دبیر علمی سمینار، حضور توام مسئولان اجرایی و محققان و پژوهشگران را در یک محیط دانشگاهی، نخستین گام برای بررسی علمی و تخصصی معضل حاشینه نشینی در شهر‌ها از جمله کلانشهر تبریز بیان کرد و گفت: پدیده حاشینه نشینی سال‌های سال است گریبانگیر تبریز شده و اکنون آنچه باید به دنبال آن باشیم ارائه راهکار‌های علمی و عملی برای مقابله با گسترش آن و آسیب شناسی معضلاتِ ناشی از حاشیه نشینی و پیشگیری از سرایت این معضلات و مشکلات به بدنه جامعه شهری است، اما امروزه شاهد هستیم برای حل آن‌ها از جامعه دانشگاهی بهره گیری نمی‌شود و این خلاء همچنان موجود است.

به گفته علی پناهی هر چند طرح جامع شهری از سوی دانشگاه ارائه شده است، اما این طرح به متخصص سپرده نشده و در نتیجه طرح، ابتر مانده است.

وی  آسیب‌های اجتماعی ناشی از حاشیه نشینی را در تبریز اجتناب ناپذیر دانست و افزود: این آسیب‌ها از جنبه‌های مختلف، جامعه را تهدید می‌کند از این رو دانشگاه و دستگاه‌های اجرایی باید پا به پا هم و در کنار هم باشند تا با مدیریت بهینه مجموع این آسیب ها، باری از دوش جامعه شهری که در آن سکونت داریم برداشته شود.

معاون اجتماعی استاندار آذربایجان شرقی هم در این سمینار، پدیده توسعه ناهمسو و بدریخت در نظام شهرسازی را اساسی‌ترین چالش پیش روی شهر‌ها از جمله کلانشهر‌ها خواند و گفت: تبریز هم سهم قابل ملاحظه‌ای از حاشیه نشینی دارد و عمده علت بروز آن هم خیل مهاجرت‌ها از شهر‌های کم برخوردار و روستاهاست که به علل مختلف از جمله کم توانی و ناتوانی مالی مهاجران برای اقامت در مناطق برخوردار، ناگزیر به حاشیه شهر‌ها پناه برده و در این مناطقِ غیرایمن سکونت می‌کنند.

اسداللهی  افزود: با این اوصاف، طبیعی است حاشیه نشینی با آسیب‌های اجتماعی متعدد و پدیدار شدن و ارتکاب انواع و اقسام بزه و جرم، رابطه مستقیم داشته باشد از این رو، مسئله‌ای در خور توجه است و در این خصوص کارگروه‌های دهگانه‌ای هم برای کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی در حاشیه شهرها، تشکیل شده است تا اقدامات موثر و مطلوبی در این زمینه انجام شود، همچنان که حوزه اجتماعی استانداری آذربایجان شرقی هم برای حصول نتیجه لازم و مطلوب در زمینه ساماندهی آسیب‌های اجتماعی حاشیه تبریز به همراهی و همکاری بیش از پیش دانشگاهیان نیازمند است و از آنان استمداد می‌خواهد.