آیات و روایات زیادی برای مرجعیّت دینى اهل بیت(ع) وجود دارد که به برخى از آن‌ها اشاره مى کنیم:
حدیث ثقلین
ترمذى، از جابربن عبدالله انصارى نقل مى کند که گفت: «رأیت رسول الله(صلى الله علیه وآله) فی حجته یوم عرفة و هو على ناقته القصواء یخطب، فسمعته یقول: یا أیها الناس! قد ترکت فیکم ما ان اخذتم به لن تضلّوا: کتاب الله وعترتى أهل بیتى»؛ در حجة الوداع روز عرفه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را دیدم در حالى که بر شتر خود «قصواء» سوار بود و خطبه مى خواند. شنیدم که فرمود: اى مردم! من در میان شما دو چیز گرانبها مى گذارم که اگر به آن دو چنگ زنید هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم).

حدیث «انا مدینة العلم»
حاکم نیشابورى، به سند خود از جابر، نقل مى کند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أنا مدینة العلم وعلى بابها فمن أراد العلم فلیأتها من بابها»؛  (من شهر علمم و على دروازه آن است، هر کس که اراده کرده است شهر علم را دریابد باید از درب آن وارد شود).
و نیز رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أنا دار الحکمة وعلى بابها»؛ (من خانه حکمت هستم و على درب آن است).

حدیث سفینه
پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مثل أهل بیتى کسفینة نوح، من تخلف عنها زخّ فی النّار»(3)؛ (مثل اهل بیت من مثل کشتى نوح است، هرکس از آن تخلف کند درآتش قرار خواهد گرفت). 
حدیث امان
حاکم نیشابورى از ابن عباس نقل مى کند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «النجوم أمان لأهل السماء من الغرق واهل بیتى أمان لأمتى من الاختلاف، فاذا خالفتها قبیلة من العرب اختلفوا فصاروا حزب ابلیس»؛ (ستارگان، امان بر اهل زمینند از غرق شدن. و اهل بیت من امان این امت از اختلافند، اگر قبیله اى از عرب با اهل بیتم مخالفت نمایند بین خودشان اختلاف شده و از گروه شیطان محسوب خواهند شد).

حدیث «علىّ مع الحقّ»
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «رحم الله علیاً، اللّهمّ ادر الحق معه حیثما دار»(5)؛ (خدا رحمت کند على را، بار خدایا! هر جا على است حق را با او قرار بده). حاکم نیشابورى از ام سلمه نقل مى کند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «علىّ مع القرآن و القرآن مع علىّ، لن یفترقا حتّى یردا عَلَىّ الحوض»؛ (علىّ با قرآن و قرآن باعلىّ است، این دو از یکدیگر جدا نمى شوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند).