فضل‌الله رحمتی اظهار داشت: اولین گواهی تولید بدون کارخانه کشور فروردین‌ماه ۱۴۰۲ در چهارمحال و بختیاری صادر شد.
وی افزود: این طرح به‌منظور بهره‌برداری بهینه از ظرفیت‌های خالی واحدهای تولیدی موجود در کشور و افزایش بهره‌وری سرمایه اجرایی شده که اولین گواهی صادره کشور در مرحله اجرا با موفقیت منجر به تولید محصول شده است.
رحمتی اضافه کرد: اولین گواهی تولید بدون کارخانه کشور در زمینه تولید نخ‌های بی. سی. اف. پلی‌پروپیلن با ظرفیت سالانه هزار و ۴۴۰ تن فعال شده است که هم‌اکنون ظرفیت تولید سالانه ۱۰ میلیون تن نخ را دارد.
وی یادآور شد: در طرح تولید بدون کارخانه با استفاده از ظرفیت خالی واحدهای نیمه‌فعال محصول تولید و روانه بازار مصرف می‌شود.
رحمتی اظهار داشت: با اجرای این طرح در استان برای تکمیل فرآیند تولید موکت و تکمیل زنجیره نخ از ظرفیت خالی واحدهای نیمه‌فعال استان‌های هم‌جوار استفاده شده است.
بیشتر بخوانید
وی با اشاره به اعتبار یک‌ساله گواهی‌های تولید بدون کارخانه گفت: در اولین طرح تولید بدون کارخانه این استان برای توسعه تولید داخلی تاکنون ۶۵۰ تن نخ تولید و برای بزرگ‌ترین واحد موکت خاورمیانه استفاده شد.
رحمتی تاکید کرد: فرد دارای گواهینامه، در تامین سرمایه مورد نیاز یا مواد اولیه راه‌اندازی یک خط تولیدی راکد یا نیمه‌فعال مشارکت می‌کند که این اقدام باعث کاهش خطوط راکد، تقویت تولید، رونق کارخانه‌ها، استفاده از ظرفیت ۱۰۰ درصدی کارخانه‌ها، توسعه صادرات کالا، ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی می‌شود.
وی بیان داشت: هم‌اینک برخی صنایع اثرگذار کشور مانند تولید انواع موکت، کود اوره و آمونیاک، لوازم خانگی، آهن اسفنجی، خوراک دام و طیور، پارچه چادر مشکی، ورق گالوانیزه، سیمان خاکستری، میلگرد، ورق گالوانیزه فولادی، شکر از چغندر قند، شکر تصفیه شده، شیر خشک و سایر مکمل‌های غذایی در چهارمحال و بختیاری استقرار دارد.
رحمتی توضیح داد: تولید بدون کارخانه رویه نوینی در مدیریت کسب‌وکار است که طی آن بخش‌های بدون ارزش زنجیره ارزش محصولات، برون‌سپاری شده و تولید کننده، بر ایجاد ارزش در بخش مدیریت بازاریابی یا توسعه تکنولوژی متمرکز می‌شود.
وی گفت: سازماندهی تولید و ایجاد ارزش افزوده یکی از چالش‌های کلیدی شرکت‌ها در فضای رقابتی است، تولید بدون کارخانه مفهومی از یک راهبرد (استراتژی) کسب و کار بر پایه برون سپاری فرآیند‌های تولید است که بر جایگاه‌یابی و بهره‌گیری از شبکه تامین و توزیع به منظور دستیابی به مزیت‌های رقابتی تولید تاکید می‌کند.
رحمتی افزود: در این نوع از تولید، چون سازمان تولیدکننده از منابع دیگر استفاده می‌کند و کارخانه نقش تکمیلی می‌یابد، دغدغه‌های موجود در کارخانه به حداقل می‌رسد.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر کارخانه‌هایی که ظرفیت خالی برای تولید دارند، با افراد صاحب برند راهبردی (استراتژی) تولید بدون کارخانه همکاری می‌کنند تا کار تولید آن‌ها را ادامه دهند.
رحمتی ادامه داد: تولید بدون کارخانه، به معنای نبودن کارخانه در فرآیند تولید نیست، بلکه به این معناست که میزان مشکلات ناشی از کارخانه‌داری برای صنعتگر به حداقل می‌رسد و از سایر منابع و امکانات نیز بهره می‌گیرد و کارخانه بیشتر جایگاه تکمیلی پیدا می‌کند.
