برمبنای بررسی تازه‌ای که در نشریه Science Advances منتشر شد، این باتری پس از استفاده ترکیبی همراه با دارویی به نام تیراپازامین، حجم یک تومور را به طور متوسط به میزان ۹۰ درصد در طول دو هفته کاهش داد و تومور‌ها را در چهار موش از پنج موش مورد آزمایش از بین برد.

گروهی از دانشگاه فودان، با الهام از واکنش الکترود در باتری‌ها، یک دستگاه قابل کاشت متشکل از پلی‌آمید مبتنی بر کربونیل سازگار با محیط زیست و روی فلزی طراحی کردند.

باتری می‌تواند یک چرخه تخلیه و خود شارژ شدن برای مصرف مداوم اکسیژن در تومور‌های موش ایجاد کند، بنابراین این باتری میزان اکسیژن و سطح pH تومور را تنظیم می‌کند.

ثابت شده که استفاده از این روش اثرات داروی تیراپازامین را برای از بین بردن سلول‌های تومور در بدن موش بهینه می‌کند. این دارو از کمبود اکسیژن در تومور‌ها برای کشتن انتخابی سلول‌های هیپوکسیک آن‌ها استفاده می‌کند.

با توجه به این مطالعه، باتری مذکور با انعطاف پذیری خوب، می‌تواند به صورت زیر جلدی روی سطح تومور کاشته شود تا به درستی تومور را بپوشاند.

در این روش هیچ تغییر غیرعادی در وزن بدن، پوست و اندام‌های اصلی موش‌ها در طول درمان گزارش نشد که نشان‌دهنده ایمنی این باتری است.

منبع: سی جی تی ان