیزات دوچرخهسواری فقط مختص گلستان نیست و شاهد رواج این معضل در همه استانهای کشور هستیم که به عنوان نمونه در رقابتهای قهرمانی کشور ۴۵ رکابزن حضور داشتند، اما بیش از ۱۰۰ ورزشکار در مسابقات پیشکسوتان شرکت کردند چرا که این پیشکسوتان یا تجهیزات خود را از سالها قبل در اختیار داشتند یا از تمکن مالی خرید آن برخوردارند.
رییس هیات دوچرخهسواری گلستان ادامه داد: تعداد زیادی از چهرههای مستعد دوچرخهسواری را شناسایی کرده ایم، اما چون دوچرخه مناسب ندارند و هیات هم قادر به حل این مشکل نیست، تعداد ورزشکاران حرفهای ما روز به روز در حال کاهش است.
زنگی گفت: برای شناسایی استعدادها، مربی به تعداد کافی داریم، اما توان مالی هیات، جوابگوی هزینههای اعزام و دستمزد مربیان نیست و بر همین اساس معتقدیم برگزاری مسابقات آموزش و پرورش بهترین شیوه شناسایی افراد مستعد است.
وی در خصوص حمایت بخش خصوصی از این رشته در استان گفت: حامی مالی با کمک به یک رشته ورزشی میخواهد محصول تولیدی خود را تبلیغ کند، اما در گلستان، دوچرخهسواری مورد توجه رسانهها نیست و به همین دلیل حامیان مالی رغبتی برای کمک به این ورزش ندارند.
رییس هیات دوچرخهسواری گلستان ادامه داد: حامیان مالی بیشتر به سمت ورزشهایی مانند فوتبال، والیبال و بسکتبال میروند تا با پخش تلویزیونی از کمک مالی خود منتفع شوند، اما مسابقات ما در استان هم پخش نمیشود.
وی یادآور شد: در رشته کورسی ۴۰ نفر، در کوهستان در بخشهای دانهیل و کراسکانتری نیز ۱۰۰ گلستانی به صورت حرفهای مشغول تمرین هستند که کمتر از حد انتظار است.
زنگی ادامه داد: علاوه بر این، گلستان سه باشگاه دوچرخهسواری (قابوس گنبدکاووس، رکاب مینودشت و دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان) دارد و در ۱۰ شهرستان هیات مستقل راهاندازی شده است.
وی اضافه کرد: برای آمادگی بیشتر ورزشکاران برای شرکت در رقابتهای کشوری، لیگ استانهای شمالی با حضور ورزشکاران گلستان، مازندران و گیلان راهاندازی شده که تاکنون ۲ دوره آن برگزار شده و بیش از ۶۰ دوچرخهسوار در قالب ۱۰ تیم در آن رکاب زدند.
زنگی افزود: سال ۱۳۹۸ تیمی از گلستان در لیگ برتر حضور داشت، اما به علت نبود حامی مالی به دسته پائینتر سقوط کرد، اما تلاش میکنیم بار دیگر تیمی از استان را روانه سطح اول این رشته در کشور کنیم.
منبع: ایرنا