امام جعفر صادق علیه‌السلام به یکی از یاران خود به نام رفاعه فرمود:‌ای رفاعه! به خدا، پیامبر (ص) و علی (ع) ایمان نیاورده، کسی که برادر مؤمنش برای رفع نیاز خود نزد او آید و او با روی گشاده از وی استقبال نکند.

پس اگر نیازش به دست او برآورده می‌شود، در رفع آن شتاب کند و اگر خودش نمی‌تواند نیاز او را برآورد، بکوشد تا از طریق فردی دیگر نیاز او را تأمین کند. پس اگر جز این پیش آید، میان ما و او ولایتی نیست.

متن حدیث:

یا رفاعة! ما امن بالله و لا بمحمد و لا بعلی من اذا اتاه اخوه المؤمن فی حاجة فلم یضحک فی وجهه فإن کانت حاجته عنده سارع إلی قضائ‌ها و ان لم یکن عنده تکلف من عند ... حتی یقیض‌ها له، فاذا کان بخلاف ما وصفته فلا ولایة بیننا و بینه.

«مستدرک الوسائل، جلد ۱۲، صفحه ۴۳۴»