حضرت محمد (ص) در هفدهم ربیع الاول سال ۵۷۰ عام الفیل در مکه دیده به جهان گشودند؛ پیامبر اسلام (ص)بزرگترین نعمت خداوند برای بشر بود و همه عالم هستی از فیض وجود  پیامبر اعظم بهره‌مند شدند.

نام پدر بزرگوارشان عبدالله و مادرشان آمنه از زنان پاکدامن آن روزگار بود.

پیامبر خدا (ص) پدر خود را پیش از تولد و مادرش را در کودکی از دست دادند و به همین دلیل در کنار پدر بزرگشان عبدالمطلب و دایه اش حلیمه پرورش یافت.

پس از درگذشت جد بزرگوار ایشان، ابوطالب (ع) عموی رسول نبی (ص) سرپرستی آن حضرت را برعهده گرفت؛ پیامبر (ص) به راستگویی شهرت داشت و به همین دلیل قبیله قریش به ایشان لقب امین داده بود.

آن بزرگوار در ۲۵ سالگی با حضرت خدیجه (س) ازدواج کردند، بانوی پرهیزگار و ثروتمندی که تمام اموال خود را در راه رضای پروردگار به نیازمندان بخشید. این بانوی گرانقدر پس از بعثت، یار همیشگی خاتم پیامبران در راه گسترش اسلام حقیقی بود.

انقلابی بزرگ بر ضد جهل و خرافه پرستی

پیامبر اکرم (ص) در هنگام بعثت۴۰ سال داشتند؛ ایشان طبق رسم خویش چند روزی بود که برای عبادت و تفکر به غار حرا آمده بودند؛ در روز ۲۷ ماه رجب بود که جبرئیل (یکی از چهار فرشته مقرب الهی و مامور ابلاغ وحی از جانب پروردگار به پیامبران) به سوی ایشان نازل شد. او بازوی پیامبر را گرفت و تکان داد و گفت:‌ای محمد بخوان. پیامبر فرمود: چه بخوانم؟ جبرئیل آیات آغازین سوره علق را از جانب خداوند نازل کرد و پیامبر (ص) شروع به خواندن کردند.

فراگیر شدن بت پرستی در مکه سبب شد حضرت محمد (ص) نخست به دعوت پنهانی اسلام بپردازند و سه سال پس از آن نزدیکان و خویشاوندان خود را به کاملترین دین خدا دعوت کنند.

در مرحله سوم پیامبر (ص) دعوت همگانی را آغاز کردند، در این برهه مردم زیادی از قبیله‌های مختلف به دین مبین اسلام ایمان آوردند.

بعثت پیامبر (ص) انقلابی بزرگ بر ضد جهل، گمراهی، فساد، تباهی و بت پرستی بود، پیش از بعثت مردم جهان در وضعیت بسیار ناهنجار و نامطلوبی قرار داشتند و جهان دچار فتنه، جنگ، خرافه پرستی بود، با آمدن پیامبر اسلام (ص) دری از رحمت بر روی بشریت گشوده شد.