با توجه به مقیاس و سرعت پیشرفت فناوری ما در چند دهه گذشته، جای تعجب نیست که حدود ۴.۶۸ میلیارد نفر تا سال ۲۰۱۹ از تلفن همراه استفاده کنند.

گسترش تلفن‌های همراه در سراسر جهان، حتی در مناطقی که زیرساخت‌های اولیه مراقبت‌های بهداشتی ندارند، باعث رشد mHealth در کشور‌های در حال توسعه می‌شود.
با این حال، علیرغم ظهور جهانی سلامت الکترونیک (eHealth) - و به طور خاص، سلامت تلفن همراه (mHealth) - در چند دهه گذشته، بسیاری از افراد از کاربرد‌ها و مزایای آن مطمئن نیستند.

mHealth به عنوان عملکرد پزشکی و بهداشت عمومی که توسط دستگاه‌های تلفن همراه پشتیبانی می‌شود، مانند تلفن‌های همراه، دستگاه‌های نظارت بر بیمار، دستیار‌های دیجیتال شخصی (PDA) تعریف شده است.

همانطور که mHealth Alliance توضیح می‌دهد: فراگیر بودن دستگاه‌های تلفن همراه در کشور‌های توسعه یافته یا در حال توسعه فرصتی را برای بهبود نتایج سلامت از طریق ارائه خدمات پزشکی و بهداشتی نوآورانه با فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی به دورترین نقاط جهان ارائه می‌دهد. از زمان معرفی آن‌ها به بازار جهانی در طول قرن بیستم، هدف دستگاه‌های تلفن همراه بهبود اتصال بوده است و شاید شناخته شده‌ترین مزیت mHealth توانایی آن در ارتباط نگه داشتن ما با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی در همه زمان‌ها و از هر فاصله باشد.

چگونه mHealth می‌تواند سلامتی ما را بهبود بخشد؟

انطباق با درمان یکی از چالش‌های اصلی که اکنون پزشکان با آن مواجه هستند این است که اطمینان حاصل کنند که بیماران داروی صحیح را در زمانی که قرار است مصرف کنند.

محققان گزارش می‌دهند که عدم مصرف صحیح دارو‌های تجویز شده، با پیامد‌های درمانی ضعیف، پیشرفت بیماری، و بار تخمینی میلیارد‌ها دلار در سال در هزینه‌های مستقیم مراقبت‌های بهداشتی مرتبط است.

برنامه‌های mHealth خاصی وجود دارد - به راحتی قابل دانلود در تلفن یا سایر دستگاه‌های شخصی - که می‌تواند به افراد کمک کند با ردیابی قرص‌هایی که مصرف کرده‌اند و مصرف نکرده‌اند، به رژیم دارویی خود پایبند بمانند و آن‌ها را ترغیب کنند که داروی خاصی مصرف کنند، و به آن‌ها اجازه دهند هر گونه دارو را ثبت کنند.

نظارت بهبود یافته بسیاری از برنامه‌های mHealth می‌توانند بیمار را با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی مرتبط کنند تا سهولت و سرعت تماس را بهبود بخشند.

امکان گفتگو با پزشک یا دریافت مشاوره در مورد یک بیماری، علائم یا دارو در هر زمان، فواید زیادی دارد، که مهمترین آن‌ها امکان مداخله زودهنگام است.

اگر بیمار در مورد سلامتی خود ابراز نگرانی می‌کند، اما نمی‌تواند حضوری به پزشک مراجعه کند، می‌تواند از یک برنامه mHealth برای برقراری ارتباط استفاده کند.

ممکن است پزشک مداخله کند و در نتیجه به طور بالقوه جان بیمار را نجات دهد.

نظارت بهبودیافته در سطح وسیع‌تر جمعیت نیز مزایایی دارد.

برخی از برنامه‌های mHealth می‌توانند داده‌های مراقبت‌های بهداشتی عمومی و بیمار را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را در یک مکان ذخیره کنند. این اطلاعات به ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی اجازه می‌دهد تا آخرین پیشرفت‌ها در این زمینه را بررسی کنند و اطمینان حاصل کنند که بهترین نتیجه ممکن برای بیمار می‌تواند حاصل شود.

با داشتن چنین دسترسی راحت به روند‌های بهداشتی - اغلب در زمان واقعی - متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند از شیوه‌های جدید و آینده مطلع باشند و به آن‌ها ایده بهتری در مورد نحوه ادامه مراقبت از بیمار بدهد.

اطلاعات بدون نیاز به کاغذ، محبوبیت روزافزون وسایل ارتباطی الکترونیکی مانند لپ‌تاپ، تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و رایانه‌های شخصی نیز برای محیط زیست مفید است.

این امر باعث کاهش ارتباطات مبتنی بر کاغذ و بایگانی اسناد شده است و کمک می‌کند تا همه داده‌های بیمار را امن و در مکان مناسب نگه‌دارید.

چگونه mHealth ممکن است به ما آسیب برساند؟

برای چندین دهه، ما در برابر هر نوع تغییر یا پیشرفتی که ممکن است قدرت را از ما بگیرد، مقاومت می‌کنیم.

از بسیاری جهات، این همان کاری است که اپلیکیشن‌های mHealth انجام می‌دهند.

مسئولیت زیادی را از دست متخصصان و دستیاران مراقبت‌های بهداشتی خارج می‌کنند و مستقیماً به فضای مجازی تحویل می‌دهند.

فقدان مقررات قبل از اینکه دارو اجازه عرضه به بازار را بگیرد و اینکه سازمان غذا و دارو (FDA) باید ایمنی آن را تایید کند، اما این اتقاق رخ ندهد، مشکل آفرین خواهد بود.
FDA توضیح می‌دهد که آن‌ها "مسئول محافظت از سلامت عمومی با اطمینان از ایمنی، اثربخشی و امنیت دارو‌های انسانی و دامپزشکی، محصولات بیولوژیکی و دستگاه‌های پزشکی هستند.

بر اساس Research۲guidance، تا سال ۲۰۱۷، تقریباً ۳۲۵۰۰۰ میلی‌اپلیکیشن سلامت در دسترس بود. FDA تاکنون تنها بخشی از منبع مورد اعتماد آن‌ها را تأیید کرده است.

برنامه‌های mHealth شاید در صدر فهرست اولویت‌های FDA نباشند، اما کارشناسان آن‌ها را "کم خطر" می‌دانند، به این معنی که استفاده از آن‌ها غیرتهاجمی است و بعید است که آسیب فیزیکی قابل توجهی ایجاد کند.

به همین دلیل، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) معتقد نیست که آن‌ها به همان روشی که دارو‌ها و سایر درمان‌ها نیاز به تنظیم دارند، نیاز به تنظیم دارند.

یعنی، شرکت‌های توسعه‌دهنده اپلیکیشن می‌توانند آن‌ها را سریع‌تر به عموم مردم ارائه کنند و به این معنی است که آزمایش‌های کمی در جوامع بیماران برای رفع مشکلاتی که ممکن است برنامه داشته باشد، انجام می‌شود، که می‌تواند باعث آسیب بیشتر به کاربر شود.

نکته جالب این است ، به جای اینکه FDA برای تأیید برنامه‌ها کار کند، کل شرکت‌های توسعه برنامه می‌توانند تأیید آن‌ها را جلب کنند.

اکثر برنامه‌های mHealth نه در جامعه بیماران آزمایش شده‌اند و نه توسط نهاد‌های نظارتی مانند FDA تأیید شده‌اند، اما بسیاری از بیماران در زندگی روزمره خود به آن‌ها اعتماد می‌کنند.

این اعتماد تا حدودی نگران کننده است ، چرا که بسیاری از کاربران برنامه‌های mHealth به جای جستجوی کمک حرفه‌ای، استفاده از آن‌ها را انتخاب می‌کنند.

در حالی که اکثریت قریب به اتفاق این برنامه‌ها تنظیم نشده اند.

در واقع، در سال ۲۰۱۵، محققان دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون، MA، مطالعه‌ای را با منبع مطمئن بر روی وب‌سایت‌ها و برنامه‌های بررسی علائم انجام دادند.

محققان دریافتند که از ۲۳ بررسی کننده علائم برتر، "تشخیص‌های صحیح تنها در ۳۴ درصد ارزیابی‌های استاندارد شده بیماران در ابتدا فهرست شده اند. "

تجزیه و تحلیل همچنین نشان داد که تشخیص‌های صحیح توسط ابزار‌های بررسی علائم در "۲۰ تشخیص احتمالی برتر" در کمتر از ۶۰ درصد ارزیابی‌ها فهرست شده است. این پیامد‌های خطرناکی دارد - به ویژه این واقعیت که تشخیص نادرست یا عدم دریافت آن می‌تواند مانع از درمان مناسب شود و احتمالاً زندگی افراد را به خطر بیندازد.

اما آینده mHealth چیست؟
‌
می‌توانیم فرض کنیم که mHealth دسترسی بیشتری به مراقبت‌های بهداشتی در کشور‌های در حال توسعه ارائه می‌کند و در عین حال هزینه مراقبت‌های بهداشتی را در کشور‌های توسعه‌یافته با تبدیل سیستم‌های گران قیمت به سیستم‌های «منبع قابل اعتماد مبتنی بر پیشگیری و متمرکز بر بیمار» کاهش می‌دهد.

استفاده از اپلیکیشن‌های mHealth برای ردیابی علائم و حفظ ارتباط با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند با یک قدم جلوتر ماندن از بیماری، نیاز به درمان‌های تهاجمی را کاهش دهد.

باز بودن هدف کلیدی توسعه دهندگان mHealth است. جیمز میشیل - تحلیلگر ارشد mHealth و انفورماتیک در دانشکده بهداشت عمومی رولینز دانشگاه اموری در آتلانتا، GA - می‌گوید: آینده mHealth باز است —دسترسی باز، منبع باز، داده‌های باز و نوآوری باز

با این حال، mHealth برای دستیابی به آن هدف با موانع زیادی روبرو است. چالش‌هایی که باید با آن روبرو شوند برای اینکه mHealth در مسیر رشد موفق خود ادامه دهد، نیاز به تنظیم مناسب دارد.

آنچه برای تقویت رشد سلامت الکترونیک در جهان در حال توسعه مورد نیاز است، سیاست مدبرانه برای تسهیل تحرک بیماران و تبادل داده ها، در سراسر مرز‌های بین المللی و مرز‌های منطقه‌ای در داخل کشور‌ها است.

فناوری الکترونیکی مصرف‌کننده اکنون به اندازه کافی کوچک و ارزان‌شده است که امروزه برنامه‌ها و دستگاه‌هایی داریم که تقریباً فوراً چیز‌هایی را به ما می‌گویند که قبلاً فقط می‌توانستید از یک پزشک در بیمارستان با آزمایش‌هایی در بازه طولانی کشف کنید.

بر اساس تحقیقات اینترنتی، سال گذشته اولین نظرسنجی ملی آمریکا، از هر ده بزرگسال آمریکایی هفت نفر می‌گویند که حداقل یک شاخص سلامت را دنبال می‌کنند.

مجموعه ابزار‌ها اکنون آنقدر گسترده است که می‌توانید لحظه‌های بیداری (و خواب) را از شمارش قدم‌ها، مایل‌های دوچرخه‌سواری، طبقه‌های بالا رفتن و کالری‌های مصرف‌شده گرفته تا اندازه‌گیری انواع عملکرد‌های بدن مانند رنگ ادرار، فشار خون، انسولین را پیگیری کنید.

همچنین قند خون، ضربان قلب و الگو‌های خواب را بررسی کنید.

به گفته طراحان در اوایل امسال، سه ابزار محبوب چکاب سلامتی بررسی شده و تخمین زده می‌شود که تا چند سال دیگر، حدود ۱۷۰ میلیون دستگاه بی سیم در سراسر جهان وجود خواهد داشت که سلامت شخصی را ردیابی می‌کند.

مراقبت از سلامت الکترونیک ، مزایا و معایبی دارد و هنوز به زور قطعی نمی توان آن را تأیید یا رد نمود و نیاز به بررسی و برطرف کردن باگ ها و کمبودهایش به وضوح مشهود است . 

همانطور که کمبودش در عرصه پزشکی احساس می شود و غیر قابل انکار است. 

منبع: سایت مدیکال نیوز تدی