«هاوارد گریپ» (Håvard Grip) خلبان بالگرد نبوغ ناسا است که تاکنون ۴۰ پرواز موفقیت‌آمیز در سیاره سرخ داشته است.

گریپ درباره شغل خود در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا گفت: من نمی‌توانم یک بالگرد را اینجا روی زمین هدایت کنم، اما همیشه این کار را روی مریخ انجام می‌دهم! من خلبان ارشد بالگرد نبوغ ناسا هستم که با مریخ نورد «استقامت» در فوریه ۲۰۲۱ بر روی مریخ فرود آمد. در آن زمان، تقریبا مطمئن بودم که این بالگرد فقط پنج پرواز انجام خواهد داد و فکر می‌کردم اگر پنج پرواز داشته باشد من بسیار خوشحال خواهم شد. امروز، ما ۴۰ بار بالگرد را پرواز داده‌ایم. این یک چیز کاملاً متفاوت با آن چیزی است که من تصورش را می‌کردم. من تقریباً می‌توانم هر چیزی را که به من بگویید بالگرد می‌تواند انجام دهد، باور کنم، زیرا این کار همچنان ادامه دارد.

وی افزود: من عاشق کارم هستم. کمی غیرمعمول و کمی متفاوت از خلبانی یک هواپیما بر روی زمین است، تا حدی به این دلیل که خیلی دور است. ارسال پیام به مریخ حدود ۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. این بدان معناست که همه چیز در یک جدول زمانی کندتر حرکت می‌کند. اجرای یک پرواز چند روز به طول می‌انجامد. شاید شبیه یک نوع بازی ویدیویی استراتژیک بسیار خاص باشد. فکر کردن به همه احتمالات و جمع آوری تمام اطلاعات و تصمیم‌گیری بسیار دقیق است. چون وقتی بازی تمام می‌شود، دیگر راهی وجود ندارد و امکان بازیابی بالگرد سقوط کرده در مریخ نیست.

گریپ بیان کرد: در طول هفته صبح‌ها از خواب بیدار می‌شوم، صبحانه نان و پنیر می‌خورم و حوالی ساعت ۹ صبح به آزمایشگاه پیش‌رانش جت می‌روم. من سحرخیز نیستم و همیشه به قهوه نیاز دارم. اما آزمایشگاه پیش‌رانش جت یک مرکز عالی و بسیار شلوغ است به همین دلیل از برخی جهات بیشتر شبیه یک محوطه دانشگاهی است. من عاشق دیدن رو در رو همکاران و داشتن مکالمه با آن‌ها هستم، بنابراین شلوغ بودن آنجا برای من یک امتیاز مثبت است. در بخش خود، من توسط افرادی احاطه شده‌ام که در سایر ماموریت‌های مریخ و برخی مدارگرد‌ها کار می‌کنند.

هدایتگر بلگرد نبوغ گفت: قبل از اینکه در سال ۲۰۱۳ در آزمایشگاه پیش‌رانش جت وارد شوم، کار‌های آکادمیک زیادی را انجام دادم. اما آزمایشگاه پیش‌رانش جت یک فرصت خوب بود که پیش آمد و بعد از ورود شروع به ساخت بالگرد کردم. من از همان ابتدای آغاز پروژه آنجا بودم، زمانی که برای اولین بار این ایده را داشتیم که سعی کنیم با بالگرد روی مریخ پرواز کنیم. «باب بالارام» (Bob Balaram) این مفهوم را مطرح کرد. سپس باب شروع به توسعه ایده برای نبوغ کرد. من در آن زمان با او روی ایده‌ای کار می‌کردم که یک سیارک را از فضا گرفته و به زمین بازگردانم. حدس می‌زنم او چیزی در من دید که باعث شد وظیفه هدایت کنترل پرواز بالگرد را به من بسپارد. خوشحالم که او این لطف را کرد.

گریپ افزود: پس از اینکه مریخ نورد استقامت بالگرد نبوغ را در سطح مریخ قرار داد، ما درگیر یک برنامه بسیار فشرده بودیم، زیرا ما یک فرصت ۳۰ روزه برای تکمیل ماموریت خود با حداکثر پنج پرواز داشتیم. ما در آن زمان برنامه‌هایمان را با زمان مریخ تنظیم می‌کردیم و روزهایمان را ۴۰ دقیقه در روز جابه‌جا می‌کردیم تا ساعات کاری خود را با ساعات نور خورشید در مریخ هماهنگ کنیم. وقتی نبوغ زیر نور خورشید بود باید کار می‌کردیم. در روز اولین پرواز، برنامه پرواز را به نحوی تنظیم کردیم و بعد از ظهر سعی کردیم چند ساعتی بخوابیم. خوابم نبرد، سپس حوالی نیمه شب بیدار شدم تا بروم سر کار و اولین اطلاعات را از نبوغ بگیرم.

وی می‌گوید: حوالی ساعت یک بامداد به آزمایشگاه پیش‌رانش جت رسیدم و با سایر رهبران تیم در اتاق عملیات نشستم. داشتیم می‌لرزیدیم. ما این همه راه را آمده بودیم و همه چیز ممکن بود در یک لحظه آن جور که باید پیش نرود. سپس طرح‌ها و تصاویری را دیدیم که به طرز عجیبی شبیه پرواز‌هایی بودند که در چهار سال شبیه‌سازی انجام می‌دادیم. حالا ما برای اولین بار آن را در زندگی واقعی می‌دیدیم. خیلی خیالم راحت شد. سپس سعی کردیم تا حد امکان داده‌ها را برای آمادگی برای یک کنفرانس مطبوعاتی و تماس با رئیس‌جمهور جمع‌آوری کنیم. همه چیز بسیار هیجان انگیز بود. اکنون پرواز‌ها کمی پیش پا افتاده‌تر به نظر می‌رسند.

گریپ تاکید کرد: من و گروهم تصمیمات بزرگ را اینجا روی زمین می‌گیریم. ما در هر موقعیتی که هستیم نگاه می‌کنیم هوا چگونه است؟ آیا مناطقی وجود دارد که بتوانیم در آن فرود بیاییم؟ توانایی هواگرد چقدر است؟ آیا می‌توانیم با سرعت مشخصی صعود کنیم؟ برای رفتن از نقطه A به B چقدر انرژی نیاز داریم؟ و غیره. این نقطه شروع است. سپس می‌توانیم به برنامه‌ریزی جزئیات دقیق پرواز بپردازیم. اساساً هر مانوری که بالگرد انجام می‌دهد، ما می‌نشینیم و اینجا روی زمین طراحی می‌کنیم.

خلبان ارشد بالگرد نبوغ افزود: سپس نرم‌افزار بسیار پیچیده‌ای داریم که به ما امکان می‌دهد آن را در نرم‌افزار شبیه‌سازی امتحان کنیم. ما به معنای واقعی کلمه می‌توانیم بالگرد را در حال پرواز بر فراز زمینی ببینیم که زمین واقعی مریخ را که قرار است بر فراز آن پرواز کند تکرار می‌کند و ما به دنبال مشکلات هستیم. ما نمی‌خواهیم بر فراز یک دهانه پرواز کنیم، زیرا ممکن است مسیریابی را مختل کند؛ بنابراین ممکن است مجبور شویم مسیری را در اطراف آن برنامه‌ریزی کنیم. ما این برنامه‌ریزی را در طول روز‌ها و هفته‌ها انجام می‌دهیم. هنگامی که مسیری را پیدا کردیم که از آن راضی بودیم، آن را در یک قطعه کد کوچک قرار می‌دهیم که دقیقاً نحوه پرواز نبوغ را رمزگذاری می‌کند. سپس آن را ارسال می‌کنیم و تنها کاری که می‌توانیم در آن نقطه انجام دهیم این است که بنشینیم و منتظر بمانیم تا اتفاق بیفتد و داده‌ها را برگردانیم.

وی ادامه داد: در آن مرحله، این وظیفه نبوغ است که تصمیمات کوچکی برای تحقق آن بگیرد. می‌داند که ما می‌خواهیم چه کار کند. با شروع پرواز، ۵۰۰ بار در ثانیه عملیات ارزیابی مجدد را انجام می‌دهد. همانند اینکه من کجا هستم؟ کجا باید باشم؟ و این تنظیمات کوچک را به طور مداوم انجام می‌دهد تا در آن مسیر باقی بماند.

وی گفت: البته بخشی از کار من این است که بعد از پرواز چگونه پیش می‌رود. معمولاً ظرف یک روز یا بیشتر پس از پرواز، ما داده‌ها را از بالگرد به زمین برمی‌گردانیم. آن لحظه است که موفقیت پرواز را ارزیابی می‌کنیم. ما چیز‌های زیادی یاد گرفته‌ایم. گاهی اوقات برای پرواز بعدی تنظیماتی انجام می‌دهیم. من هرگز سعی نکردم در بخش ساخت بالگرد‌های مریخ شغلی پیدا کنم. من حتی آنقدر هم به مریخ علاقه نداشتم. بسیاری از افراد در این تجارت با رویای فضا بزرگ شده‌اند. من یکی از آن افراد نیستم. گاهی اوقات زندگی برخی چیز‌ها را برایتان رقم می‌زند. با این حال، اگر در مورد نوع شغل من صحبت می‌کنید، فکر می‌کنم بدیهی است که باید کمی به این حوزه علاقه داشته باشید.

گریپ افزود: یکی از بزرگترین چیز‌ها برای من این است که بتوانم دانش تئوری را با مهارت‌های عملی ترکیب کنم، به خصوص در زمینه توسعه نرم افزار. این یک ترکیب بسیار قدرتمند است، زیرا به این معنی است که شما می‌توانید ریاضیات را انجام دهید و به جای تلاش برای متقاعد کردن شخص دیگری برای انجام ایده خود، می‌توانید خودتان چیزی را از طریق نرم‌افزار بسازید.

مهندس ارشد ناسا اضافه کرد: بسیاری از مردم در نظریه پردازی خوب هستند، اما در عمل کاری را انجام نمی‌دهند و بالعکس؛ بنابراین توصیه بزرگ من به افراد این است: سعی کنید هر دو مهارت را داشته باشید. یک راه عالی برای ورود به آزمایشگاه پیش‌رانش جت یک دوره کارآموزی است. تابستان‌ها کلاس‌های کارآموزی زیادی داریم. این راهی است برای اینکه بدانیم در حال انجام چه کاری هستیم، چه نیاز‌هایی داریم و با مردم ارتباط برقرار کنیم.

گریپ درباره پایان ماموریت نبوغ گفت: نبوغ به پایان خواهد رسید، اما من همچنان روی بالگرد‌های مریخ کار خواهم کرد. چند راه برای پایان دادن به ماموریت نبوغ وجود دارد. راه اول برخورد کند بدین صورت که می‌تواند با سرعت و شدت به یک سنگ برخورد کند و پس از آن ماموریت آن تمام خواهد شد. همچنین این امکان وجود دارد که به روش‌های کمتر تماشایی کار را متوقف کند. شاید یک روز صبح از خواب بیدار نشود، زیرا بخش اتصال لحیم کاری خراب شده است. سخت است بگویم وقتی ماموریت به پایان برسد چه احساسی خواهم داشت. من بالگرد را موجودی با شخصیت یا چیزی شبیه آن نمی‌دانم، اما این چیزی است که من برای مدت طولانی با آن کار کرده‌ام، بنابراین مطمئن هستم که برخی از احساسات درون من حتی پس از پایان ماموریت وجود خواهد داشت.

هر چند وقتی ماموریت نبوغ تمام شود، کار من تمام نمی‌شود، زیرا من همچنین مهندس ارشد بالگرد‌هایی هستم که حدود یک دهه دیگر به مریخ خواهند رفت تا نمونه‌هایی را که مریخ نورد استقامت در آنجا ذخیره می‌کند جمع‌آوری کرده و به زمین بازگرداند. من در نقشم به عنوان مهندس ارشد برای آن بالگرد‌های بازیابی، سعی می‌کنم تصمیمات بزرگی بگیرم و به پروژه به عنوان یک سیستم نگاه کنم و سعی کنم مطمئن شوم که افراد در سطح زیرسیستم کار درست را به صورت هماهنگ انجام می‌دهند. ما در مرحله طراحی اولیه بالگرد‌های جدید هستیم. طراحی اولیه آن‌ها اکنون شبیه نبوغ با چرخ و بازو است. اما کار‌های زیادی برای انجام دادن وجود دارد. این پروژه بزرگ بعدی است.