ایزدفر:
بدون تعامل به نتایج اخلاقی در حوزه اقتصاد نمی‌رسیم
عضو هیات نمایندگان و رئیس کمیسیون اخلاق کسب و کار اتاق بازرگانی فارس گفت: بدون وجود تعامل در ساختار‌های اجتماعی و اقتصادی به نتایج اخلاقی در حوزه اقتصاد نخواهیم رسید.
صلاح الدین ایزدفر در جلسه کمیسیون اخلاق کسب و کار که با موضوع اخلاق و انسجام گروهی درکسب و کار با حضور اعضای آن برگزار شد، گفت: ایجاد تعامل بین تمامی ارکان و بخش ها، تصمیم‌ها و سیاست گذاری‌های در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی یک امر لازم و ضروری است که می‌توان پیامد آن را در رعایت و حاکم شدن اخلاق کسب و کار در محیط اجتماعی باشد.
او گفت: زمانی به محیط کسب و کار احساس تعلق می‌کنیم که به‌واسطه نقش و اثرگذاری‌مان دیده شویم، با سایر افراد ارتباط برقرار کنیم، در انجام وظایف روزانه و طی کردن مسیر شغلی، کمک دریافت کنیم و از اهداف و ارزش‌های سازمان احساس غرور کنیم.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی فارس با تاکید بر اینکه مباحث اخلاق در کسب و کار و وفای به عهد و تعهد در روابط بین فردی در کسب و کار در سطح جامعه حائز اهمیت است، به مواردی در این زمینه پرداخت.
در ادامه این جلسه بیژن کیا استاد دانشگاه و کارشناس فرهنگی در استان فارس نیز به ارائه‌ای در موضوع اخلاق و انسجام گروهی درکسب و کار پرداخت.
او گفت: افراد در خانواده و جامعه خود را عناصری پذیرفته شده، با موقعیتی معنا دار در تعامل با محیط پیرامون حتی در سطح هویت ملی یک کشور قلمداد کنند، احساس تعلق و اطمینان ناشی از این پذیرش می‌تواند مفید و کمک کننده در امر انسجام گروهی و شکل گیری آن باشد.
کیا گفت: عنصر کلیدی انسجام اجتماعی را تعلق اجتماعی است و سه رکن پذیرش، موقعیت و تعامل از مهم‌ترین عوامل در ایجاد انسجام گروهی هستند بنابراین پذیرش اجتماعی شرط لازم برای ایجاد انسجام اولیه در فرد است.
او گفت: به عنوان مثال در یک محیط کار ممکن است همکاران شما در اثر کم توجهی به ارکان انسجام اجتماعی (پذیرش- موقعیت- تعامل) دچار احساس منفی نسبت به خود و زیست بوم کسب و کار بشوند این حالت چنانچه پایدار بماند احساس تعلق فرد و انسجام اجتماعی گروه را از بین برده یا بشدت تخریب می‌کند.
کیا گفت: از علل و عوامل اصلی ضعف یا تخریب انسجام درون گروهی می‌توان ضعف مدیر یا سرپرست در تقویت پذیرش فرد، عدم ایجاد موقعیت برای فرد و فقدان زمینه مناسب برای تعامل سازنده و پویا را نام برد. ریشه‌ی انسجام اجتماعی را می‌توان اعتماد اجتماعی دانست یعنی تمایل فرد به قبول ریسک در یک موقعیت اجتماعی، که این تمایل مبتنی بر حس اطمینان به این نکته است که دیگران با وی صادقانه تعامل کنند.
او گفت: اعتماد اجتماعی هنگامی در جامعه‌ای جوانه خواهد زد و رشد می‌کند که به دیگران به عنوان یک ابزار و سرمایه‌ی جامعه اهمیت داده شود.
