تقریباً ۴.۵ میلیارد سال پیش، یک نسخه اولیه از زمین پوشیده از گدازه مذاب به دور خورشید چرخید. زمین که در آن زمان به سختی به وجود آمده بود، در یک رویداد انفجاری توسط یک جسم کوچکتر به اندازه مریخ، به نام تیا، برخورد کرد. تیا در اثر برخورد تکه تکه شد، در حالی که تکه عظیمی از زمین به فضا فرستاده شد. تحقیقاتی به تازگی با استفاده از این فرضیه شکل گرفته است که این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.

به گزارش wired، کشش گرانشی، توده‌ی جدا شده را در مدار زمین نگه داشت. در یک بازه زمانی شگفت‌آور کوتاه، شاید کمتر از ۱۰۰ سال، برخی از آن مواد به هم چسبیدند و ماه را تشکیل دادند. این ایده یکی از نظریه‌های محبوب در ارتباط با منشاء پیدایش ماه است. با این حال، اکنون شواهد تازه‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد ماه واقعاً از بقایای این برخورد کیهانی میلیارد‌ها سال پیش ایجاد شده است. کشف گاز‌های خاصی در داخل ماه از این ایده پشتیبانی می‌کند.

پاتریزیا ویل در حین تکمیل دکترای خود در موسسه فناوری فدرال سوئیس (ETH) در زوریخ، شش شهاب سنگ ماه را که توسط ناسا از قطب جنوب در اوایل دهه ۲۰۰۰ بازیابی شده بود، مطالعه کرد. او و همکارانش در این سنگ‌ها به منشا‌هایی از هلیوم و نئون رسیدند که در گوی‌های شیشه‌ای کوچک قرار داشتند. باید اشاره کرد که این گوی‌ها در فوران‌های آتشفشانی سطح ماه بر اثر بالا آمدن ماگما شکل گرفتنه اند.

ویل می‌گوید: این گاز‌ها که به دلیل واکنش نسبتاً غیرفعال به عنوان گاز‌های نجیب شناخته می‌شوند، به نظر می‌رسد از زمین منشأ گرفته‌اند و احتمالاً ماه این ویژگی را از زمین به ارث دارد. سنگ‌های قمری شباهت قابل توجهی به سنگ‌های زمین نشان می‌دهند که این موضوع نشان دهنده یک منشاء مشترک است. با این حال، تفاوت‌های کلیدی نیز در این میان وجود دارد به طور مثال سنگ‌های قمری نسخه سبک‌تری از کلر دارند.

سوجو موخوپادیای، ژئوشیمیدان از دانشگاه کالیفرنیا، که در این مطالعه حضور نداشته است می‌گوید: «ما کاملاً موافق با این فرضیه هستیم و این فرضیه هنوز بهترین فرضیه روی میز است.» ویل و همکاران او با استفاده از طیف‌سنج جرمی پیشرفته در آزمایشگاه گاز نجیب ETH زوریخ به کشفیات فوق رسیدند. این ابزار ازطریق اندازه‌گیری وزن مولکول‌های مستقل، محتوای یک ماده‌ی شیمیایی را آشکار می‌کند.

بیشتر بخوانید

• کوتاه‌تر شدن روز چه تاثیرات مخربی بر روی زمین می‌گذارد؟